Cięcie w pionie

Na szczęście blizna pozioma, prawidłowo pielęgnowana, a w efekcie dobrze zagojona, jest prawie niewidoczna, nawet w skąpej bieliźnie czy w najmniejszym, mocno wyciętym bikini. A blizna pionowa? Obecnie niewielki odsetek "cesarek" przeprowadza się w ten sposób - pionowe cięcie cesarskie, zwane też klasycznym, zarezerwowane jest dla sytuacji wyjątkowych - m.in. wtedy, kiedy zagrożone jest życie matki lub dziecka i trzeba działać naprawdę szybko. Niekiedy też wskazaniem jest znaczna nadwaga kobiety, bądź występujące u niej mięśniaki, zrosty lub różnego rodzaju anomalie w obrębie ściany macicy. Ponadto, jeśli podczas wcześniejszego porodu wykonano cięcie klasyczne, następny poród operacyjny też będzie tak wyglądał - istniejąca blizna zostanie wycięta.

Podczas cięcia wykonywanego omawianą techniką, macica zostaje przecięta w linii środkowej, od dolnego odcinka do połowy długości trzonu. Po takiej operacji pacjentce pozostanie blizna biegnąca od pępka do spojenia łonowego, co niekiedy stanowi problem natury estetycznej - taki ślad jest trudniejszy do ukrycia niż ten pozostały po cięciu poprzecznym.

Cięcie pionowe obarczone jest też nieco większym ryzykiem powikłań - najczęściej wymienia się nadmierną utratę krwi (podczas operacji lub po kilku dobach od rozwiązania) oraz rozejście się blizny w wyniku ewentualnych infekcji połogowych.

Aby ślad po nacięciu był mniej widoczny, warto już po zagojeniu stosować specjalne apteczne preparaty opracowane z myślą o bliznach pooperacyjnych. Z kolei o prawidłowe gojenie rany trzeba dbać od samego początku - oznacza to ochronę opatrunku przed zamoczeniem, noszenie wygodnych, nieuciskających oraz nieurażających bolesnego miejsca ubrań, unikanie dźwigania przez pierwsze miesiące po operacji, a także odpowiednią higienę (mycie newralgicznych okolic szarym mydłem i osuszanie ich ręcznikiem papierowym, aby zminimalizować kontakt z drobnoustrojami, wietrzenie rany dwa razy dziennie).

***Zobacz także***