Najlepsze pierogi na świecie

Pierogowy przewodnik po świecie warto zacząć od miejsc, które raczej nie są znane z tego dania. Kuchnia japońska kojarzona jest przede wszystkim z sushi i ramenem, tymczasem można w niej znaleźć także pierożki. Ich przyrządzania nauczyli się japońscy żołnierze podczas okupacji Mandżurii. Po powrocie do kraju wojskowi chcieli odtworzyć smak jioazi i tak powstały gyoza.  Do dziś w Kraju Kwitnącej Wiśni mówi się o nich chińskie pierożki.

Gyoza występują wyłącznie w wersji wytrawnej z mięsem, owocami morza lub warzywami. Do przygotowania ciasta, podobnie jak w przypadku polskich pierogów, wykorzystuje się wyłącznie mąkę, wodę i sól. Według japońskich zasad takie ciasto powinno leżeć przykryte wilgotną ścierką przez co najmniej 15 minut, nim powstaną z niego pierogi. Gyoza także wyglądem przypominają naszą narodową potrawę — Japończycy ten kształt zwykli określać jako “strączek grochu". W Kraju Kwitnącej Wiśni pierogi są smażone na oleju (nierzadko jest to olej sezamowy) lub przygotowywane na parze.

Gyoza nie są oddzielnym daniem, w kuchni japońskiej podawane są jako przystawka. Można je spotkać między innymi w restauracjach serwujących ramen czy w barach z alkoholem. Japończycy często jedzą gyoza maczając je w ciemnej zaprawie przygotowanej na bazie sosu sojowego i octu ryżowego.

Chiny są ojczyzną wielu odmian azjatyckich pierogów. To w tym kraju powstała pierwotna wersja gyoza — jioazi, tutaj także wymyślono pierogi do zupy wonton. Wiele spośród chińskich pierogów podawanych jest jako dim sum — lekka przekąska do herbaty.

Chińskie pierogi wyrabiane są z mąki, soli i wody. Mogą być nadziewane mięsem i jarzynami, owocami morza lub samymi warzywami. Przyprawiane są wonnymi ziołami. Dim sum mogą przybierać kształt sakiewek, półksiężyca czy uszek. Chińskie pierogi są smażone bądź przygotowywane na parze. Występują także w wielu różnych kolorach.

Ciekawą odmianą są pierogi won ton przygotowywane na bazie mąki, wody i oleju. Ten rodzaj pierogów często gotowany jest w bulionie i w ten sposób podawany.

Natomiast w wersji xiao long bao pierożki nadziewane są galaretą wieprzową z imbirem i kapustą pekińską. Podczaas gotowania galareta wraca do postaci bulionu, który stanowi istotny składnik nadzienia tej potrawy.

Chińskie pierogi na świecie cieszą się dużym uznaniem. Nie tylko Japończycy zapożyczyli sobie tę potrawę z Państwa Środka, także w Australii spotkać można danie znane jako dim sim — jego nazwa jasno wskazuje, gdzie należy szukać źródeł przepisu na australijskie pierogi.

W Korei pierogi przez długi czas zaliczano do koreańskiej kuchni dworskiej, bo podawane były członkom rodziny królewskiej z dynastii Joseon, która przez pięć wieków rządziła Koreą. Obecnie mandu są popularnym daniem przygotowywanym z mąki, soli i wody. Koreańczycy nadziewają swoje pierogi mięsem i tofu z dodatkiem imbiru oraz kimchi, czyli kiszonych warzyw.

Mandu mogą być gotowane na parze lub smażone. Przybierają różne kształty od sakiewek i półksiężyców po kulki i formę przypominającą rozwijające się róże. Mandu podawane są z sosem lub jako dodatek do zupy.

Nie tylko w Polsce nadziewa się pierogi ziemniakami — robią to także Hindusi. Nadzienie z ziemniaków, ciecierzycy, zielonego groszku i aromatycznych przypraw, to ciekawa alternatywa dla tradycyjnych ruskich. Ciasto na samosa powstaje z mąki, masła klarowanego i/lub oleju, wody i soli. Pierogi z Indii smażone są w głębokim oleju lub pieczone w piecu. Mają trójkątny kształt i najczęściej podawane są jako przekąska z sosem miętowym bądź chutney.

W wielu miejscach świata można spotkać pierogi jako dodatek do bulionu, czy jak w przypadku polskich uszek — innego typu zup, natomiast Gruzini postanowili zamknąć wywar wewnątrz pierogów, co wyróżnia ich danie na tle kuchni świata. Chinkali przygotowuje się z ciasta podobnego do polskich pierogów na bazie mąki, soli, wody i oleju. Farszem jest mięso mielone z cebulą i natką pietruszki, w które wmasowuje się bulion. Pierożki zlepiane są w kształt sakiewki i gotowane. Pod wpływem wysokiej temperatury wody rosół uwalnia się z mięsa i wypełnia pierogi.

Chinkali należy jeść palcami. Powinno się je chwytać za górną część sakwy, rozgryźć, wypić bulion, a następnie delektować się pozostałą częścią pieroga.

Ciekawe pierogi przygotowywane są w Brazylii. Mają one kształt łzy. Ciasto przygotowuje się na bazie bulionu. Najpierw należy ugotować rosół, następnie przecedzić przez sitko i podgrzewając dodawać do niego mąkę. Gdy masa będzie gęsta, odstawia się ją do ostygnięcia, a następnie dodaje jajko i wyrabia ciasto. 

Coxinha faszerowane są siekanym mięsem kurczaka z dodatkiem serka śmietankowego i ziół. Pierogi smaży się na głębokim tłuszczu. Stragany z coxinha de galinha można spotkać na wielu brazylijskich ulicach.

Empanadas w języku hiszpańskim oznacza po prostu “nadziewane ciasto". Pierwsze pierogi tego typu powstały prawdopodobnie w Galicji na Półwyspie Iberyjskim, skąd rozprzestrzeniły się na teren niemal całej Ameryki Południowej, co czyni z nich jedne z najpopularniejszych pierogów na świecie. Choć Empanadas spotkać można w wielu krajach tego kontynentu, to jednak najbardziej kochane są w Argentynie i Meksyku.

Ciasto na hiszpańskie czy też argentyńskie pierogi wyrabiane jest z wody, mąki, soli wody i masła. Przed przygotowywaniem empanadas musi odpoczywać przynajmniej przez godzinę. Następnie wykrawa się z niego koliste placuszki i nadziewa mięsem, rybami, oliwkami, rodzynkami czy innymi warzywami i owocami. To, co znajdzie się w farszu do pierogów, zależy od regionu.

Empanadas mają kształt zbliżony do polskich pierogów, ale są pieczone w piekarniku lub smażone w głębokim oleju. Często podaje się je z paprykowo-pomidorową salsą.

W Senegalu i innych afrykańskich krajach także można spotkać pierogi, noszą one tam nazwę fataya i są przygotowywane z mąki, jajka, wody, soli oraz szczypty sody oczyszczonej. Farsz do takich pierogów przygotowuje się z mięsa lub ryby, cebuli, czosnku i przecieru pomidorowego.

Afrykańskie pierogi są smażone w głębokim tłuszczu, a ponieważ zawierają sodę, podczas tego procesu nieco wyrastają. Kształtem przypominają nasze polskie danie lub rożek. Fataya podawane są z sosem chilii z pomidorów i innych warzyw.

W Senegalu mięso do farszu marynowane jest w sosie Yassa, który często służy także jako dodatek do pierogów. Przygotowuje się go z oleju arachidowego, musztardy dijon, soku z cytryny, czosnku, cebuli i papryki.

To tylko niektóre spośród wielu wariantów pierogów dostępnych na całym świecie. Na Litwie i Białorusi spotkać można kołduny, w Rosji pielmieni, Żydzi faszerują swoje kreple wołową wątrobą i podają w święto Kuczek. Turcy lepią podobne do mandu pierogi manti, a Afgańczycy i Uzbecy mają swoje ashak. Ukraińcy wyrabiając wareniki dodają do ciasta oprócz jajek także kwaśną śmietanę lub masło. Wśród wszystkich pierogów świata to właśnie wareniki najbliższe są naszej polskiej potrawie. 

Choć pierogi można spotkać w kuchniach całego świata, to jednak pod wieloma względami polska potrawa jest unikatowa. Dlatego warto polecać ją przybyszom z innych państw i obserwować błogą rozkosz malującą się na ich twarzach po spróbowaniu maszczonych ruskich, pierogów z kapustą czy słodkiej wersji z owocami i śmietaną. 

Zobacz także:

Przepis na tradycyjny ramen

Nie tylko ogórki i kapusta. Cztery najciekawsze kiszonki z całego świata

Przepis na chinkali