Wężowe ziele – niekwestionowany król przypraw i sekret młodego wyglądu
Znany współcześnie estragon dawniej nazywano wężowym zielem. Określenie to jest nieprzypadkowe, gdyż roślinę wykorzystywano do leczenia ukąszeń węży. Dopiero po latach zyskał zaszczytne miano lidera wśród przypraw, gdyż docenili go najznamienitsi europejscy kucharze. Przyprawa do dziś gości w polskich kuchniach, nie tylko ze względu na walory smakowe, ale także przez wzgląd na właściwości lecznicze. Sprawdź, do czego warto go wykorzystać.
- Dodatek wężowego ziela do posiłku pomaga obniżyć zbyt wysoki poziom złego cholesterolu we krwi. Z uwagi na powszechną uprawę, nie jest drogim surowcem - w formie suszonej kupimy go już za dwa złote.
- Spożywanie estragonu jest niewskazane w okresie ciąży, gdyż może zaburzyć proces krzepnięcia krwi. Nie zaleca się także stosowanie go w trakcie aktywnego karmienia.
- Swoją popularność w Europie roślina zyskała za sprawą Katarzyny Wielkiej. Dotąd chętnie używa się go nie tylko w kuchni, ale także do produkcji perfum, mydeł oraz kosmetyków.
Spis treści:
Co charakteryzuje estragon?
Bylica drganek, zwana także wężowym zielem lub estragonem, to wieloletnia roślina. Wytwarza słabo rozgałęzione łodygi, które z czasem stają się zdrewniałe. W sprzyjających warunkach osiąga nawet do 1 m wysokości. Najbardziej cenioną jej częścią są liście, które wykorzystuje się w kulinariach oraz zielarstwie. Mają zielony kolor oraz podłużny i lancetowaty kształt.
Kwiaty estragonu mają jasnożółtą lub białą barwę. Zaczynają kwitnąć w sierpniu, a w stan wegetacji przechodzą późną jesienią. Uprawia się go przede wszystkim w Hiszpanii, Francji, Bułgarii, Azji oraz Ameryce. Jego smak jest lekko gorzki i przypomina nieco anyż.
Właściwości zdrowotne przyprawy
Wzbogacenie potraw o estragon przynosi wiele korzyści. Przyprawę wyróżnia działanie przeciwzapalne, rozkurczowe, bakteriobójcze oraz żółciopędne. Często zaleca się ją osobom zmagającym się z brakiem apetytu oraz problemach z prawidłowym trawieniem. Aktywnie wspomaga zwalczanie pasożytów zasiedlających przewód pokarmowy. Ekstrakt z estragonu zwalcza Helicobacter pylori, skutecznie wspomagając leczenie stanów zapalnych żołądka i dwunastnicy, a przede wszystkim nadżerek oraz wrzodów.
Estragon korzystnie działa na układ moczowy, poprawiając wydalanie kwasu moczowego. Tym samym niweluje ryzyko chorób reumatycznych i artretycznych, a także zmniejsza objawy skazy moczanowej. Wężowe ziele to roślina bogata w witaminę C, niezbędną do zachowania odporności. To także doskonały przeciwutleniacz, hamujący rozwój wolnych rodników. Idąc w parze z witaminą A, pomaga zachować młody wygląd skóry i dba o wzrok. Ziele estragonu wykorzystuje się także do aromaterapii. Zawiera w sobie olejki eteryczne, pełne jodu, garbników oraz karotenów. Działa odprężająco, podnosi naturalną odporność i wzmacnia psychikę.
Liczne zastosowania
Estragon swoje główne zastosowanie odnalazł w kulinariach. Wielu kucharz amatorów, a także doświadczonych szefów kuchni wykorzystuje go do doprawiania przygotowywanych dań. Ziele wyróżnia się bardzo intensywnym, korzenno-ziołowym aromatem. W zestawieniu z innymi mieszankami jego smak może wszystko bardzo zdominować. Przy jego stosowaniu dobrze jest zachować umiar i początkowo dodawać niewielkie ilości.
Nalewki, olejki eteryczne oraz napary z ziela estragonu są od wieków stosowane w medycynie naturalnej do celów leczniczych. Suszoną roślinę z powodzeniem dostaniemy w wielu sklepach. Warto przygotować z niej herbatę, która pomoże w nieżytach układu pokarmowego oraz oddechowego. Na bazie wężowego ziela przygotujemy także zdrowotną płukankę, wspomagającą regenerację zapalenia jamy ustnej oraz gardła, a także aft i paradontozy.
Od wieków stosowano ekstrakt z liści estragonu do walki z pasożytami układu pokarmowego. Korzenie sprawdzały się do hamowania zbyt obfitych miesiączek oraz krwawienia po ciężkim porodzie. Żucie świeżych liści uważano za remedium na ból zębów oraz palpitację serca. Sporą popularnością cieszyła się także kąpiel z dodatkiem korzeni estragonu. W ten sposób nie tylko łagodzono dolegliwości skórne, ale także wzmacniano organizm. Wężowe ziele było popularnym składnikiem domowych balsamów przyspieszających gojenie się ran. Chętnie palono je także w celu odstraszenia komarów.
Estragon w przepisach
Liście estragonu z powodzeniem wykorzystamy do przygotowania domowych ogórków oraz kapusty kiszonej. Świetnie podkreślą smak takich dodatków jak sos śmietanowy, musztarda czy majonez. Dodanie świeżej gałązki do octu podkręci jego walory. Wężowe ziele wspomaga proces trawienia, dlatego chętnie dodaje się je do wszystkich dań ciężkostrawnych.
Przyprawa w formie świeżej lub suszonej komponuje się z daniami rybnymi, a także licznymi gatunkami mięs - kurczakiem, wieprzowiną oraz jagnięciną. Jest chętnie stosowana w kuchni wegetariańskiej, jako dodatek do ziemniaków, grzybów, szparagów oraz pomidorów.
Przepis na ocet estragonowy
Składniki:
- 8-10 gałązek świeżego estragonu
- 500 ml octu spirytusowego 10%
Przygotowanie:
- Gałązki świeżego estragonu dokładnie myjemy, osuszamy, a następnie oddzielamy liście od łodyg. Napełniamy nimi słoik i zalewamy czystym octem spirytusowym. Dokładnie zakręcamy i odstawiamy do macerowania w ciemne i chłodne miejsce na 3-4 tygodnie.
- Po tym czasie zauważymy, że zarówno estragon, jak i ocet zmieniły swój kolor. Gotową miksturę odcedzamy i przelewamy do czystych butelek. Używamy do przygotowywania przetworów warzywnych, zakwaszania barszczu oraz marynowania mięs.
Jak przechowywać wężowe ziele?
Estragon najlepiej jest przechowywać w chłodnym, ciemnym i suchym miejscu. Po umieszczeniu w słoiku lub pojemniku upewnijmy się, że opakowanie zostało szczelnie zamknięte. Nie warto kupować zbyt dużych ilości przyprawy, gdyż jak każdy aromatyczny dodatek, z czasem zaczyna tracić swoje walory.
Sprawdź również:
