Ukołysz dziecko do snu

Mimo stworzenia dziecku wygodnych warunków do spania i zastosowania wszystkich znanych metod usypiania - ono nadal nie che spać, a gdy już zaśnie, budzi się co chwilę i nocny koszmar zaczyna się od nowa. W rezultacie, zmęczeni rodzice nie mają czasu na codzienne obowiązki, a tym bardziej na wypoczynek.

Dziecko jest dla rodziców błogosławieństwem,

owocem ich miłości i przyczyną wielu radości w życiu. Jednak każdy rodzic marzy o wieczornej chwili ciszy, spokoju, w której może się zrelaksować i wypocząć po ciężkim dniu. Jest to szczególnie trudne, kiedy maluch nie chce zasnąć, protestuje przeciwko usypianiu w łóżeczku, budzi się co chwilę i płaczem przywołuje opiekunów. Często zapewnienie dziecku odpowiednich warunków do spania i zastosowanie wieczornego rytuału wyciszania: bajka, kąpiel, karmienie i usypanie, nie pomaga, maluch nadal ma trudności z zaśnięciem. Zdesperowani rodzice stosują różne metody usypiania dziecka - od włączania suszarki przy kołysce, po wożenie pociechy samochodem aż do zaśnięcia.

Jak śpi małe dziecko?

Sen niemowlęcia i małego dziecka różni się od snu osoby dorosłej. Przede wszystkim w pierwszych miesiącach życia niemowlę nie odróżnia dnia od nocy. Nowo narodzone dziecko odbiera wrażenia zmysłowe, ale jeszcze nie potrafi ich uporządkować i nadać sensu. Dopiero po kilku tygodniach zacznie kojarzyć, że istnieje coś takiego jak dzień i noc. Sam przebieg snu dziecka również wygląda inaczej niż u dorosłego. Jedna trzecia czasu snu osoby dorosłej to tzw. faza szybkiego ruchu gałek ocznych (REM) - gdzie budują się sny, a pozostałe dwie trzecie, to faza NREM. Natomiast sen noworodka składa się prawie wyłącznie z fazy REM. Noworodek w śnie nie tylko odpoczywa, ale również rośnie, bo właśnie podczas snu uwalnia się hormon wzrostu. Prawidłowy sen dziecka jest niezbędnym warunkiem prawidłowego procesu dojrzewania mózgu i całej reszty organizmu.

Śpioch jakich mało

Wielu rodziców zastanawia się ile czasu powinna spać ich pociecha. "Podręcznikowy" noworodek przesypia średnio 16 godzin na dobę. Jednak, jeśli dziecko śpi krócej, nie oznacza to, że coś jest nie tak. Po prostu wystarcza mu mniej snu. Noworodek często "dryfuje" pomiędzy stanem snu i czuwania. Czasami trudno się zorientować, czy do końca się obudził. Niestety w pierwszych tygodniach życia niemowlęcia mamy niewielki wpływ na to, kiedy śpi, a kiedy czuwa. Dziecko w pierwszych tygodniach życia śpi bardzo nieregularnie. Inaczej jest już z niemowlęciem w wieku od 2 do 12 miesięcy, które przesypia średnio 14-15 godzin, z czego większą część w nocy. Natomiast w dzień potrzebuje 2-3 drzemek. Łatwiej jest już z rytmem snu malucha między 1 a 3 rokiem życia. Wtedy dziecko przesypia około 12-14 godzin, z jedną krótką drzemką w środku dnia. Powyżej trzech lat do okresu dojrzewania dzieci potrzebują coraz mniej snu, a jego długość stopniowo skraca się z 12 do 10 godzin na dobę. Jednak należy pamiętać, że to wartości uśrednione, ponieważ każde dziecko jest inne.

Problemy ze snem dziecka

Już u noworodka mogą pojawić się problemy z zasypianiem i ciągłością snu, które objawiają się płaczem i krótkimi odstępami miedzy nocnym wybudzaniem. Często zaburzenia snu u dzieci wiążą się z nieustabilizowanym rytmem snu i czuwania, nadwrażliwością emocjonalną, lękiem przed rozłąką z opiekunem. O ile z dwoma pierwszymi problemami można poradzić sobie przez uczenie dziecka rytmu dnia oraz okazywaniem mu ciepła i miłości, to problem związany z rozłąka z rodzicem jest bardziej skomplikowany. W ciągu dnia dziecko spędza cały czas ze swoimi rodzicami i kiedy zostaje na noc samo, może stać się niespokojne, co objawia się problemem ze spaniem, płaczem i marudzeniem. Badania potwierdziły dobroczynny wpływ bicia serca matki na nowo narodzone i starsze dzieci. Profesor Murooka postawił również tezę, że jedną z przyczyn niepokoju niemowlaków jest "szok" wynikający z nagłej zmiany środowiska. Dziecko w łonie matki słyszy głównie dźwięki o niskiej częstotliwości. Podczas narodzin, nagle wchodzi w świat intensywnych bodźców. Niemal wszystkie nowo narodzone dzieci potrzebują czasu, aby przystosować się do nowego otoczenia. W przypadku wrażliwych dzieci ten okres może trwać nawet kilka miesięcy.