Zmieszaj z wodą i podlej zamiokulkasa. Eksploduje nowymi liśćmi

To gatunek w naturalnych warunkach występujący na terenie wschodniej i południowej Afryki. Osiąga wysokość około metra i ma błyszczące, owalne, ciemnozielone liście. Osadzone są na wysokich łodygach, które są cechą charakterystyczną zamiokulkasa. Roślina jest bardzo odporna na wszelkie niedogodności: brak wody, wysokie temperatury. Dlatego w domowych warunkach nie potrzebuje zbyt wiele uwagi od właściciela. 

Polecamy: Tak rozpoznasz przemarzniętą roślinę. Wymaga szybkiej reanimacji

Zamiokulkas zamiolistny, by rozwijać się prawidłowo, potrzebuje odpowiedniego:

• podłoża: musi być przepuszczalne, żyzne i próchnicze. Najlepiej sprawdzi się mieszanka torfu z piaskiem (pH 5,5-6,5).
• nawadniania: roślina nie wymaga częstego podlewania. Wodę gromadzi w liściach i kłączach, dzięki czemu zabieg wystarczy powtarzać raz na dwa tygodnie.
• stanowiska: półcieniste, osłonięte od ostrych promieni słonecznych. Gdy zamiokulkas zostanie poparzony, na liściach pojawiają się brązowe plamy.

Jeśli zauważysz, że twój okaz marnieje, warto zastosować ożywiający nawóz z węgla aktywnego. Do roślin używa się go najczęściej w formie sproszkowanej. Specyfik ma działanie antybakteryjne i zwalcza choroby grzybowe. Wystarczy, że szczyptę węgla aktywnego wymieszasz z wodą i podlejesz zamiokulkasa. W cieczy będzie mniej chloru i stanie się znacznie miększa. To znacząco podnosi jakość wody i korzystnie wpływa na roślinę. Nieco inaczej postępuj, gdy zauważysz pleśń w doniczce. Łyżeczkę proszkowanego węgla wymieszaj z wierzchnią warstwą gleby (na głębokość około centymetra). Po niedługim czasie zauważysz znaczną poprawę w wyglądzie zamiokulkasa. Jego liście staną się sprężyste i błyszczące.

Zobacz:

Wybudzanie i pielęgnacja fuksji po zimie. Jak sprawić, by zakwitła już wiosną?

Zrób to w marcu, by cieszyć się bujnymi kwiatami na wiosnę