Wystrzegaj się tych błędów podczas ściółkowania korą. Poważnie szkodzą roślinom
Wzbogacenie gleby w składniki odżywcze, ochrona roślin zarówno przed przegrzaniem, jak i przemarzaniem, ograniczenie rozwoju chwastów – to rzeczy wymienia się zwykle jako najważniejsze zalety ściółkowania korą. Zanim jednak z entuzjazmem rozsypiemy w ogrodzie ten surowiec, należy poznać go lepiej. W zależności od rodzaju może mieć różne właściwości, a ponadto na naszych rabatach często pojawiają się rośliny, które nie lubią ściółkowania korą i źle reagują na taki zabieg.
Spis treści:
Ściółkowanie korą ułatwi dbanie o rośliny. Co trzeba o niej wiedzieć?
Korę do ściółkowania pozyskuje się z różnych gatunków drzew, zarówno iglastych, jak i liściastych. Są to drzewa ścięte, a ich przeznaczeniem jest wykorzystanie w przemyśle budowalnym czy meblowym. W tych celach kora nie jest potrzebna, stanowi więc swego rodzaju produkt uboczny, z którego potencjału chętnie korzystają ogrodnicy.
Stosuje się ją w pielęgnacji roślin ogrodowych, tarasowych i balkonowych. Zdecydowanie najpopularniejszym rodzajem jest kora sosnowa do ściółkowania, rzadziej używa się kory świerkowej lub pochodzącej z drzew liściastych.
Wybierz odpowiedni stopień rozdrobnienia kory sosnowej — poradnik ogrodnika
Dostępna w sklepach kora sosnowa zwykle występuje w postaci rozdrobnionej o różnym stopniu zmielenia. Dopasuj więc zakup do swoich potrzeb i sposobu, w jaki chcesz ją wykorzystać.
- Kora sosnowa grubo mielona doskonale nadaje się do ściółkowania roślin posadzonych w miejscach dość wietrznych. Stosunkowo duże kawałki zostają na swoim miejscu, nawet mimo działania porywistych podmuchów. Dobrze jest układać ją dla ochrony roślin, które osiągają duże rozmiary.
- Kora sosnowa średnio mielona to najbardziej uniwersalny rodzaj, więc sprawdzi się do ściółkowania w dużych ogrodach, w których mamy do czynienia z różnego rodzaju stanowiskami.
- Kora sosnowa drobno mielona jest najlżejsza, więc istnieje spore ryzyko, że pod wpływem wiatru zmieni ona położenie, nie spełniając swojego zabezpieczającego zadania. Z tego względu ogrodnicy częściej decydują się na wymieszanie jej z podłożem, ewentualnie ściółkowanie mało rozłożystych i niskich okazów.
Kora sosnowa świeża i kompostowana — różnice
Oto kolejny wybór, przed którym stajemy, chcąc zaopatrzyć się w korę do ściółkowania roślin. Jak odróżnić świeżą od kompostowanej? Jakie mają właściwości?
- Kora sosnowa świeża cechuje się jasnym kolorem, więc jest doceniana przez ogrodników-estetów. Wygląda bardzo dekoracyjnie, a jednocześnie ulega rozkładowi wolniej niż kora kompostowana. Czy ma jakieś wady? Jednocześnie podczas tego procesu pozbawia glebę dużych ilości azotu, który jest niezbędnym składnikiem mobilizującym rośliny do wzrostu. Nie jego niedobór zielone okazy nie powinny być narażone zwłaszcza wiosną.
- Kora sosnowa przekompostowana ma ciemniejszy odcień, który dobrze koresponduje z krzewami o intensywnie zielonej barwie liści lub igieł. Rozkłada się szybciej, co wiąże się z potrzebą częstszego jej uzupełniania. Jednak to właśnie ona jest najczęściej wybierana do pracy w ogrodzie. Wynika to z tego, że lepiej chroni glebę przed wysychaniem, nie naraża jej na znaczną utratę azotu. Zawiera mniej substancji (garbników i fenoli), które mogłyby hamować rozwój ściółkowanych roślin.
Co daje ściółkowanie gleby korą?
W niektórych przypadkach jest to zabieg opcjonalny, w innych nieodzowny. Rozłożenie kilkucentymetrowej warstwy ściółki pod roślinami ozdobnymi spełnia kilka ważnych funkcji.
- Ogranicza rozwój wszędobylskich chwastów, które rywalizują z naszymi krzewami i kwiatami o wodę i składniki pokarmowe.
- Podczas upałów chroni przed intensywnym parowaniem wody. Zastosowanie ściółki zmniejsza więc konieczność dodatkowego nawadniania upraw.
- Zimą stanowi ochronę systemu korzeniowego przed mrozem. Bez ściółki wiele roślin mogłoby nie przetrwać zimowych miesięcy. Jest szczególnie ważna w bezśnieżne zimy.
- Reguluje odczyn gleby. Kora sosna ma odczyn kwaśny, więc stwarza kwasolubnym okazom odpowiednie warunki do rozwoju. Zawsze jednak sprawdzaj tę informację w zaleceniach producenta. Kora z innych gatunków drzew, np. liściastych, może mieć odczyn zasadowy.
- Wzbogaca glebę w substancje organiczne. Dzięki niej ziemia staje się bardziej próchnicza, co jest podstawowym kryterium podczas uprawy wielu gatunków.
Jakie rośliny ściółkować korą sosnową?
Wcześniej wymienione informacje dają nam już pewne pojęcie na temat zastosowania kory w ogrodzie. Doskonale wpływa na rośliny kwasolubne. Nie miej oporów przed stosowaniem jej do ściółkowania hortensji, azalii, różaneczników, wrzosów, borówek, wrzośców, magnolii, żurawiny, żywotników.
Jakie rośliny nie lubią kory sosnowej? Unikaj jej stosowania do gatunków, które do rozwoju potrzebują gleby o odczynie neutralnym lub zasadowym. Nie sprawdzi się w uprawie lawendy, bukszpanu, juki ogrodowej, budlei i drzew owocowych.
Polecamy:
