Nadmiar jodu u matki może sprzyjać niedoczynności tarczycy u dziecka
Przyjmowanie przez ciężarną kobietę nadmiernych ilości jodu w postaci suplementów sprzyja niedoczynnosci tarczycy u jej dziecka
O tym informuje "The Journal of Pediatrics". Wrodzona niedoczynność tarczycy (hipotyroidyzm), jak sama nazwa wskazuje, objawia się niedoborem hormonu tarczycy przy urodzeniu. Jeśli nie jest leczona, może prowadzić do zaburzeń rozwoju układu nerwowego i rozwoju umysłowego dzieci.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca kobietom ciężarnym codzienne przyjmowanie 200-300 mikrogramów jodu dziennie, aby utrzymać normalną produkcję hormonu tarczycy u płodu. US Institute of Medicine uważa 1100 mikrogramów za górną granice bezpieczeństwa.
Zespół dr Kary Connelly opisał troje niemowląt z niedoborem hormonu tarczycy, których matki podczas ciąży i karmienia przyjmowały 12,5 mg jodu dziennie, czyli 11 razy więcej niż proponowana górna granica normy. Jod przedostaje się do organizmu nienarodzonego dziecka poprzez łożysko, zaś po urodzeniu - z mlekiem matki. U trojga badanych dzieci poziom jodu we krwi był 10-krotnie wyższy w porównaniu z kontrolną grupa zdrowych niemowląt.
Nadmiar jodu powoduje czasowe zahamowanie funkcjonowania tarczycy, co pozwala uniknąć nadmiaru hormonu tarczycy (efekt Wolffa-Chaikoffa). U dorosłych i starszych dzieci efekt ten po kilku dniach ustępuje, natomiast płody i niemowlęta nie wykształciły odpowiedniego mechanizmu, co przy przewlekłej ekspozycji na wysoką dawkę jodu narażą je na niedoczynność tarczycy z powodu nadmiaru jodu.
Źródłem dużych ilości jodu w diecie mogą być spożywane przez matkę suplementy, preparaty witaminowe oraz wodorosty. Według autorów badań, kobiety ciężarne powinny konsultować przyjmowanie dodatkowych dawek jodu ze swoim lekarzem prowadzącym.
