Jak uprawiać żurawki?

Większość żurawek preferuje stanowisko półcieniste, ale jeśli zapewnimy im dostatecznie żyzne i wilgotne podłoże, to będą mogły rosnąć również w pełnym słońcu albo w bardziej zacienionych partiach ogrodu. Powinniśmy omijać stanowiska suche, szczególnie te najbardziej nasłonecznione – w takich miejscach posadzone żurawki bardzo szybko padną.

Rośliny te wymagają gleby żyznej, lekko wilgotnej o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Jeśli w miejscu, w którym chcemy posadzić żurawki, mamy glebę ciężką, gliniastą, wówczas musimy wykopać dół o objętości 4-5 l i wsypać tam mieszaninę kompostu, torfu i piasku w proporcji 1:1:1. Na dno dołka dobrze jest również wsypać kilka cm żwiru w formie drenażu.

Z racji tego, że są to rośliny wieloletnie, dobrze jest przygotować odpowiednio podłoże, oszczędzi nam to w przyszłości wielu kłopotów w uprawie, a żurawki odwdzięczą nam się za to pięknym i zdrowym ulistnieniem.

Żurawki w gruncie dobrze zimują, jedynie podczas mroźnej, bezśnieżnej zimy mogą przemarznąć, dlatego dobrze jest okryć je (szczególnie młode okazy) gałęziami z drzew iglastych. Dobrze jest również glebę między nimi wyściółkować korą, co także zabezpieczy korzenie żurawek przed silnymi mrozami.

Podłoże, w którym rosną żurawki powinno być stale wilgotne, jednak nie możemy przesadzać z podlewaniem, bo roślina ta nie lubi terenów podmokłych. Szczególnie w okresie przedłużającej się suszy musimy częściej dbać o to, by nasze rośliny nie uschły.

Żurawki bardzo dobrze reagują na nawożenie. Zwłaszcza okazy o kolorowych liściach powinniśmy dokarmiać nawozem o dużej zawartości potasu i żelaza, który podkreśli to wybarwienie. Rośliny o liściach zielonych wystarczy wiosną podsypać nawozem azotowym.

Chociaż żurawki są roślinami wieloletnimi, to po kilku latach ich liście robią się drobniejsze, następuje zahamowanie wzrostu i nie kwitną już tak obficie. Oznacza to, że nadeszła konieczność odmłodzenia naszych okazów. W tym celu roślinę wykopujemy i dzielimy ją na kilka mniejszych, uzyskując dzięki temu nowe rośliny do nasadzeń. Przy okazji ziemię z dołka należy wymienić lub dosypać nowego kompostu i dokładne wymieszać.

Kwiatostany żurawek powinniśmy obcinać zaraz po ich przekwitnięciu, aby roślina nie marnowała energii na zawiązywanie nasion. Jeśli nie dopuścimy w ogóle do zakwitnięcia rośliny, wtedy będzie miała jeszcze większe i ładniej wybarwione liście.

Częściowo zimozielone liście żurawek należy po zimie obciąć, szybko wypuszczą one nowe, zdrowe i gęste, kiedy tylko zacznie robić się ciepło.

Żurawki są roślinami raczej nieatakowanymi przez szkodniki czy choroby grzybowe. Jedyną, która może sprawić jakieś problemy jest rdza. Chociaż nie stanowi ona zagrożenia dla życia rośliny sprawia, że wygląda ona mało atrakcyjnie. Zwalczanie rdzy polega na usuwaniu porażonych liści (z pomarańczowymi plamami) i przynajmniej dwukrotnym oprysku środkiem grzybobójczym.

Jeśli lato jest mokre, żurawki mogą zostać zaatakowane przez szarą pleśń. W takim przypadku stosujemy podobne zabiegi jak przy infekcji innych roślin: przede wszystkim usuwamy zarażone liście i wykonujemy oprysk odpowiednim środkiem grzybobójczym.

Ze względu na swoje wymagania świetlne, dobrym towarzystwem dla żurawek są rośliny o podobnych upodobaniach, tj. paprocie, bukszpan, funkie czy niektóre trawy ozdobne. Dzięki mnogości dostępnych barw, rośliny te mają niezwykle wiele zastosowań. Nadają się do ogrodów skalnych, na obwódki rabat, do tworzenia kontrastowych nasadzeń, odmiany o większych liściach mogą być sadzone, jako pojedyncze rośliny.

Jest to jedna z niewielu grup roślin, dla których zawsze znajdzie się jakaś rola w ogrodzie i zawsze zachwycają swym urokiem. Dzięki temu z roku na rok zyskują coraz większe grono wielbicieli.