Pole dance

Różnice zaczynają się już na poziomie nazwy. Po pierwsze, angielskie słowo "pole" oznacza drążek, a nie rurkę. Po drugie, drążki z klubów fitness nie przypominają tych używanych w nocnych klubach. To wysokiej jakości sprzęt, występujący również w wersji obrotowej ze specjalnymi łożyskami (tzw. spin - dzięki rotacji i sile odśrodkowej pozwala uzyskać efektowne figury i dynamiczną choreografię).

Pole dance jest rodzajem tańca i tak, jak on, ma wiele odmian. Są zwolennicy wersji sportowej, dynamicznej, przypominającej gimnastykę artystyczną. Inni preferują taniec liryczny, zmysłowy, tańczony w butach na obsacach. Ten ostatni element to zapożyczenie z wywijasów w klubach go-go. Tancerkom pole dance obcas lub platforma pomagają jednak nie tyle wyeksponować zgrabną pupę i nogi, co wykonać niektóre figury i przewroty.

Korzenie pole dance i tańca na rurce nie są do końca znane. Mówi się, że pierwowzorem współczesnej formy tej aktywności były amerykańskie tancerki z lat 20., które podróżowały z miasta do miasta używając do wykonywania figur rurek od namiotów, w których miało miejsce ich obwoźne show. Inni wskazują na podobieństwa pole dance do mallakhamb - tradycyjnych ćwiczeń wykonywanych przez mężczyzn w Indiach. Początki tańca przy drążku nie traktowanego jako erotyczne popisy, sięgają 2000 r. i filmu "Zatańczyć w Błękitnej Iguanie".

Aktorka Sheila Kelly zainspirowana swoją rolą striptizerki w tym filmie, stworzyła zestaw ćwiczeń fitness oparty na ruchach tancerek erotycznych. Od tego czasu pole dance jest inspirowany m.in. akrobatyką (chińskim masztem, tańcem na szarfie, trapezem), gimnastyką na poziomych drążkach, ćwiczeniami fitness i przeróżnymi stylami tańca.

Pole dance ma bardzo wszechstronny charakter. Można ćwiczyć w szkołach i klubach fitness albo wyposażyć się we własny drążek i zamontować go w domu. Jest to o tyle proste, że profesjonalny sprzęt montuje się na zasadzie rozporowej, nie trzeba więc wiercić dziur w suficie. Koszt spinu, czyli drążka obrotowego, to ok. tysiąca zł.

Systematyczne zajęcia w szkołach pole dance świetnie kształtują mięśnie pleców, pośladków, ramion u nóg, rzeźbią sylwetkę, wyzwalają adrenalinę i poprawiają kondycję. Nie mówiąc o zachwycie płci przeciwnej, jeśli postanowimy wykonać pokaz pole dance w domu.

Naukę figur pole dance zaczyna się na drążkach nieruchomych, a dopiero nieco większy stopień zaawansowania pozwala na wywijasy na spinie czyli rurce obracającej się luźno wokół własnej osi. Lekcje pole dance zawierają z reguły elementy strechingu, tańca, fitness i naukę układów choreograficznych.

Pole dance ma również bardziej zaawansowaną, sportową odmianę. Od ponad dziesięciu lat w wielu krajach organizowane są zawody i narodowe mistrzostwa w pole dance. Nie eksponuje się na nich nagości, a ocenie podlega forma artystyczna i kunszt gimnastyczny. Zawodnicy i zawodniczki pole dance są oceniani podobnie jak łyżwiarze figurowi - jury bierze pod uwagę technikę, wykonanie figur, przejścia i styl, odbywa się runda obowiązkowa i free style.

Pierwsze zawody odbyły się w USA w 2003 r. W 2007 r. krajowe mistrzostwa w Chinach wygrał mężczyzna, a w tym roku tego typu rozgrywki po raz pierwszy zorganizowano w Polsce. Ich zwyciężczynią została Agata Malchrowicz, instruktorka pole dance z Krakowa. Od niedawna IPDFA (International Pole Dance Fitness Association) rozpoczęła starania o uznanie pole dance jako dyscypliny olimpijskiej poczynając od igrzysk w Londynie.

Póki co, panie chcące wysmuklić sylwetkę, wykonać niezapomniany popis w sypialni lub po prostu dobrze się bawić, mają do dyspozycji nie tylko zajęcia pole dance, ale i różnorodny sprzęt. Jeśli stalowy, surowy drążek, to dla kogoś za mało, może wyposażyć się w wersję wykonaną z przezroczystego materiału z wodą lub brokatem w środku. Wybrać model z wmontowaną lampą LED lub drążek, który zmienia kolory w świetle stroboskopów.

Ela Prochowicz