Naucz się mówić: nie

odpowiedzialna za swoje życie

Asertywność oznacza przede wszystkim szacunek dla siebie i innych. Jest zaprzeczeniem biernego podporządkowania się wszystkim wokół, powodującego, że człowiek niesłusznie zaniedbuje ochronę własnych interesów, potrzeb i przysługujących mu praw. Z drugiej strony jest jednak zaprzeczeniem agresywności, która sprawia, że człowiek agresywny w nieuzasadniony sposób narusza prawa, terytorium lub dobre samopoczucie innych ludzi, a także domaga się tego, co mu się nie należy.

Asertywność jest aktualnie pojęciem dość modnym w psychologii, coraz bardziej rozpowszechnia się także technika psychoterapeutyczna - trening asertywności.

Oprócz szacunku dla samego siebie, asertywność łączy się także z przyjmowaniem odpowiedzialności za swoje życie, za siebie i za swoje samopoczucie. Człowiek ma mniejszą skłonność do obwiniania innych ludzi i "złego losu" za swoje niepowodzenia czy też poczucie niezadowolenia z życia. Wie, że wiele zależy od niego.

Warunkiem niezbędnym do bycia asertywnym jest wysoki stopień samoakceptacji, sympatii a nawet miłości do samego siebie. Konieczny jest także wysoki poziom zaufania do samego siebie oraz zdrowej pewności siebie.

lubię siebie

Po pierwsze więc - kochaj i szanuj samą siebie! Sympatia do siebie zwiększa także szacunek do własnej osoby i podnosi poczucie własnej wartości. Jeżeli darzysz siebie miłością i akceptujesz siebie taką jaką jesteś - potrafisz lepiej podejmować takie działania i podejmować takie wybory, które uczynią twoje życie lepszym, takim jakiego pragniesz. Wtedy nie pozwolisz także, aby inni poniżali cię, lekceważyli czy wykorzystywali. Asertywność to umiejętność wyrażania siebie w sposób właściwy, przyjazny własnej osobie.

Wysokiej asertywności towarzyszy jednocześnie wyższy poziom samoświadomości a także twórczej pracy nad samym sobą, własnym rozwojem. Asertywność bowiem pomaga wykonać to, co jest dla nas ważne i co musimy zrobić, nawet jeżeli chwilowo nie mamy na to ochoty. Łączy się ona z cechą, zdrowej własnej woli.

sztuka mówienia nie

Mów więc - nie - zawsze wtedy, gdy uważasz, że tak właśnie powinnaś powiedzieć. Czyniąc to, patrz w oczy swojemu rozmówcy i bądź stanowcza. Będziesz wówczas w zgodzie z własną psychiką, a więc i zdrowiem.

Jeżeli sama nie jesteś w stanie zmienić swego myślenia, zafunduj sobie trening asertywności u psychologa. Dzięki treningowi asertywności nauczysz się skutecznej walki o prawa ci przysługujące, a równocześnie nauczysz się kochać i szanować samą siebie, a twoja samoocena i jakość twojego życia znacznie się poprawią. Natomiast słuszna odmowa przestanie być stresem nie do pokonania.

Lidia Irla