Dziecięca złość - jak nad nią zapanować?
Tupią, płaczą, krzyczą, kładą się na podłogę. Dzieci nie mają hamulców w okazywaniu złości. Powiedz dość takiemu zachowaniu!
Dorosłym jest łatwiej. Znamy mniej skrajne sposoby okazywania oraz rozładowywania złych emocji. Dzieci reagują furią, gdy nie mogą dostać upragnionej rzeczy, chcą uniknąć nieprzyjemnych sytuacji, zwrócić na siebie uwagę.
Niektóre orientują się, że złość to doskonałe narzędzie manipulacji. Przecież mama zrobi wszystko, by jej skarb znów się uśmiechnął... Podpowiadamy, jak reagować na napady złości oraz jak ich unikać.
Nie trać kontroli nad sobą
Nie będzie to proste, ale spróbuj. Jedno z was musi zachować spokój.
Twój gniew i krzyk spotęguje furię dziecka i sprawi, że będzie trwała dłużej. Przemawiaj do pociechy łagodnym głosem.
Odwróć uwagę czymś atrakcyjnym
Kiedy twój szkrab robi scenę np. w sklepie, odwróć czymś jego uwagę. Powiedz np.: "Zobacz, jakie piękne baloniki. Przyjrzyjmy się im z bliska". Albo: "Co powiesz na pyszne ciastko albo lody?". Licz się oczywiście z tym, że dziecko nie zadowoli się wyłącznie obietnicami.
Pociesz, gdy zdarzyło się coś niepokojącego
Ataki wściekłości bywają reakcją na nagłe przykre wydarzenia (badanie u lekarza, odebranie zabawki przez kolegę).
Okaż dziecku zrozumienie. Przytul, pogłaszcz. Gdy poczuje się bezpiecznie, szybciej się uspokoi.
Ignoruj naganne zachowanie
Na tę reakcję możesz sobie pozwolić, gdy jesteś na sto procent pewna, że dziecku nie stanie się krzywda (np. gdy jesteście w domu).
Syn histeryzuje, bo zabroniłaś mu oglądać bajkę? Córka złości się, że odmawiasz jej wyjścia na dwór? Powtórz spokojnie, ale stanowczo, że spełnienie ich kaprysów nie jest możliwe i zostaw samych.
Zajmij się swoimi sprawami. Twoja chłodna reakcja powinna ostudzić emocje złośników. Będzie sygnałem, że robienie mamie scen nie jest drogą do spełnienia własnych zachcianek.
Określ, co wolno, a czego nie akceptujesz
Dziecko potrzebuje jasnych, ustalonych przez mamę zasad postępowania. Dzięki nim łatwiej mu będzie kontrolować swoje emocje.
Konsekwentnie np. ucz, że w domu nie gramy w piłkę, przed obiadem nie jemy słodyczy. Wtedy na twój sprzeciw wobec tych czynności dziecko nie powinno zareagować złością.
Chwal za dobre postępowanie
Nic tak nie uczy dobrego zachowania jak pochwały. Staraj się nagradzać dziecko zawsze, gdy postąpi właściwie.
Zwłaszcza w sytuacjach dla niego trudnych. Przykład? Jesteście na placu zabaw, gdy przypominasz sobie o czymś pilnym. Mówisz dziecku, że natychmiast musicie wracać do domu. Bez oporu syn czy córka kończą zabawę i idą z tobą.
Koniecznie pochwal takie spokojne zachowanie. Dzięki temu w przyszłości, w podobnej sytuacji, dziecko zamiast złością, zareaguje tak, jak oczekujesz.
Uprzedzaj o swoich decyzjach
Nie zaskakuj dziecka prośbami czy żądaniami. Przed zakupami powiedz np.: "Możesz wybrać jedną paczkę ciastek".
Przed wyłączeniem telewizora poinformuj: "Gdy bajeczka się skończy, idziemy się kąpać".
Unikaj sytuacji stresujących
Nie zawsze jest to możliwe, ale spróbuj. Nie wybieraj się np. z dzieckiem do sklepu, kiedy jest zmęczone, głodne. Nie zapraszaj do domu dzieci, które nie potrafią zgodnie się bawić, itp.
Dawaj możliwość swobodnego wyboru
Pozwól (jak najczęściej) decydować dziecku, np. jak chce spędzić czas, w co chce się ubrać.