Pomagaj, ale nie zastępuj mamy i taty

Najczęstszą przyczyną nieporozumień między dziadkami a rodzicami dziecka jest różnica poglądów na wychowanie.

Zdarza się, że dziadkowie pozwalają wnukom na to, czego zabraniają rodzice. Bywa też odwrotnie - babcia lub dziadek krytykują łagodny model wychowania.

Uważają, że rodzice zgadzają się na zbyt wiele i psują dzieci. Jak uniknąć nieporozumień?

Bądź rozsądną babcią
Pamiętaj, że to tylko twoje wnuki, a nie dzieci, i decydujący głos w sprawie ich wychowania mają rodzice. Jeśli nie zgadzasz się z ich zdaniem, możesz delikatnie im o tym powiedzieć.

Spróbuj przekonać ich do swoich racji. Ale niczego nie narzucaj. Nie przyjmuj postawy osoby wiedzącej lepiej? Jeśli np. rodzice postanowili nie dawać swoim pociechom słodyczy, nie karm ich nimi po kryjomu.

Nawet gdy uważasz, że pozbawia to twoje wnuki szczęśliwego dzieciństwa, nie staraj się kupować miłości dziecka czekoladą. Porozmawiaj na ten temat z synem lub córką. Ustalcie np., że u ciebie po obiedzie deser jest dozwolony.

Dowiedz się też, co wnuki dostają zamiast słodyczy. Może są to np. suszone owoce, za którymi dzieci przepadają.

Gdy wydaje ci się, że rodzice nie wpajają twoim wnukom żadnych zasad, na wszystko im pozwalają, nie krytykuj ich zbyt pochopnie. Zastanów się, czy przypadkiem nie oceniasz wnuków zbyt surowo.

Może już zapomniałaś, że wszystkie dzieci czasem bywają niegrzeczne i hałaśliwe? Zamiast załamywać ręce, staraj się wpłynąć na wnuki.

Rozmawiaj z nimi, podsuwaj książki o dobrych manierach, opowiadaj, jakie zwyczaje panowały w twoim domu. Nie wytykaj jednak błędów i nie porównuj. Nie mów np.: "Twoja mama była w dzieciństwie o wiele grzeczniejsza niż ty". Często chwal.

Gdy uczysz dziecko posługiwania się nożem i widelcem, grzecznego zachowania przy stole itp., dostrzegaj postępy i chwal za nie. To działa znacznie lepiej niż krytyka.