Kolejność narodzin a osobowość
Czy bycie jedynaczką piętnuje na całe życie? Jaki wpływ na osobowość i charakter ma kolejność narodzin? Czy to, że jesteś najstarsza spośród rodzeństwa, determinuje Twój los?
Jedynacy
Pozytywną cechą jedynaków jest to, że są odważni, aktywni, z większą łatwością podejmują się różnych wyzwań w życiu, są zorientowani na klarownie wyznaczony cel. Są zwykle dobrze zorganizowani, przywiązują wagę do faktów, szczegółów, bardzo dobrze czują się, gdy nakłada się na nich pewne odpowiedzialności.
Wśród negatywnych cech wymienić należy: trudny charakter, bezkompromisowość, niewielką skłonność do wybaczenia. Jedynacy są wymagający (również od innych), z wielkim trudem przyznają się do popełnienia błędu, nie przyjmują pokornie krytycznych uwag (nawet jeśli są w pełni uzasadnione). Osobom postronnym zdają się być nadwrażliwi i w istocie ich uczucia łatwo jest zranić.
Pierworodni
Pierworodni to urodzeni liderzy. Najwięcej spośród nich jest prezydentów, astronautów, dowódców, rewolucjonistów. Przechodzą przez życie z przekonaniem o swej wysokiej wartości i niekiedy nadrzędności w stosunku do innych. Zwykle w życiu 'występują' w dwu odmianach: jako opiekunowie, nauczyciele kształcący innych lub też jako odważni, niekiedy agresywni prowodyrzy, inicjatorzy zmian.
Są precyzyjni, dokładni, kompetentni, dobrze zorganizowani, poddający się samokontroli, zwracają uwagę na szczegóły. Mają też tendencję do punktualności.
Nie lubią być zaskoczeni, wolą widzieć rezultat dobrze wykonanej pracy.
Niestety są też wyjątkowo humorzaści i niekiedy brak im wrażliwości. Zdarza się im zastraszać otoczenie może przez niewielką skłonność do znoszenia sprzeciwu. Czasem bywają zarozumiali, nieufni, niechętnie delegują innym swe prawa i przywileje, gdyż są przekonani, iż - jak mówi stare porzekadło - 'nikt tam dobrze g... nie rozrzuci po polu jak oni sami'. Dają się we znaki otoczeniu swą nadmierną sumiennością, skrupulatnością i łatwością w wytykaniu cudzych błędów.
'Średniacy'
Klasyczny urodzony w środku to osobnik racjonalny, starający się zadowolić otoczenie, nie podejmujący wyzwań czy konfrontacji. Jego motto brzmi: 'Zachować pokój za wszelką cenę'. 'Średniacy' są spokojni, przyjacielscy, pokorni (by nie powiedzieć: służalczy). Potrafią doskonale słuchać i wczuwać się w potrzeby drugiego. Nie sprawia im kłopotu spoglądanie na konkretny problem z dwóch stron widzenia, łatwo widzą plusy i minusy danej sytuacji. Dzięki temu wiedzą, jak uprzyjemnić życie innym ludziom. Należą do dobrych mediatorów i negocjatorów.
Mają bez wątpienia mniej ambicji (zawodowych, społecznych) niż pierworodni. Trudno im być asertywnymi, nie potrafią jasno i skutecznie wyznaczać granic postępowania i nie mają siły egzekwowania wydanych poleceń (jeśli już zdecydują się na ich wydanie). Nie należą też do osób decyzyjnych, gdyż w obawie przed urażeniem drugiego wolą nie podejmować żadnych decyzji. Stają się też niekiedy ofiarami własnego charakteru - obwiniają siebie o cudze błędy i kłopoty.
Najmłodsi
Są świetnymi cheerleaderami. Mają wiele umiejętności ułatwiających życie wśród ludzi, uwielbiają zabawiać ludzi, rozmawiać z nimi. To ci spośród nas, którzy nigdy tak naprawdę nie spotkali nieznajomego. Z wielką łatwością sprawiają, że nowo poznani czują się z nimi jak w domu. To ekstrawertycy, szybko energetyzują się samą obecnością drugich.
Niestety szybko się nudzą, rzeczy raz poznane po jakimś czasie już ich nie cieszą, poszukują nowości, trudno im przykuć na dłuższy czas do czegoś uwagę. Boją się odrzucenia przez otoczenie, a jednak gdy kończy się zabawa mają ochotę opuścić towarzystwo. Są trochę większymi egoistami niż inni. Skazani są poniekąd na nieudane związki, gdyż ich oczekiwania wobec ekscytującego, kipiącego od nowości związku są w istocie nierealne.
