Przyjść na świat po cesarsku?

Cesarskie cięcie (CC) jest wskazane w następujących przypadkach: poród jest mnogi (ciąża wieloracza), trwa długo, a nie postępuje (na przykład z powodu niepodatnej szyjki macicy albo zbyt dużych rozmiarów dziecka), gdy nieprawidłowo usadowione łożysko blokuje kanał rodny, w trakcie porodu dochodzi do odklejenia łożyska, są oznaki, że dziecko nie dostaje wystarczającej ilości tlenu, jest ułożone nieprawidłowo w macicy albo owinięte pępowiną.

Bywa, że "cesarka" ma chronić noworodka przed zakażeniem, jakiemu mógłby ulec w trakcie porodu fizjologicznego. Tak jest na przykład, gdy matka ma żółtaczkę, opryszczkę narządów płciowych albo jest zakażona HIV. CC jest też uzasadnione, jeśli poprzedni poród odbył się tą metodą, choć w części przypadków kobieta (w porozumieniu z położnikiem) może próbować rodzić siłami natury.

Najczęściej przyczyną jest silny lęk przed bólem, który został zresztą wpisany na listę wskazań do CC. Kobiety cenią sobie ponadto możliwość wyboru daty (a nawet godziny) porodu, pewność obecności wybranego lekarza, uniknięcie wielu możliwych powikłań porodu siłami natury (krwotok, atonia macicy, nie w pełni urodzone łożysko) oraz jego odległych konsekwencji, takich jak uszkodzenia krocza, pogorszenie unerwienia narządów płciowych, zmniejszenie napięcia dna miednicy, żylaki odbytu, wysiłkowe nietrzymanie moczu, wypadanie macicy.

Warto jednak wiedzieć, że przed tymi problemami chroni jedynie cięcie wykonane w sposób planowy lub we wczesnej fazie porodu, przed pełnym rozwarciem szyjki. Dla kobiet nie bez znaczenia jest też czas - wprawny ginekolog wykonuje dziś cięcie w piętnaście, dwadzieścia minut, rana jest niewielka, zaś pacjentka zaraz po zabiegu może przebywać z dzieckiem, pić, po czterech godzinach jeść, a po dwóch dniach wrócić do domu.

Prawidłowo planowane cesarskie cięcie niesie ze sobą podobne ryzyko dla matki, co planowany poród drogami natury. Trzeba jednak pamiętać, że to poważny zabieg. Wiąże się z ryzykiem zakażenia, nasilonego krwawienia, powikłań po znieczuleniu, zakrzepicy w żyłach nóg. Po CC częste są problemy z wypróżnieniem. Bywa także, że w miejscu blizny ból utrzymuje się bardzo długo.

Z kolei dzieci urodzone tą metodą częściej mają w pierwszych dniach życia kłopoty z oddychaniem, a z niektórych badań wynika, że rośnie u nich ryzyko rozwoju astmy i alergii. Większość kobiet bezpiecznie przechodzi do trzech "cesarek", choć każda następna jest trudniejsza dla lekarza. Kolejne ciąże są też obarczone większym ryzykiem nieprawidłowego ułożenia łożyska, krwawień, a nawet pęknięcia macicy w bliźnie po cięciu.