Rozszyfruj swojego szefa i naucz się z nim żyć

Ciągle kontroluje i nie ufa nikomu lub chce być twoim kumplem. Który typ reprezentuje twój przełożony? A może łączy w sobie cechy kilku typów? Jeśli go rozgryziesz, nie utoniesz w służbowym oceanie. Szef to w końcu też tylko człowiek. Nie jest doskonały i można go… oswoić. A to na pewno przełoży się na lepszą atmosferę między wami.

Pewny siebie. Gdy ma coś przykrego do powiedzenia, nie przebiera w słowach. Często podnosi głos. Uważa, że sam żyje pod presją, bo bierze na siebie odpowiedzialność, ma więc prawo nerwowo reagować. Jest despotyczny – ma być tak, jak on chce! Prowadzi podwładnych na krótkiej smyczy.

Zalety: Jasność sytuacji, zero wątpliwości – wiadomo, kto ma co robić, jak działać. To daje pewnego rodzaju bezpieczeństwo. Taki szef wszystkiego lubi dopilnować sam i gra otwarcie: nie udaje, nie manipuluje. Jest wybuchowy, przez co szybko rozładowuje emocje i oczyszcza atmosferę.

Wady: Czujesz się wyciśnięta jak cytryna, wątpisz w swoje kompetencje. Żyjesz w stresie.

Jak z nim postępować: Wzmocnisz się, gdy nie będziesz traktować jego wybuchów personalnie. Pomyśl: to, że czasem pokrzyczy, nie ma związku ze mną i tym, jaka jestem. On po prostu tak reaguje.

Przeczekaj. Rozmawiając z nim bądź konkretna i rzeczowa, nie reaguj emocjonalnie. Korzystaj z jego rad. To go uspokoi. Da mu poczucie, że ma nad tobą kontrolę. Jeśli zaś jesteś niezależną „rogatą duszą” i chcesz się rozwijać – w tym układzie masz małe szanse. Szef, który lubi wszystko konsultować, oducza samodzielności. Traktuj go więc jako etap przejściowy! Naucz się tyle, ile się da i odejdź.

Chciałby, by w firmie panowała kumpelska atmosfera. I żeby ludzie go lubili. Gawędzi z pracownikami, wyciąga na zwierzenia – i sam się zwierza. Jest otwarty, wyrozumiały, często gdy masz np. trudną sytuację osobistą, pozwoli wyjść wcześniej. Zauważy zmianę fryzury czy podkrążone oczy, zapamięta, że chorowała twoja mama...

Zalety: Dobra atmosfera. Ludzie czują, jakby przenosili do firmy kawałek domu, czują się ważni jako osoby, nie są trybikami w maszynie.

Wady: Szef-Przyjaciel nie ustala granic. A przecież w pracy, choć się lubimy, zawsze ktoś jest wyżej, ktoś niżej... Czasem krępują cię też jego zwierzenia, szczególnie, gdy sama nie lubisz się zwierzać.

Jak z nim postępować: Gdy pyta „o życie”, opowiadaj – ale ostrożnie. Nie daj się zwieść kumpelskiej atmosferze – ciesz się nią, ale pamiętaj: jeśli cokolwiek pójdzie nie tak, szef zacznie cię rozliczać jak każdy inny przełożony. Jeśli o tym zapomnisz, uderzenie będzie bardzo bolesne.

Przyjaciel ma dar odciągania od pracy – ale na koniec oczekuje efektów. Powiedz: „Twoje towarzystwo jest niezwykle sympatyczne, ale muszę coś skończyć, pamiętasz?”.

Inteligentny manipulator. Wie, czego chce i dąży do celu. A że czasem ceną jest twoja głowa – no cóż, trudno. Zwolni cię i nie mrugnie okiem. To typ egoisty, myśli wyłącznie o sobie, a ludzi traktuje jak pionki na szachownicy. Jeśli trzeba – okłamie, nie dotrzyma słowa, zatai informacje. Jest nieufny. Ponieważ sam ma często nieczyste intencje, zakłada, że inni także nie grają fair.

Zalety: Nie ma ich wiele. Jedno jest pewne: jeśli Eminencja ceni swój zespół i uważa, że daleko dzięki niemu zajdzie, przeprowadzi go przez trudne czasy.

Wady: W rękach Eminencji ludzie czują się niepewni i nieważni. Przyszłość jest niewiadomą. Mogłaś być przez ostatnie miesiące chwalona, a potem nagle dostajesz wymówienie, bo… szef ma inny pomysł na twoje stanowisko.

Jak z nim postępować: Miej oczy (i uszy!) otwarte, dbaj przede wszystkim o własne dobro. Najlepszym sposobem postępowania z takim szefem jest szczerość i otwartość.

Bądź zawsze w porządku, wypełniaj zadania sumiennie, by nie można było ci niczego zarzucić. Nie wiesz, jaką podjąć decyzję? Zapytaj, sama nie decyduj. I na wszelki wypadek nie trać kontaktu z rynkiem pracy…

To szef-męczennik. Poświęca się pracy bez reszty i tego samego oczekuje od reszty podwładnych. Ma gorączkę? Weźmie tabletkę i przyjdzie. Złamał nogę? To żadna przeszkoda! Nie rozumie, dlaczego tak zależy ci na urlopie czy wolnym w dniu rozpoczęcia roku szkolnego... Nie zrozumie, że okres po powrocie z urlopu macierzyńskiego jest dla ciebie trudny.

Zalety: Jest do bólu przewidywalny. Wiadomo, jak się zachowa, czego spodziewa się po ludziach i co robić, żeby mu nie podpaść.

Wady: Jego zdaniem pracownicy nie mają życia osobistego – lub nie powinni się z nim afiszować. W pracy czujesz się jak trybik w maszynie.

Jak z nim postępować: Korzystaj z jego fachowości, ale z nim nie rywalizuj. Nie daj się przyłapać na tym, że nic nie robisz – nawet, jeśli już wszystko zrobiłaś. Zawsze znajdź sobie jakieś dodatkowe zajęcie. Zyskasz jego zaufanie, pokazując, że twoje wysiłki są skuteczne i owocne.

Agata Domańska