Ciemiernik cuchnący: Szybko rośnie, bujnie kwitnie zimą, przetrwa mróz
Jest wśród zimnozielonych bylin okaz niebanalny, na który z co najmniej kilku powodów warto zwrócić uwagę. Ciemiernik cuchnący (Helleborus foetidus), bo o nim mowa - mimo mocno odpychającego przydomka widniejącego w nazwie - fantastycznie zdobi ogród w okresie szarugi i mrozów, gdy wszystkie inne rośliny odpoczywają. Bujnymi kwiatami, które fantastycznie komponują się ze skórzastymi liśćmi, obsypany jest od końca stycznia do maja. Nie sprawia żadnych problemów w uprawie. Przetrwa w najmniej korzystnych warunkach atmosferycznych i wybaczy brak uwagi. Wystarczy zapewnić mu odpowiednie stanowisko, bo bardzo źle znosi przesadzanie i raz w roku zasilić obornikiem. Czego jeszcze warto dowiedzieć się o tej nietuzinkowej roślinie? Podpowiadamy.
Składniki
Ciemiernik cuchnący: Kilka słów o roślinie
Ciemiernik cuchnący (Helleborus foetidus) to długowieczna bylina, która należy do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Naturalnie porasta Alpy i Apeniny, ale z uwagi na fantastyczne walory dekoracyjne doskonale zadomowił się w innych zakątkach globu i jest chętnie uprawiany w ogrodach. Największym atutem i znakiem rozpoznawczym ciemiernika są okazałe nieco lancetowate liście, które zdobią i przyciągają wzrok bez względu na porę roku oraz drobne, przypominające dzwonki kwiaty z ciemnoczerwoną obwódką zebrane w kwiatostany.
Ciemiernik cuchnący tworzy fantastyczne kompozycje
Ciemiernik cuchnący (Helleborus foetidus) osiąga spore rozmiary; zwykle dorasta do 50 cm wysokości. Najlepiej sadzić go w grupach. Tworzy fantastyczne kompozycje z krzewami ozdobnymi oraz drzewami. Bujnie rośnie także w pojemnikach i stanowi efektowną ozdobę tarasów czy ogrodów. Można go także wykorzystać w formie ciętej i ożywić nim zimą wnętrza.
Mało przystępna czy wręcz odpychająca nazwa rośliny nie powinna zniechęcać do jej uprawy. Szczególny i mało przyjemny dla nozdrzy aromat wydzielają tak naprawdę zasuszone korzenie rośliny
Składniki
Ciemiernik cuchnący jest wdzięczny w uprawie
Ciemiernik cuchnący to roślina bardzo wdzięczna w uprawie. Najlepiej rośnie na wapiennej, żyznej i przepuszczalnej glebie, która powinna być cały czas lekko wilgotna. Kluczowy dla bujnego rozwoju ciemiernika jest jednak dobór stanowiska. Delikatne korzenie sprawiają, że bylina bardzo źle znosi przesadzanie. Miejsce, w którym rośnie, powinno być ocienione i zabezpieczone przed podmuchami wiatru.
Co najmniej raz w roku warto ciemiernika zasilić. Najlepiej sięgnąć w tym celu po preparaty wieloskładnikowe albo wykorzystać obornik. Ciemiernik cuchnący dobrze znosi niekorzystne warunki atmosferyczne i przetrwa mrozy, ale w okresie długotrwałej suszy trzeba go częściej podlewać, bo preferuje wilgotne podłoże.
Ciemiernik cuchnący szybko się rozsiewa
Ciemiernik już na początku lata zawiązuje nasiona i bardzo łatwo i szybko się rozsiewa. Najłatwiej rozmnożyć go właśnie tym sposobem, przy czym zabieg trzeba przeprowadzić zaraz po zbiorze. W przeciwnym razie nasiona nie wykiełkują. (Rozmnażanie przez podział utrudnia kruchość korzeni rośliny i stosuje się rzadko).
Składniki
Ciemiernik cuchnący: Zastosowania
Ciemiernik cuchnący posiada rozmaite walory dekoracyjne i cieszy się dużą popularnością wśród miłośników flory. Sadzony w grupach pięknie komponuje się z krzewami i drzewami. Często stanowi też element ogrodów naturalistycznych oraz skalniaków. Ciemiernik może też zdobić tarasy i balkony - zwłaszcza, że kwitnie w okresie, w którym tak bardzo tęsknimy za wiosną i latem.
Ciemiernik zawiera trujący glikozyd
Przy uprawie ciemiernika cuchnącego trzeba zachować dużą ostrożność. Zawarty w nasionach, korzeniach i naziemnych częściach rośliny glikozyd może powodować zatrucia pokarmowe, a sok rośliny prowadzić do powstania pęcherzy na skórze.
