Najczęstsze przewlekłe choroby skóry

Trądzik różowaty to dermatoza atakująca osoby dorosłe, zwłaszcza po 30. roku życia. Charakterystyczne objawy to zaczerwienienie cery, grudki, pajączki i wypryski. Pojawiają się one głównie na twarzy, szyi i dekolcie, bardzo rzadko na owłosionej skórze głowy. Przyczyny choroby wciąż nie zostały rozpoznane, podejrzewa się, że wpływ mają na nie czynniki genetyczne, zaburzenia hormonalne i naczyniowo-ruchowe. Trądzik różowaty znacznie częściej atakuje osoby o jasnej karnacji i cerze naczynkowej. Towarzyszy także chorobom układu pokarmowego, przede wszystkim wrzodom żołądka i dwunastnicy oraz nietolerancji pokarmowej. Czynnikiem ryzyka jest również promieniowanie UV, gwałtowne zmiany temperatury oraz zakażenia bakteryjne i wirusowe. Leczenie polega na stosowaniu preparatów o działaniu przeciwzapalnym, antybakteryjnym i poprawiającym krążenie krwi.

Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) stanowi aż 10 proc. wszystkich dermatoz. Objawia się zmianami rumieniowo-złuszczającymi się, które pojawiają się na twarzy, skórze głowy, dekolcie i fałdach skórnych. Ich przyczyną jest nadmierny łojotok. Skóra jest zaczerwieniona, a następnie pokrywa się tłustymi, zabarwionymi na żółto łuskami. Towarzyszy im świąd o niewielkim nasileniu. Choroba wywołuje stan zapalny na skórze głowy i może powodować łysienie. Przyczyną ŁZS mogą być zaburzenia hormonalne i immunologiczne (w tym obniżona odporność), predyspozycje genetyczne, długotrwały stres, a także zakażenia grzybami i drożdżakami. Objawy choroby nasilają się też na skutek nieprawidłowej diety i nadużywania alkoholu, bardziej uciążliwe są też jesienią i zimą, latem u wielu osób zanikają. Leczenie polega na stosowaniu maści o działaniu przeciwzapalnym i przeciwgrzybiczym, terapia ma jednak charakter jedynie objawowy.

Atopowe zapalenie skóry (AZS) to częsta i uciążliwa choroba skóry, który zazwyczaj pojawia się już we wczesnym dzieciństwie. Charakterystyczne objawy to zaczerwienione i łuszczące się zmiany oraz silny świąd. Pierwsze symptomy to jednak nadmiernie wysuszona i szorstka skóra, dopiero po pewnym czasie zaczynają tworzyć się ogniska zapalne – zazwyczaj na twarzy, stopniowo obejmują resztę ciała. Podejrzewa się, że przyczyną atopowego zapalenia skóry jest połączenie czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. Na rozwój choroby duży wpływ ma też psychika pacjenta – przewlekły stres nasila objawy. AZS jest silnie związane z nieprawidłowym działaniem układu immunologicznego (stąd stan zapalny skóry wywołany nadmierną reakcją na alergeny), często towarzyszy innym schorzeniom, takim jak astma oskrzelowa czy alergia pokarmowa. Leczenie polega na stosowaniu emolientów, czyli preparatów odbudowujących lipidową warstwę naskórka, a także środków przeciwzapalnych. Przy silnym zaostrzeniu choroby niezbędne są antybiotyki, a nawet leki immunosupresyjne, hamujące nadmierne działanie układu odpornościowego.

Łuszczyca

Łuszczyca to kolejna choroba skóry o silnej tendencji do nawracania. Jej przyczyną są czynniki genetyczne oraz immunologiczne. Sprzyjają jej jednak infekcje bakteryjne i wirusowe, a także cukrzyca i dna moczanowa. Ogniska choroby tworzą się najczęściej na łokciach, kolanach, pośladkach, ale też twarzy i owłosionej skórze głowy. Początkowo są to czerwono-brunatne grudki, które z czasem pokrywają się srebrzystą łuską. W miejscu ich złuszczenia skóra jest gładka i błyszcząca (tzw. objaw stearynowej świecy). Choroba atakuje też paznokcie, nieco rzadziej stawy (wywołuje stan zapalny i może prowadzić do zwyrodnień, a nawet kalectwa). Leczenie wymaga specjalistycznego oczyszczania skóry, a także stosowania preparatów przeciwzapalnych, maści sterydowych i leków immunosupresyjnych.