Kobieta przyjacielem mężczyzny?
O przyjaźni między mężczyznami napisano już bardzo wiele. Powstało na jej temat wiele filmów, chwalą się nią największe autorytety. Podobnie jest z przyjaźnią między kobietami. Natomiast wciąż pełno niejasności, wątpliwości i pytań pojawia się, gdy zaczynamy mówić o przyjaźni między kobietą, a mężczyzną.
Takie pytania pojawiają w nas właściwie bez przerwy, bo przecież nieustannie, na każdym etapie życia, kontaktują się wzajemnie w najprzeróżniejszy sposób przedstawiciele dwóch płci: dziewczęta z chłopcami, później dziewczyny z chłopakami i wreszcie kobiety z mężczyznami.
Na podstawie własnego doświadczenia mogę zaryzykować wypowiedzenie tezy, że przyjaźń kobiety i mężczyzny jest możliwa, pod kilkoma jednak warunkami.
Taka przyjaźń prawdopodobnie najczęściej zdarza się w młodym wieku, w wieku niewinności, kiedy zarówno Jej jak i Jemu daleko jeszcze od pełnej płciowości. Później, wraz z upływem lat, kiedy zaczynamy się bawić nie tylko lalkami i nie tylko w Indian, z tą męsko-damską przyjaźnią bywa nieco gorzej...
On i Ona mogą być wspaniałymi przyjaciółmi będąc jednocześnie dla siebie mężem i żoną. Spotkałam też wspaniałych przyjaciół, których łączyły jakieś inne więzy rodzinne...
Doświadczenie podpowiada też kolejną tezę na temat męsko-damskiej przyjaźni: kontakty między kobietą a mężczyzną mogą pozostawać na etapie przyjacielskim tylko wtedy, kiedy zarówno Ona jak i On mają swoich stałych, sprawdzonych partnerów życiowych, z którymi łączy ich głębokie i pełne uczucie.
Życie nie jest jednak takie proste: nawet wtedy, kiedy Ona i On pozostają przyjaciółmi, nie można być do końca pewnym, że taki związek nie rozwinie się pod wpływem jakiegoś impulsu w uczucie okraszone namiętnościami.
Stąd taka - nie tylko moja - ostrożność w formułowaniu jakichkolwiek kategorycznych sformułowań na temat przyjaźni kobiet z mężczyznami. Stąd także taka przyjaźń wciąż nie jest tak wysoko oceniana, jak przyjaźń kobiety z kobietą czy mężczyzny z mężczyzną.
Ola