Jak pielęgnować anturium?

Anturium to egzotyczna roślina z rodziny obrazkowatych. Rodzaj obejmuje ponad 800 gatunków występujących na całym świecie. Wiele z nich uprawianych jest również na kwiaty cięte lub jako rośliny doniczkowe. Anturium jest również popularne w Polsce, zachwyca zielonymi błyszczącymi liśćmi i imponującym kwiatostanem, który stanowi kilkunastocentymetrowa kolba otoczona sercowatą pochwą wytworzoną z przekształconego liścia. Może one przybierać kolor czerwony, różowy, biały, żółty, fioletowy czy bordowy.

Warto uprawiać w swoim domu anturium, gdyż roślina kwitnie przez cały rok, a kwiaty utrzymują się nawet przez kilka miesięcy. Niekwestionowaną zaletą anturium jest również to, że świetnie oczyszcza powietrze z toksyn i rewelacyjnie je nawilża. Nie lubi też bezpośredniego światła, więc można stawiać je w ciemniejszych miejscach lub w łazience. Należy jednak wspomnieć również, że anturium jest trujące - zawiera toksyczny sok, który wywołuje silne podrażnienia, m.in. wysypkę i nieprzyjemne pieczenie. Gdy sok dostanie się do oczu, może powodować łzawienie i pieczeni oczu, a także prowadzić do zapalenia spojówek. Połknięcie kawałków rośliny skutkuje natomiast obrzękiem warg, przełyku, języka i gardła. Przy  pracach pielęgnacyjnych najlepiej więc zakładać rękawice ochronne.

Anturium to piękna, dekoracyjna roślina, ale ma duże wymagania uprawowe. Najlepiej czuje się w cieple i przy dużej wilgotności powietrza. Optymalna temperatura dla anturium to 20-28 stopni, ale wtedy wilgotność nie może być niższa niż 50 proc. Gdy w pomieszczeniu jest bardziej suche powietrze, należy też obniżyć temperaturę do 18-20 stopni. Nie może ona jednak wynosić poniżej 14 stopni. Anturium nie lubi zraszania, więc w celu podniesienia wilgotności powietrza warto postawić przy roślinie naczynie z wodą.

Anturium preferuje jasne stanowiska, ale przepada za bezpośrednim nasłonecznieniem. Najlepiej więc ustawić je w miejscu z rozproszonym światłem. Anturium może stać nawet w dużym oddaleniu od okna lub w łazience, jednak wtedy jego kwitnienie jest osłabione. Można wtedy co jakiś czas przenosić roślinę do jaśniejszych pomieszczeń. Podłoże dla anturium powinno być przewiewne, z dodatkiem torfu, kory sosnowe, perlitu i włókna kokosowego.

W szczytowym okresie rozwoju anturium powinno być obficie podlewane. Bryła korzeniowa musi być stale wilgotna, jednak należy unikać zastoju wody. Roślina może wtedy zacząć gnić. Anturium najlepiej podlewać miękką, deszczową  lub przegotowaną wodą. W lecie podlewamy roślinę mniej więcej co cztery dni, a w pozostałe pory roku nie częściej niż raz w tygodniu. Ważne jest również, by regularnie myć liście rośliny wilgotną szmatką. Nawożenie anturium konieczne jest jedynie w fazie największego rozwoju (od kwietnia do sierpnia). Należy zasilać je co dwa tygodnie nawozem wieloskładnikowym do kwiatów, ale o stężeniu trzykrotnie mniejszym od zalecanego.

Młode rośliny należy przesadzić do większych doniczek wiosną. W przypadku starszych okazów można przeprowadzić podział bryły korzeniowej i rozmnożyć roślinę, dzieląc ją na mniejsze części. Na dnie doniczki, do której wsadzimy anturium, układamy warstwę drenażu z grubego żwiru, kawałków ceramiki i drobnego tłucznia. Po posadzeniu rośliny uciskamy podłoże, aby nie pozostawały w nim puste przestrzenie.