Żywoty świętych osiedlowych

Mamy tu historię o św. Janinie obrębiającej nicość, o św. Chajdegerze, który przygarniał niewypowiedziane słowa, o św. Dormidorze - szyfrancie snów... I o wielu innych. Z Żywotów... wyłania się obraz dziwnego Osiedla, spuszczonego z boskiej betoniarki poza planem stworzenia. Świata, gdzie żywi porozumiewają się ze zmarłymi przez internet, a ulepieni z ciasta ludzie mają dusze na kartę lub abonament i dostają od Boga SMS-y. Czas jest tutaj kolisty, daje się zatrzymać, zawrócić, rozszczepić; granica między życiem a śmiercią jest umowna, tożsamość bohaterów niedookreślona, znaczenia i pojęcia niepokojąco rozmyte. Przedmioty wykorzystuje się jako części mowy, a język stanowi namacalne tworzywo rzeczywistości - wszędzie snują się hordy bezdomnych słów, zdania kiełkują jak nasiona, pytania rosną i wymagają opieki, myśli wylewają się z głów... Czym jest ten świat? Co znaczy Osiedle? Odpowiedzią okazuje się dziobak...

Bawiąc się językiem i konwencjami, Amejko tworzy alternatywną mitologię, w której purnonsensowy mistycyzm splata się z filozoficznym żartem.

Lidia Amejko - dramatopisarka i prozaiczka. Zadebiutowała w 1993 roku w miesięczniku "Dialog" utworem Gdy rozum śpi - włącza się automatyczna sekretarka. Jej dramaty były wielokrotnie realizowane przez Teatr Telewizji (Farrago, Przemiana 1999, Dwadrzewko), rozgłośnie radiowe w kraju i za granicą, wystawiane m.in. w Polsce, Anglii, Austrii, Niemczech, Czechach, Chorwacji, tłumaczone na wiele języków. Debiut książkowy Amejko, Głośne historie, był nominowany do Nagrody Literackiej NIKE 2004. Żywoty świętych osiedlowych to jej druga książka. W 2007 autorka została uhonorowana Dolnośląską Nagrodą Literacką, a w marcu 2008 r. odebrała Nagrodę Literacką "Srebrny Kałamarz" im. Hermenegildy Kociubińskiej.Lidia AmejkoŻywoty świętych osiedlowych