10 najgorszych cech teściowej!

Rodzina to komórka, która jest "bazą". Wszyscy chcemy czuć się w niej szanowani, kochani i chcemy, aby szanowano nasze prawa i zasady jakie wprowadzamy.

Nierzadko jest tak, że inne osoby uważają inaczej, chcą wprowadzać zmiany bez konsultacji z nami w poczuciu, że wiedzą lepiej. Idąc za stereotypami, często taką osobą jest teściowa. Jak pogodzić nasz pomysł na życie z “dobrymi radami", utartymi stereotypami i schematami?Ot dziesięć nojgorszych cech teściowej i 10 pomysłów na radzenie sobie z nimi!

Zasady wprowadzane przez nas w naszych domach, rodzinach i umiejętność ich konsekwentnego przestrzegania stanowią o jej sile. Dlatego ważne jest, by dzieci kształtowały swój charakter wśród jasno określonych reguł. Jeżeli teściowa je łamie, warto z nią porozmawiać i przedstawić jej swój punkt widzenia. Czasami jedna rozmowa ani kolejne nie pomagają. Mówmy wtedy o swoich uczuciach złości, frustracji. Lepiej mówić o nich na bieżąco, niż gromadzić w sobie złość i w ostateczności doprowadzić do kłótni.

Babcie tak już mają, że rozpieszczają wnuki. Większa ilość czasu, dostępność na rynku różnych nowości (których za ich czasów nie było) powodują, że chcą dać waszym pociechom to, co najlepsze. Pozwalają też dzieciom na wiele zachowań, które wam, drodzy rodzice, wydają się być niestosowne. Z jednej strony trudno się dziwić, sami przecież czasami walczymy z pokusą zakupu nowej rzeczy dla dziecka, która podoba nam się bardziej niż samemu dziecku. Z drugiej strony warto dać teściom zielone światło i ustalić zasady tego rozpieszczania, na które wy jesteście w stanie przystać.

Podobnie jak w punkcie pierwszym, warto rozmawiać o swoich przekonaniach i stawiać granice innym osobom, które chcą ingerować w życie naszej rodziny. Warto jednak pamiętać, że czasami rady, które dostajemy, nie są podyktowane złą wolą, ale troską o nas, o wnuka. Czasy się zmieniły i często rady, które otrzymujemy nie współgrają z naszym stylem życia. Tłumaczmy to jednak cierpliwie i powoli osobom, które po odejściu syna czy córki mierzą się z nową rzeczywistością. Czasami wypełnianie “pustego gniazda" wnukami i zawłaszczanie rodziny swych dzieci jest sposobem na poradzenie sobie z samotnością.

Dojrzała emocjonalnie kobieta pozwoli swemu dziecku odejść i pomoże mu w usamodzielnieniu się. Jeżeli jednak dziecko stanowi dla niej jedyny sens życia i nie ma nic poza tym, będzie się kurczowo trzymała swego dziecka w obawie przed pustką. Najważniejszą rolę do spełnienia ma tu syn czy córka. To on /ona musi na nowo poukładać relacje ze swoją matką, zaznaczyć granice i pokazać jej, że życiowy partner nie jest dla niej rywalem.

Teściowa kontroluje wasze wydatki? Chce znać najdrobniejsze szczegóły dotyczące stanu waszego konta? Ma najwięcej do powiedzenia w sprawie wydawanych przez was pieniędzy? Nie pozwólcie na to. Warto wtedy jasno powiedzieć, że “sami pilnujecie swoich spraw finansowych i nie potrzebujecie teraz pomocy w tej kwestii". Nie róbcie sobie wymówek, choć to trudne. Jasno postawcie granice i mocno się ich trzymajcie.

Kiedy teściowa zjawia się często bez zapowiedzi, a wy macie swoje plany, mówcie o tym: “bardzo lubimy twoje odwiedziny, ale umówmy się, że będziesz nas informować o tym, że przyjdziesz, my mamy teraz swoje plany i chcemy wyjść." W takiej sytuacji nie rezygnujcie z wyjścia, pokażcie, że to, do czego dążycie i co chcecie osiągnąć w relacji z teściową jest bezdyskusyjne. Budowanie nowych relacji i uczenie się wzajemnie szacunku do siebie, swego czasu jest trudne i wymaga cierpliwości i konsekwencji.

Jeżeli teściowa wydzwania ciągle i “wisi na słuchawce", a wy nie możecie przez to spędzić wspólnie czasu, warto o tym powiedzieć. Ważne, aby powiedzieć to partnerowi, który rozmawia tyle z ukochaną mama: “Jest mi przykro, kiedy tyle czasu spędzasz na rozmowie ze swoją matką, a później nie mamy czasu dla siebie. Czuję, że cierpi na tym nasza relacja". Poproś też partnera, aby spróbował ograniczyć te rozmowy i ustalić, jak częste będą telefoniczne kontakty.

Wiele takich historii przytrafia nam się w życiu rodzinnym. Ilekroć jednak przydarzy wam się taka intryga, wyjaśniajcie ją od początku do końca. Mówcie też o swych uczuciach i nazywajcie to, co taka sytuacja zrobiła waszej rodzinie, a przede wszystkim dzieciom. Nam dorosłym wydaje się, że dzieci nie wiedzą, że coś niedobrego dzieje się w naszych relacjach, a to nieprawda. Dzieci wychwytują nasze emocje i nierzadko przejmują je.

Obmawianie, wytykanie błędów synowej czy zięciowi to częsta “przypadłość" teściowych. Nie przejmuj się tym i reaguj mówiąc o swoich odczuciach. Mów tyle razy, ile to będzie konieczne, a czasami nawet do znudzenia. Poproś męża/ żonę o wsparcie, bo wspólnie macie szansę na obronę swojej relacji.

Jeśli czujesz, że twoja teściowa zachowuje się nienaturalnie wobec ciebie, albo masz poczucie dwulicowości, porozmawiaj o tym z partnerem. Wyjaśnij na jakiej podstawie tak sądzisz i poproś o wsparcie. Razem podejmijcie decyzję, jak poradzić sobie z tym problemem i wspólnie porozmawiajcie o tym z teściową.

Pamiętajcie, że jesteście rodziną i, jak każda rodzina, macie prawo do podejmowania swoich, odrębnych decyzji. Wspólnie decydujecie o odwiedzinach, prezentach, obiadach i wspólnie pracujecie nad ustanowieniem granic. Macie prawo do swojego życia i do decydowania o sobie.

Marta Leszko-Gawor

Chcesz zadać pytanie naszej ekspertce? Zapraszamy na Forum eksperckie