Nowy przekład „Wichrowych Wzgórz” Emily Brontë

- Dotychczasowi tłumacze "Wichrowych Wzgórz" w pewien sposób wyszlifowali i wygładzili styl tej powieści, przez co utraciła ona swój charakter. Prezentowany obecnie, nowy przekład autorstwa Piotra Grzesika oddaje prawdziwy język utworu. Styl "Wichrowych Wzgórz" jest bowiem chropowaty, grubiański, rodem z miejscowej oberży. Zawiera "słowa wydrukowane ze wszystkimi swoimi literami, słowa, które zwyczaj każe przedstawiać zaledwie przez pierwszą i ostatnią literę oraz pozostawienie pustej linii wypełniającej odstęp" - jak mówiła o nim Charlotte, najstarsza z sióstr Brontë. Grozę dopełnia charakterystyczny dla "Wichrowych Wzgórz" humor - mówi o nowym przekładzie tej powieści Eryk Ostrowski, badacz zajmujący się życiem i twórczością sióstr Brontë oraz autor książki "Charlotte Brontë i jej siostry śpiące", która trafiła do księgarń we wrześniu 2013, odnosząc duży sukces.

Badacze coraz częściej wyrażają opinię, że "Wichrowe Wzgórza" błędnie klasyfikuje się jako romans. - Na takie postrzeganie "Wichrowych Wzgórz" wpływ mają przede wszystkim osławione ekranizacje tej powieści, w tym ta najpopularniejsza w reżyserii Petera Kosminsky’ego (1992) z Ralphem Fiennesem i Juliette Binoche w rolach głównych. "Wichrowe Wzgórza" przedstawiają tymczasem posuniętą do granic miłość przybranego brata i siostry, bo w takim układzie, brat - siostra, wzrastali główni bohaterowie książki: Heathcliff i Cathy - stwierdza Eryk Ostrowski.

"Wichrowe Wzgórza" zostały opublikowane w 1847 r. Jest to jedyna powieść Emily Brontë (1818-1848), jednej z trzech słynnych sióstr pisarek, których życie i twórczość szybko obrosły własną legendą. Powieść sygnowana na początku męskim pseudonimem Ellis Bell wywołała skandal, a autorce przez długie lata zarzucano wulgarny styl i epatowanie brutalnością. Stosunek do "Wichrowych Wzgórz" zaczął się zmieniać z końcem XIX w. Książką Brontë zaczęli zachwycać się najważniejsi pisarze. W XX w. powieść cieszyła się już sławą arcydzieła światowej literatury, a dziś "Wichrowe Wzgórza" uznawane są za najwybitniejszą powieść literatury brytyjskiej i pod względem swej nieokrzesanej namiętności często porównywane są z szekspirowskim "Makbetem".

Autorem nowego przekładu "Wichrowych Wzgórz" jest krakowski poeta i powieściopisarz Piotr Grzesik. Praca nad przekładem "Wichrowych Wzgórz" zajęła tłumaczowi wiele lat, gdyż postanowił on wiernie odzwierciedlić w polskim języku oryginalny styl powieści Brontë. Nowy przekład "Wichrowych Wzgórz" oparty został na pierwszym wydaniu powieści. Nie zostały w nim pominięte - jak w wersjach poprzednich (np. w wydanym przez Ossolineum przedwojennym tłumaczeniu Janiny Sujkowskiej) fragmenty pisane gwarą, które tłumacz przybliża czytelnikowi, używając elementów góralszczyzny - najbardziej znanego i rozpoznawalnego polskiego dialektu.

Akcja "Wichrowych Wzgórz" rozgrywa się na przełomie XVIII i XIX w. Earnshaw, właściciel majątku Wuthering Heights (tytułowe Wichrowe Wzgórza), przywozi do domu bezdomnego, cygańskiego chłopca, którego znalazł na ulicach Liverpoolu i nakazuje własnym dzieciom traktować go jak brata. Pomiędzy przybyszem a małą Cathy rodzi się więź tak silna, że z czasem przestają się oni liczyć nie tylko z konwenansami, ale i z ludźmi, wśród których żyją. Namiętność Heathcliffa i Catherine obnaża mroczną stronę ludzkiej natury, jest mściwa, wszechogarniająca i dzika jak wrzosowiska Yorkshire. Bohaterowie powieści Brontë płacą za to najwyższą cenę, a za ich błędy musi odpokutować następne pokolenie...

Jakie naprawdę są "Wichrowe Wzgórza"? - odpowiedź na to pytanie w książce "Wichrowe Wzgórza" w nowym przekładzie Piotra Grzesika (Wydawnictwo MG).

***"Wichrowe Wzgórza" dołączą do całej serii Wydawnictwa MG poświęconej siostrom Brontë, w ramach której ukazały się powieści: "Jane Eyre: Autobiografia", "Vilette", "Profesor", "Shirley", "Lokatorka Wildfell Hall", a także biografia "Charlotte Brontë i jej siostry śpiące" Eryka Ostrowskiego.