Ulubione kluski

Kluski to wielka rodzina wyjątkowych smakołyków przygotowywanych w domu według przepisów, które często są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Kojarzą się z domem i smakami z dzieciństwa.

W tradycyjnej kuchni nazwa "kluski" jest zarezerwowana dla makaronu własnej roboty, przygotowanego ze świeżego ciasta z mąki pszennej i żółtek. Delikatne, żółte, cienkie kluseczki są wymarzonym dodatkiem do rosołu serwowanego na uroczysty rodzinny obiad, ale pasują też do zupy owocowej czy pomidorowej.

Poza najbardziej znanym makaronem krajanym, na naszych stołach pojawiają się kluski lane, francuskie, kładzione, kartoflane. Są też kluski śląskie, leniwe (zwane leniwymi pierogami), kopytka, pyzy ziemniaczane lub z drożdżowego ciasta gotowane na parze.

Każdy region ma także swoje tradycyjne przysmaki. Podpowiadamy, jak je przygotować i z czym serwować.

• Kluski lane - przyrządza się z jajka (lub tylko żółtka) i mąki, z bardzo niewielkim dodatkiem wody. Po wymieszaniu w filiżance, półpłynne ciasto wlewa się przez sitko lub lejek do wrzącej zupy, mleka lub na wodę.

Kluseczki lane to bardzo pożywny i wartościowy dodatek do zup lub mleka dla małych dzieci. Można je podać na śniadanie lub kolację.

• Kluski kładzione - także robi się je z mąki pszennej i jajka, ale ciasto powinno być bardziej gęste, dobrze wyrobione, by wtłoczyć do masy jak najwięcej powietrza (wtedy będą bardziej pulchne).

Równe kluski formuje się łyżką stołową maczaną w wodzie. Można też wyłożyć ciasto na zwilżoną wodą deskę do krojenia, odcinać nożem małe równe porcje i zsuwać je z deski prosto do wrzątku. Kluski nadają się jako dodatek do mięsa z sosem lub na osobne danie,

polane stopionym masłem albo okraszone chrupiącymi skwarkami.

• Pyzy - te przygotowywane w Wielkopolsce to kluski drożdżowe, duże jak dorodne pączki, gotowane na parze na kawałku płótna przymocowanego do garnka nad wrzątkiem. Kluski można podać z modrą kapustą do pieczonej kaczki,

co stanowi typowy dla Wielkopolski uroczysty obiad. Dzieci jednak wolą kluski na parze podawane ze słodkim sosem z owoców i śmietany.

• Kluski francuskie - są bardzo delikatne i puszyste jak biszkopt, ale zarówno wyrobienie ciasta jak i gotowanie wymagają pewnej wprawy. Przyrządza się je z jajek, masła i mąki krupczatki. Stanowią wykwintny dodatek do rosołu lub zup czystych.

• Szare kluski - zrobione z ciasta ziemniaczanego, są podawane zamiast ziemniaków do sosów i mięsa, ale też jako samodzielne danie obiadowe, okraszone podsmażonym wędzonym boczkiem z cebulką.

Doskonale smakują również z zasmażaną kiszoną kapustą. Podstawą przepisu na szare kluski są surowe, starte ziemniaki, które szybko ciemnieją, nadając potrawie szarą barwę (stąd nazwa). Dodaje się do nich jajka,

mąkę pszenną, sól i wszystko wyrabia na jednolitą masę.

Formuje się z niej kulki, wrzuca na wrzącą osoloną wodę i gotuje, aż kluski wypłyną.

• Kopytka - wyrabia się z ugotowanych ziemniaków z dodatkiem mąki pszennej (ewentualnie jaj) i odrobiny soli. Z ciasta, które należy wyrabiać szybko (przy zbyt długim gnieceniu robi się rzadkie), formuje się długie wałeczki średnicy ok. 2-4 cm i kroi równo na skośne kawałki. Gotuje się je w osolonym wrzątku, lekko mieszając, aż do chwili wypłynięcia.

• Kluski leniwe - bardzo lubiane przez dzieci. Z wyglądu są podobne do kopytek, jednak nieco większe i bardziej spłaszczone, a ich główne składniki to twaróg, mąka i żółtka (gotowane ziemniaki mogą być jednym z dodatków). Leniwe podajemy polane masłem lub śmietaną albo zrumienioną na patelni bułeczką i posypane cukrem.

• Kluski śląskie - to popularny rodzaj klusek z ugotowanych ziemniaków połączonych z mąką ziemniaczaną. Przygotowuje się je tradycyjnie nie tylko na Śląsku. Ich cechą rozpoznawczą jest kulisty kształt z charakterystycznym wgłębieniem. Kluski po uformowaniu gotowane są w osolonym wrzątku i przeważnie podaje się je jako dodatek do dań mięsnych lub jako osobne danie, okraszone chrupiącymi skwarkami lub smakowitą słoniną.