Bajkowe grzyby. Wyjątkowe i zachwycające kolorami okazy z polskich lasów

Myśląc o jadalnych grzybach leśnych, zazwyczaj kojarzymy je ze stonowanymi odcieniami brązu. Nie mijamy się z prawdą, gdyż większość okazów przyjmuje właśnie taką barwę. Natura obdarzyła grzyby także intensywnie pomarańczowymi kapeluszami, czego przykładem może być np. koźlarz czerwony. Intensywnym kolorem wyróżnia się także krasnoborowik ceglastopory, którego aksamitny kapelusz przecinają bordowe rurki, a na trzonie wyróżnia się ceglastoczerwony wzór.

Intensywnie czerwone kapelusze z licznie występującymi białymi kropkami to typowy wizerunek popularnego muchomora. Choć to grzyb trujący, stanowi naturalną część runa leśnego. Przy odrobinie szczęścia, w polskich lasach, na łąkach i polach spotkamy grzyby we wszystkich możliwych kolorach. Nie zdziwmy się, gdy podczas wędrówki dostrzeżemy okazy niebieskie, zielone, czerwone, a nawet żółte i fioletowe. Sprawdź, które grzyby wyróżniają się wyglądem i kolorami, a mamy szansę znaleźć je w lasach na terenie całego kraju.

Łysiczka niebieskozielona, bardziej znana jako pierścieniak gryszpanowy to niewielki grzyb. Jego kapelusz osiąga średnicę do 10 cm, a po deszczu pokrywa się śluzem. Najczęściej występuje w kolorze ciemnozielonym lub niebieskozielonym, a z wiekiem blednie i żółknie. Uchodzi za grzyb jadalny, ale wyłącznie po dokładnym zdjęciu skórki z powierzchni kapelusza.

Pierścieniak gryszpanowy zazwyczaj pojawia się w lasach iglastych i liściastych oraz na obrzeżach łąk. Jego rozwojowi sprzyjają resztki rozkładającego się martwego drewna. Rośnie w małych grupkach od początku lipca do końca września.

Zobacz również: Szukasz patentów na domowe suszenie grzybów? Wypróbuj te sposoby

Te barwne i nieduże grzybki wyróżniają się kolorami. W zależności od otoczenia mogą przybierać barwę fioletową, brązowo-fioletową lub żółtawo-liliową. W okresie suchym grzyb traci żywe kolory i blaknie prawie do białego, a w czasie deszczu ciemnieje i nasiąka wodą. Lamówka ametystowa wyrasta od czerwca do listopada, a najczęściej spotkamy ją w lasach iglastych oraz liściastych, a także parkach i ogrodach. Okaz ten zazwyczaj rośnie grupowo w towarzystwie dębów, świerków i buków.

Lamówki ametystowe są grzybami jadalnymi z dość kruchym i cienki miąższem. W zasadzie nie mają smaku i aromatu. Ich ciekawy kolor może stanowić uzupełnienie wielu dań. Nadają się do gotowania, duszenia oraz marynowania. Warto połączyć je z innymi gatunkami grzybów, np. białymi maślakami. Podczas obróbki termicznej lamówki ametystowe wytracają swój intensywny kolor.

Clavaria zollingeri, czyli goździeniec fioletowy to grzyb wyglądem przypominający bajeczne koralowce. To jeden z najbardziej niezwykłych polskich grzybów, którego fioletowe krzaczkowate owocniki szybko rzucają się w oczy. Nie jest łatwo go napotkać, ale kiedy już się to uda, możemy czuć się prawdziwymi szczęściarzami.

Grzyb ten jest saprofitem - charakteryzuje go pobieranie substancji odżywczych z rozkładającej się materii, w tym np. rozkładającego się drewna lub opadłych i gnijących liści. Wyrasta końcówką lata lub wczesną jesienią, kiedy częściej mamy do czynienia z ulewnymi deszczami. Zależnie od panujących w środowisku warunków owocniki goździeńca są w stanie przetrwać maksymalnie 2-3 tygodnie, a następnie ulegają rozkładowi.

Goździeniec fioletowy praktycznie nie ma zapachu, a w smaku do złudzenia przypomina rzodkiewkę lub ogórka. To okaz bardzo rzadki, dlatego lepiej powstrzymać się od zbierania i ograniczyć jedynie do podziwiania. Ze względu na dość nikłe walory smakowe nie jest zbyt chętnie wykorzystywany w kulinariach.

Sprawdź także: To jeden z największych grzybów na świecie. Spotkasz podczas spaceru

Wilgotnica papuzia, choć nie posiada charakterystycznego zapachu, jest gatunkiem niejadalnego lub słabo trującego grzyba. Należy do rodziny wodnichowatych. Najczęściej rośnie na łąkach i pastwiskach oraz obrzeżach lasów. Rzadziej spotkamy ją na trawniku. Owocniki wilgotnicy pojawiają się od września do listopada, choć na pierwsze okazy możemy natknąć się nawet początkiem lata. Ten niewielki grzyb wyróżnia się żywym kolorem kapelusza. U młodych okazów jest zielonkawy, następnie staje się żółtozielony i pomarańczowozielony, a z wiekiem zaczyna blaknąć. Jego powierzchnia jest mocno śluzowata.

Przyciągający intensywnie czerwonym kolorem i wyłaniający się spod śniegu grzyb to najczęściej czarka szkarłatna. Należy do tzw. kustrzebkowców, czyli rzędu grzybów workowych. To właśnie stąd jej niecodzienny kolor i wygląd przypominający na pierwszy rzut oka czarkę. Zapowiada nadejście wiosny i zmiany w przyrodzie. Jest saprofitem i rośnie głównie na obumarłych gałęziach drzew liściastych. Do niedawna czarka szkarłatna znajdowała się pod ścisłą ochroną, jednak obecnie można bez obaw ją zbierać.

Na pierwsze okazy natrafimy już w lutym, a rosną aż do końcówki maja. Najczęściej wyrastają pojedynczo lub w rozproszonej grupie. Do rozwoju potrzebują wilgotnego środowiska. Czarka szkarłatna jest grzybem jadalnym, składającym się w aż 94% z wody. Pozostałe 6% obejmuje białka, węglowodany oraz tłuszcze. Jej purpurowe kapelusze zawierają w sobie witaminy i minerały, m.in.:

• witaminę A,
• witaminy B1 i B2,
• witaminę C,
• witaminę E,
• Żelazo,
• potas,
• cynk,
• jod,
• wapń.

Czarka świetnie smakuje marynowana. Można także dodać ją do sałatek lub ugotować. Poddana obróbce termicznej zachowuje sprężystość i teksturę. Podana na surowo z odrobiną soli chrupie tak przyjemnie jak rzodkiewka.

Sprawdź również:

Niebieski fenomen lasów. Piaskowiec modrzak, czyli niesamowity grzyb jadalny

To dlatego nocna owsianka jest zdrowa! Najlepsze przepisy na pożywne śniadanie jesienią

Kontrowersyjny specjał wraca do łask. Czy kaszanka jest zdrowa?