Jakich ryb nie jeść na wakacjach? Najgorsze wybory

Można sprawdzać opinie o danej restauracji i kierować się rekomendacjami znajomych. Jeśli jednak jesteśmy w zupełnie nowym miejscu, dobrze jest znać podstawowe kryteria, dzięki którym łatwiej będzie znaleźć godny zaufania lokal.

Przede wszystkim zdajmy się na węch. Jeśli już od wejścia czuć duszny zapach oleju i spalenizny, możemy mieć pewność, że świeżość oraz jakość dań pozostawiają wiele do życzenia. Długie menu i mnogość gatunków ryb w karcie dań może wyglądać imponująco, ale nie oznacza, że obiad wywrze na nas tak samo pozytywne wrażenie. Urodzaj wynika najprawdopodobniej z tego, że większość ryb jest mrożona. Zdecydowanie bardziej wiarygodne są lokale, w których serwuje się trzy lub cztery gatunki ryb.

Zanim zajmiemy się szczegółowo tematem tego, których ryb nie jeść, należy pochylić się nad sposobem ich przygotowania. W smażalniach i nadmorskich restauracjach dominują smażone ryby z grubą warstwą panierki. Choć dla niektórych może być to rarytas, na który czeka się cały rok, ten rodzaj dania raczej nie powinien wzbudzać zbyt wielkiej ekscytacji.

W wielu miejscach cena posiłku uzależniona jest od jego wagi, więc może się zdarzyć, że zapłacimy więcej tylko przez to, że ryba została obtoczona w solidnej porcji bułki tartej. Ten rodzaj obróbki wpływa również na walory smakowe. Panierka i olej są w stanie całkowicie zdominować smak ryby.

Smażenie może też obniżać wartość odżywczą mięsa. Użycie niewłaściwego tłuszczu do smażenia ma bardzo negatywny wpływ na zdrowie, zmieniając stosunek kwasów omega-3 i omega-6. Należy zwracać uwagę na punkt dymienia, czyli najniższą temperaturę, w której tłuszcz traci swoje właściwości. W następnej kolejności uwalniany jest nie tylko gryzący dym, ale też szkodliwe związki. Prym wśród nich wiedzie akroleina o właściwościach rakotwórczych, więc rybę dużo bezpieczniej jest gotować na parze lub piec.

O tych technikach warto pamiętać z jeszcze jednego względu. Od miesięcy pracowaliśmy nad piękną, wakacyjną sylwetką, więc po co marnować cały wysiłek? 100 g smażonej ryby ma niecałe 300 kcal. Dokładne wartości zależą oczywiście od wybranego gatunku mięsa, ale nadal panierowana ryba nie zalicza się do lekkich przekąsek, które pomogą utrzymać efekty diety i ćwiczeń.

By jeść świeżo i smacznie, należy skupić się na lokalnych gatunkach ryb żyjących w Bałtyku. Może brzmieć pospolicie, lecz flądra cechuje się bardzo smacznym i soczystym mięsem. Popularnym wyborem jest także dorsz, lecz w przypadku tych dwóch gatunków trzeba mieć świadomość, że w okresie wakacyjnym najprawdopodobniej na naszych talerzach wylądują mrożonki. Lipiec i sierpień to czas, w którym połowy ryb na dużą skalę są zakazane. Dociekliwym smakoszom polecamy sprawdzać na bieżąco, jak wygląda kwestia sezonowości połowów.

Istnieją gatunki, które nad Bałtykiem robią furorę, ale nie mają zbyt wiele wspólnego z rodzimymi wodami. Jeśli mamy ochotę na łososia, wybierajmy bałtyckiego, który nie pochodzi z hodowli. Jego mięso ma żółtawy odcień, ale uznaje się, że zawiera mniej zanieczyszczeń w porównaniu do norweskiego.

Panga cieszy się popularnością ze względu na niską cenę, jednak na tym kończą się jej atuty. Do Polski przybywa z azjatyckich hodowli, słynących z kiepskich warunków sanitarnych i nadmiernego zagęszczenia zwierząt w małych zbiornikach wodnych. Badania przeprowadzane nad mięsem pangi wykazały podwyższone stężenie metali ciężkich. Podobnie wygląda sytuacja tilapii. Nie są to więc specjały, które sprawią, że nasze wakacje będą niezapomniane.

Największą skłonność do kumulacji szkodliwych substancji, w tym rtęci, wykazują ryba maślana, węgorz oraz okoń. Według specjalistów z zakresu żywienia unikać trzeba większych ryb drapieżnych. Z rezerwą podchodźmy więc do tuńczyka i miecznika. Zwracać uwagę na to powinny w szczególności kobiety w ciąży i planujące założenie rodziny, a także rodzice małych dzieci (do czwartego roku życia). Rtęć jest pierwiastkiem, który może prowadzić do uszkodzenia płodu, ale nie pozostaje również obojętny dla osób dorosłych. Wysokie stężenie w organizmie wiąże się z dużym ryzykiem uszkodzenia nerek oraz układu nerwowego.

Pod tą zagadkową nazwą kryją się związki chemiczne, których znaczna część pojawia się w środowisku w wyniku działalności człowieka. To efekt różnych procesów przemysłowych, chociażby produkcji stali czy spalania śmieci. Choć mogą przenikać do ludzkiego organizmu drogą oddechową lub przez skórę, zdecydowanie największe ryzyko stanowią dioksyny dostarczane wraz z pokarmem. Niestety, te szkodliwe substancje kumulują się także w rybach - przede wszystkim tłustych. Mogą mieć zgubny wpływ na funkcjonowanie wątroby oraz nerek, a także prowadzić do poważnych zaburzeń na tle hormonalnym.

Niektórych gatunków lepiej całkowicie unikać (panga, tilapia czy ryba maślana), lecz mamy dobrą wiadomość dla miłośników morskich smaków. Nie można pozostać obojętnym na fakt, że ryby są znakomitym  źródłem kwasów omega-3, białka i witamin niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania. Jak więc znaleźć złoty środek? Ryb nie jedzmy wyłącznie od święta, zaleca się spożywanie ich dwa razy w tygodniu. Ważne przy tym jest urozmaicanie diety i sięganie po różne gatunki.

Polecamy: Pogoda Interia ze specjalną prognozą dla wędkarzy, biegaczy, alergików i wiele więcej! Wypróbuj teraz nową aplikację pogodową. Pobierz z Google Play »