Imiona na literę "M"

Maryna
Odmiana imienia -> Maria. Imię spopularyzowane dzięki kultowi Marii, Matki Boskiej. Może także wywodzić się z łacińskiego słowa oznaczającego: morska. Notowane w Polsce od XV wieku. ZDROBNIENIA: Mania, Mańka, Marynka, Marynia, Marylka. INNE FORMY: Maria, Marianna, Maja, Marzena, Mariola, Marietta, Mariola. OBCE FORMY: Maryna, Marina (ogólnie przyj. forma). Forma męska: Marian.
NAZWISKA:
Marin, Marinczak, Marinek, Marinkiewicz, Marinkow, Marinkowicz, Marinkowski, Marinow, Marinowicz, Marynak, Marynczak, Marynia, Maryniaczek, Maryniak, Maryniarz, Marynicz, Maryniewski, Marynin, Maryniowski, Marynkiewicz, Marynkowski, Marynkowicz, Marynowicz, Marynowski, Maryń, Maryńczak, Maryński, Meryn, Merynowicz, Merynowski, Moryn, Moryniak, Morynka, Morynowicz, Moryń, Moryński.
ZNANE POSTACIE:
Maryna Mniszchówna, carówna moskiew., córka Jerzego Mniszcha, żona Dymitra I Samozwańca, następnie Dymitra II (ok. 1588–1614). Marina Cwietajewa, ros. poetka (8 X 1892–31 VIII 1941).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Maryna Mniszchówna, bohaterka powieści Z. Krasińskiego Agaj-Han (1834) oraz dramatu Maryna Mniszchówna J. Szujskiego (1875). Maryna z Horsztyńskiego J. Słowackiego. Marynia Połaniecka z powieści Rodzina Połanieckich H. Sienkiewicza. Marynia Kirlanka z Nad Niemnem E. Orzeszkowej (1888). Maryna z Hrubego z dylogii powieściowej K. Przerwy-Tetmajera Legenda Tatr (1910). Marynia z Ręki ojca W. Żukrowskiego.
NA EKRANIE:
Film Marynia w reż. J. Rybkowskiego (1984).
AFORYZM:
Te dowcipy o mnie są bardzo głupie,A więc dość już gadania o mojej... Wiesław Błach
W POEZJI:
Gdy szli na popis rycerze nasi,A męstwem tchnęła twarz okazała,Maryna patrząc szepnęła Basi:„Za ten wąs czarny życie bym dała!”Franciszek Dionizy Kniaźnin, „Do wąsów”Z Dobrzyńskiej ziemi ród swój starożytny wiedli.A choć od lat czterystu na Litwie osiedli,Zachowali mazurską mowę i zwyczaje.Jeśli który z nich dziecku imię na chrzcie daje,Zawsze zwykł za patrona brać Koronijasza:Świętego Bartłomieja albo Matyjasza.Tak syn Macieja zawżdy zwał się Bartłomiejem,A znowu Bartłomieja syn zwał się Maciejem;Kobiety wszystkie chrzczono Kachny lub Maryny.By rozeznać się wpośród takiej mieszaniny,Brali różne przydomki od jakiej zaletyLub wady, tak mężczyźni jako i kobiety.Adam Mickiewicz, „Pan Tadeusz”, Księga VI
PRZYSLOWIA:
Jaś Maryni buty kupiłi odebrał, jak się upił.
Każda Maryna może mieć syna.
Marzanna
Rzekoma słowiańska bogini. Pozostałością jej kultu jest wiosenny obrzęd topienia kukły symbolizującej zimę. Niektórzy twierdzą, że imię to zostało wymyślone przez J. Długosza (tak jak Łada) oraz że zwyczaj topienia Marzanny nie ma nic wspólnego z mitologią słowiańską. Prawdopodobnie chodzi o czeską wersję imienia Maria. ZDROBNIENIA: Marzenka. INNE FORMY: Marzana, Marzena

ZNANE POSTACIE:
Marzena Wilbik-Kaczyńska, prawnik pol. (ur. 1960). Marzena Wilkanowicz-Devoud, dziennikarka pol. (ur. 1965).
AFORYZM:
Marzenie kwiaty przynoś zawsze,marzenie się spełni,będzie też ciekawsze. Bogusław Chmielarczyk
W POEZJI:
Zaśpiewajcie, ptacy niebiescy,dziś ostatnich śpiewań mi potrza.O, wichrowie, weźcie mnie, weźcie!Bieli. Śmierci. Marzanno — najsłodsza.Władysław Broniewski, „Marzanna”A po ugorach stoją dziewanny@Opis Next:Tęsknie wpatrzone w szmat nieba siny –Niby kapłanki białej Marzanny (...)Kazimiera Zawistowska, „Lato”
PRZYSLOWIA:
Marzena ze wsi (topienie Marzanny na wiosnę),a latecko do wsi (chodzenie z maikiem).
Masław
Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: ten, który ma sławę, jest wielkim człowiekiem. Również skrót od imienia Mieczysław. Wspomniane w dokumentach z 1040 roku. ZDROBNIENIA: Masławek, Masiek, Sławek. Forma żeńska: Masława.
ZNANE POSTACIE:
Masław, został władcą Mazowsza po śmierci Mieszka II (? –1047).
Masława
Żeńska forma imienia -> Masław. ZDROBNIENIA: Sławka.
Mateusz
Pochodzenia hebrajskiego, od słowa Mattania (dar Jahwe, dar Boży). Imię występujące w Nowym Testamencie, używane później zamiennie z imieniem Maciej. Jako jedno z popularniejszych imion nadawane od początków ery chrześcijańskiej. ZDROBNIENIA: Maciaszek, Mateuszek, Matusek, Matys, Matysek. INNE FORMY: Matyja, Matyjasz, Matusz, Matys, Matysz. OBCE FORMY: Mathaeus, Matthaeus (łac.), Matthew, Mathew (ang.), Matthaeus (niem.), Mathieu (fr.), Mateo (hiszp.), Matteo (wł.), Matfej, Matvej, Mateuš (ros.), Matouš (czes.), Matúš (słowac.), Mateja, Matija (połud.-słow.).
NAZWISKA:
Mataj, Matajek, Matczak, Matczuk, Matczyński, Matecki, Matejek, Matejko, Matejski, Matejuk, Matus, Matusak, Matusewicz, Matusiak, Matusiewicz, Matusik, Matusz, Matuszak, Matuszczak, Matuszczyk, Matuszek, Matuszewicz, Matuszewski, Matuszyński, Matwiński, Matyja, Matyjas, Matyjasik, Matyjaszek, Matyjaszewski, Matyjaszkiewicz, Matyjaszko, Matyjek, Matyjewski, Matys, Matysek, Matysiak, Matysiewicz, Matysik, Matyska, Matyszewski.
PATRON:
Św. Mateusz, Apostoł i Ewangelista (I w.). Autor pierwszej Ewangelii. Podobno zmarł jako męczennik w Etiopii, jednak podaje się także, że zmarł śmiercią naturalną. Patron urzędników i izb skarbowych. (Wspomnienie 21 września).Św. Mateusz, męczennik. Jeden z założycieli eremu benedyktyńskiego pod Międzyrzeczem. Zamordowany wraz z towarzyszami przez rabusiów w 1003 roku. (Wspomnienie 13 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Mateusz z Paryża, ang. kronikraz, benedyktyn (ur. ok. 1195). Mateusz Maciej Stryjkowski, kronikarz pol. (ur. XVI w.). Mateusz z Krakowa, pol. filozof i teolog (ok. 1345–5 III 1410). Matteo Palmieri, wł. pisarz i polityk (ur. 1406). Matteo Realdo Colombo, anatom wł. (ok. 1516–1559). Matthew Arnold, ang. pisarz (24 XII 1822–15 IV 1888). Matthew B. Brady, fotograf amer. (1823–1896). Mateusz Gralewski, właśc. Mateusz Gralak, pisarz pol. (12 IX 1826–1891). James Matthew Barrie, dramaturg szkoc. (9 V 1860–19 VI 1937). Mateusz Gliński, pol. kompozytor i dyrygent (6 IV 1892–2 I 1976).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Mateusz Bigda, powieść J. Kadena-Bandrowskiego. Don Mateo z powieści P. Louysa Kobieta i pajac.
NA EKRANIE:
Ekranizacja pow. Kobieta i pajac pod tyt. Mroczny przedmiot pożądania w reż. L. Buñuela (1977).
AFORYZM:
Mateusz w domu usiedzieć nie może,więc lepiej zamknąć go w klasztorze.
PRZYSLOWIA:
Przyszła kryska na Matyska.Na Mateusza słońce grzeje,po Mateuszu wiatr ciepło wywieje.
Wzięli diabli kołyskę, niech wezmą i Mateuszka.Gdy święty Mateusz w śniegu przybieżał,będzie po pas całą zimę leżał.(związane ze świętem 21 listopada)
W POEZJI:
Z Dobrzyńskiej ziemi ród swój starożytny wiedli.A choć od lat czterystu na Litwie osiedli,Zachowali mazurską mowę i zwyczaje.Jeśli który z nich dziecku imię na chrzcie daje,Zawsze zwykł za patrona brać Koronijasza:Świętego Bartłomieja albo Matyjasza.Tak syn Macieja zawżdy zwał się Bartłomiejem,A znowu Bartłomieja syn zwał się Maciejem;Kobiety wszystkie chrzczono Kachny lub Maryny.By rozeznać się wpośród takiej mieszaniny,Brali różne przydomki od jakiej zaletyLub wady, tak mężczyźni jako i kobiety.Adam Mickiewicz, „Pan Tadeusz”, Księga VI
Matylda
Pochodzenia starogermańskiego, od słów macht (siła, władza) i hiltia (walka). Oznacza: silna i odważna w walce. ZDROBNIENIA: Tyla, Tylda, Matyldka. INNE FORMY: Mechtylda. OBCE FORMY: Mathildis (łac.), Mathilda (ang.), Mathildis, Mechtilda (niem.), Mathilde (fr.), Matilde (hiszp.), Mafalda, Matelda, Matilda (wł.), Matiljda (ros.), Matylda (czes.), Matilda (słowac.), Matilda (połud.-słow.).
PATRON:
Św. Matylda, cesarzowa z Westfalii, żona króla niemieckiego Henryka Ptasznika. Matka św. Brunona i cesarza Ottona I. Zmarła w 968 roku. (Wspomnienie 14 marca).Św. Matylda, benedyktynka niemiecka. Przez hagiografów jest uznawana za prekursorkę nabożeństwa ku czci Serca Jezusowego. Zmarła w 1299 roku. (Wspomnienie 19 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Matylda, córka Bolesława Chrobrego i Ody. Matylda, cesarzowa Maud, pretendentka do tronu angielskiego (1102–10 IX 1167).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Matylda z powieści M.G. Lewisa Mnich (1796). Matylda z powieści H. Walpole’a Zaczysko w Otranto. Matylda de La Môle z powieści Czerwone i czarne H. Stendhala (1830). Matylda Möring, powieść Th. Fontane’a Matylda Spina ze sztuki L. Pirandella Henryk IV (1922).
NA EKRANIE:
Ekraniczacja pow. Czerwone i czarne H. Stendhala w reż. C. Autant-Lary (1954), rolę Matyldy grała Antonella Lualdi.
AFORYZM:
Gdy zakocha się Matylda,Wtedy wiele miłych chwil da. Bogusław Chmielarczyk
W POEZJI:
Gdy stąpnie — deski trzeszczą, stół pęka, gdy na nim półmisek stawia,trzonki wylatują z rondli, a płyta z odwiecznych posad się wydźwiga (...) Kazimiera Iłłakowiczówna, „Matylda”Nigdy nie wiem, czy jest to jawa, czy sen o Tobie– stoisz w drzwiach i skomlesz: „Matyldo, już więcej nie będęuciekał od Ciebie...” Krzysztof Boczkowski, „Verlaine”
Maura
Pochodzenia łacińskiego, od słowa Maurus (Maur, pochodzący z Mauretanii). ZDROBNIENIA: Mauryninka. Forma męska: Maur.
Maureliusz
Pochodzenia łacińskiego, utworzone z połączenia Maura i Aureliusza lub od nazwy rośliny maurella (psianka czarna).
Maurycy
Pochodzenia łacińskiego, od słowa Maurus (Maur, pochodzący z Mauretanii). W Europie przez jakiś czas nazwą tą określano Arabów, którzy przedostali się do Hiszpanii, a następnie wszystkich Arabów. Imię Maurycy występuje w Polsce od 1215 roku, również w formach Mauricius, Mauritius, i Moryc. ZDROBNIENIA: Maurycek, Maurynek, Rycek. INNE FORMY: Maur, Mauryn. OBCE FORMY: (łac.), Maurice (ang.), Mauritius, Mauritz, Moritz, Moriz (niem.), Maurice (fr.), Mauricio (hiszp.), Maurizio (wł.), Mavrikij (ros.), Moric, Moris (czes.), Mauricius, M(ric (słowac.), Moris, Mauricije, Mavricije, Mavrikij, Mavrikije (połud.-słow.). Forma żeńska: Maura.
PATRON:
Św. Maurycy, żołnierz. W roku 290 został zamęczony, ponieważ przed bitwą odmówił złożenia ofiary bożkom. Poniósł śmierć męczeńską wraz z innymi żołnierzami — św. Eksuperiuszem, św. Kandydem, św. Wiktorem. Jeden z patronów rycerstwa europejskiego, a także dyn. saskiej (ottońskiej) w Niemczech. W Polsce szczególną czcią otacza się tzw. włócznię św. Maurycego, przechowywaną na Wawelu. (Wspomnienie 22 września).Św. Maurycy, dominikanin węgierski. Znany z miłosierdzia. Zmarł w 1336 roku. Uważany za patrona chroniącego przed podagrą.(Wspomnienie 20 marca).Św. Mauritius. Uważano go za patrona chroniącego przed utonięciem.
ZNANE POSTACIE:
Maurycjusz, bizant. cesarz (ok. 539–602). Maurycy Saski, marszałek Francji, syn natur. króla polskiego Augusta II Mocnego (28 X 1696–30 XI 1750). Maurice-Quentin de La Tour, malarz fr. (5 IX 1704–17 II 1788). Maurycy August Beniowski, konefederat barski, podróżnik, „pol. król Madagaskaru” (przed 20 IX 1746–24 V 1786). Maurycy von Hauke, pol. generał (25 X 1773–29 XI 1830). Maurycy Gosławski, poeta pol. (5 X 1802–17 XI 1834). Maurycy Mochnacki, pol. publicysta i działacz polit. (13 IX 1803–20 XII 1834). Maurycy Gottlieb, malarz pol. (21 II 1856–17 VII 1879). Maurice Barrés, fr. pisarz i polityk (19 VIII 1862–4 XII 1923). Maurice Maeterlinck, belg. pisarz i filozof (29 VIII 1862–5 V 1949). Maurycy Pius Rudzki, pol. geofizyk i astronom (1862–1916). Maurycy Allerhard, pol. prawnik (ur. 1868). Maurice Denis, fr. malarz, nabista (25 XI 1870–13 XI 1943). Maurice Ravel, kompozytor fr. (7 III 1875–28 XII 1937). Maurice de Vlaminck, fr. malarz, fowista (4 IV 1876–11 X 1958). Maurice Utrillo, malarz fr. (1883–1955). Maurice Chevalier, fr. piosenkarz i aktor (12 IX 1888–1 I 1972). Maurice Thorez, fr. lider komunist. (28 IV 1900–11 VII 1964). Mauro Bolognini, wł. reżyser film. (ur. 28 VI 1922). Maurice Béjart, właśc. Maurice Berger, fr. tancerz i choreograf (ur. 1 I 1927). Maurizio Pollini, wł. pianista, laureat I nagrody Międzynar. Konkursu im. F. Chopina w 1960 r (ur. 5 I 1942).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Maurycy Beniowski, bohater utworów własnych i innych autorów (m.in. J. Słowacki, Ch. Vulpius, A. von Kotzebue, M. Lepecki). Maurycy Saski z dramatu E. Scribe’a i E. Legouvé Adrianna Lecouvreur (1849). Moritz Jaeger z dramatu G. Hauptmanna Tkacze (1892). Maurice Bélu z powieści C.-L. Philippe’a Bubu z Montparnasse. Maurycy z dramatu S.I. Witkiewicza Tumor Mózgowicz (1921). Maurycy (Moryc) Welt z powieści W. Reymonta Ziemia obiecana (1899). Maurycy Spandrell z powieści A. Huxleya Kontrapunkt (1928).
NA EKRANIE:
Film wg pow. Bubu z Montparnasse w reż. M. Bologniniego (1970), rolę Maurice’a grał Massimo Ranieri. Ekraniazacje powieści W. Reymonta Ziemia obiecana: w reż. A. Hertza (1927) rolę Moryca grał Władysław Grabowski, a w reż. A. Wajdy (1974) — Wojciech Pszoniak.
PRZYSLOWIA:
Jeśli Maurycy ma jasne lice,to przyprowadza wnet nawałnice.
Jeśli jasny Maurycy,to rad w zimie wiatr rycy. (związane ze świętem 22 września)
Mauryn
Pochodzenia łacińskiego, od słowa Maurus (Maur, pochodzący z Mauretanii). ZDROBNIENIA: Maurynek. INNE FORMY: Maur, Maurycy. OBCE FORMY: Maurice (ogólnie przyj. forma).
Medard
Pochodzenia germańskiego, od słów macht (siła, władza) i hart (silny, odważny). Oznacza: ten, który sprawuje silną władzę. ZDROBNIENIA: Medardek, Medardzik. OBCE FORMY: Medard (ogólnie przyj. forma), Medardus (niem.), Medardo (hiszp., wł.). Forma żeńska: Medarda.
NAZWISKA:
Majder, Majderek, Majderowicz, Medar, Medarowski, Medera, Mederak, Mederowicz, Mederski,
PATRON:
Św. Medard, biskup Noyon (VI w.). Nad jego grobem w Soison wznosiono kościół i opactwo, zwane St-Medard. Uważano go za patrona rolników, plantatorów winorośli, piwowarów. (Wspomnienie 8 czerwca).
ZNANE POSTACIE:
Medard Downarowicz, polityk pol., działacz PPS (22 V 1878–16 X 1934).
PRZYSLOWIA:
Jeśli Medard się rozdeszczy,takich będzie dni czterdzieści.
Kiedy Medard się rozwodni,będą deszcze sześć tygodni.
Gdy Medaard z deszczem przybywa,tak samo jest we żniwa.
Gdy się Medard rozpłacze, a Jaś nie utuli,popłacze pewnie aż do Urszuli.
Czasem i na świętego Medardawiosna jeszcze przytwarda. (związane ze świętem 8 czerwca)
Medarda
Żeńska forma imienia -> Medard. ZDROBNIENIA: Medara, Medzia.
Melania
Żeńska forma imienia -> Melaniusz. ZDROBNIENIA: Mela, Melanka, Melka, Melcia. OBCE FORMY: (łac.), Melanie, Melany (ang.), Melanie (niem.), Mélanie (fr.), Melania (hiszp., wł.), Melanija (ros.), Melánie (czes.), Melánia (słowac.), Melanija (połud.-słow.).
NAZWISKA:
Melan, Melanczuk, Melaniec, Melanik, Melaniuch, Melaniuk, Melanko, Melanowicz, Melanowski, Melańczuk, Melańczyk, Melen, Melenczuk, Meleniak, Melenik, Meleniuk, Meleń, Meleńczak, Mełen, Mełeniuk, Mełeń, Mełeńczuk.
PATRON:
Św. Melania, Rzymianka. Żyła w latach 383–439. Ufundowała klasztor żeński na Górze Oliwnej. (Wspomnienie 31 grudnia).
NAZWISKA:
Malanowicz, Malanowski, Melanowicz, Melanowski, Melańczuk.
ZNANE POSTACIE:
Imię dwóch świętych z IV i V wieku, Melanii Starszej i Melanii Młodszej, babki i wnuczki. Melanie Klein, austr. psychoanalityk dziecięcy (30 III 1882–22 IX 1960). Melania Kierczyńska, pol. tłumaczka i krytyk literacki (ur. 1888). Melania Burzyńska, pisarka pol. (ur. 1917). Melanie, amer. piosenkarka (ur. 1947). Melanie Griffith, amer. aktorka filmowa (ur. 1957).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Mela ze sztuki G. Zapolskiej Moralność pani Dulskiej. Melania Hamilton z powieści M. Mitchell Przeminęło z wiatrem (1936). Melania Barska z powieści H. Mniszkówny Trędowata (1909).
NA EKRANIE:
Film wg sztuki G. Zapolskiej Moralność pani Dulskiej w reż. J. Rybkowskiego (1975), rolę Meli grała Anna Sobik. Ekranizacja pow. Przeminęło z wiatrem w reż. V. Fleminga (1939).
AFORYZM:
Drapieżna w łożu bywa Melania,Wysiada przy niej nawet pirania. Włodzimierz Ścisłowski
Melaniusz
Pochodzenia greckiego, od słowa melaina (czarny, śniady, ciemny). ZDROBNIENIA: Melek. Forma żeńska: Melania. OBCE FORMY: Melanius (łac.), Melanius (ang.), Melanius (niem.), Mélaine (fr.), Melanio (hiszp.), Melanio, Meliano (wł.).
PATRON:
Św. Melaniusz z Rennes, biskup (ok. 450–540). Nad jego grobem wzniesiono opactwo St-Mélaine. (Wspomnienie 6 listopada).
Melchior
Pochodzenia hebrajskiego, od słowa melek-or (król światła). W Polsce notowane od XIV wieku, również jako Malchar, Malchiar, Malchier, Malchior, Malchier, Marchal, Marchel, Melchar, Melchiar, Melchiel, Melchier, Melchior, Merhar. ZDROBNIENIA: Mel, Melcer, Melcher, Melchiorek. OBCE FORMY: (łac.), Melchior (ang.), Melchior (niem.), Malchior (fr.), Melchor (hiszp.), Melchiorre (wł.), Mel’chior (ros.), Melichar (czes.), Melichar (słowac.), Melhior (połud.-słow.). Forma żeńska: Melchiora.
NAZWISKA:
Majchar, Majcharzak, Majcher, Majcherczyk, Majcherek, Majchrowicz, Majchrowski, Majchrzak, Majchrzyk, Majcrzycki, Majcherkiewicz, Majcherski, Majchorowicz, Majchur, Majecher, Malchar, Malcharek, Malcher, Malcherczak, Malcherczyk, Malcherek, Malcherowicz, Malcherz, Malchier, Malchrowicz, Malczewski, Melcer, Melchior, Melchiorek, Melcherowicz, Melcherski, Melich, Melikiewicz, Najcher, Najcherski, Najchor.
ZNANE POSTACIE:
Melchior, jeden z trzech (obok Baltazara i Kaspra) mędrców (królów) z Nowego Testamentu, którzy przybyli z darami do Betlejem. Melchior Adam, autor życiorysu Henryka Strobanda, burmistrza Torunia (ur. 1548). Melchior Wańkowicz, pisarz pol. (10 I 1892–10 IX 1974). Mel Ferrer, właśc. Melchior Gaston Ferrer, aktor amer. (ur. 1917). Mel Gibson, aktor amer. (ur. 3 I 1956).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Melchior z Opowieści pod psem (a nawet dwoma) J. Meissnera.
Melecjusz
Pochodzenia greckiego, oznacza: troskliwy. ZDROBNIENIA: Melec, Melek. OBCE FORMY: Meletius (łac.), Meletius (ang., niem.), Mélece (fr.), Melecio (hiszp.), Melezio (wł.), Meletij (ros.), Meletije (serb.), Meletij (mac.).
PATRON:
Św. Melecjusz z Antiochii, biskup (ok. 300–381). Urodził się na terenie obecnej Armenii. W 360 roku powołany na urząd patriarchy w Antiochii. (Wspomnienie 12 lutego).
ZNANE POSTACIE:
Melecjusz, tragediopisarz grecki, jeden z oskarżycieli w procesie Sokratesa (? –381).
Melisa
Odmiana imienia -> Melita.
Melita
Pochodzenia greckiego, oznacza: pracowita jak pszczoła. Również grecka nazwa Malty, wyspy słynącej ongiś z handlu miodem. OBCE FORMY: Melissa (łac.), Melita, Melitta, Melisa, Melissa (ogólnie przyj. forma).

Horoskopy zodiakalne

Horoskopy alternatywne oraz symbolika