Choroby przełyku - objawy, leczenie

Jego przyczyną może być oparzenie, napromienianie, grzybica lub refluks żołądkowo-przełykowy. Pierwszym objawem jest paląca zgaga oraz ból, który często określany jest jako zamostkowy. Często bywa on mylony z bólem występującym w chorobie wieńcowej.

Leczenie zapalenia przełyku musi być związane z leczeniem choroby, która do niego doprowadziła. Dla chorego ważne są proste rady, które ułatwiają codzienne funkcjonowanie. Należy unikać gwałtownych skłonów zwłaszcza po jedzeniu, dźwigania ciężarów oraz spać z głową ułożoną na dwóch poduszkach.

Przed snem nie powinno się jeść. Trzeba też przyjmować leki zmniejszające napięcie dolnego zwieracza przełyku. Czasem zaleca się mieszanki, które zobojętniają kwas żołądkowy.

Może być wrodzone lub być następstwem oparzenia, choroby nowotworowej lub zapalenia przełyku. Głównym objawem choroby jest utrudnione i bolesne przełykanie.

Zwężenie przełyku rozpoznaje się po wykonaniu RTG. Gdy jest duże, usprawnia się je chirurgicznie. W przypadku zwężenia spowodowanego oparzeniem chorym podaje się kortykosteroidy (leki o działaniu przeciwzapalnym), a po wygojeniu specjalnymi zgłębnikami rozszerza się przełyk.

Polega na uszkodzeniu nerwów i mięśni przełyku, które prowadzi do trudności w perystaltyce (przesuwaniu się pokarmów), zwiotczenia ścian i braku rozluźniania się wpustu.

Diagnozę stawia się po wykonaniu prześwietlenia. Przełyk kształtem przypomina wtedy szeroki walec o wiotkich ścianach. Leki są w tym przypadku mało skuteczne, stosuje się więc mechaniczne udrożnienie przełyku metodą endoskopową (specjalnym balonem) lub chirurgicznie.

Niezależnie od formy leczenia, zawsze jest ono konieczne, ponieważ zaniedbanie może doprowadzić do rozwoju nowotworu wpustu.

Najczęściej dochodzi do nich po przypadkowym połknięciu żrącej substancji. Objawem jest piorunujący ból w gardle i klatce piersiowej, nasilający się przy piciu płynów, które jednak muszą być w tej sytuacji podane.

Pojawia się wysoka temperatura, przyspieszenie akcji serca i odwodnienie.

Żeby nie dochodziło do takich sytuacji, należy zachować ostrożność przy przechowywaniu środków czystości. Nie powinny mieć do nich dostępu dzieci. Nie wolno też przelewać resztek substancji chemicznych do butelek po sokach czy wodzie mineralnej.

Warto zapamiętać, że po wypiciu substancji żrących należy podawać neutralne płyny, które ją rozcieńczą. Zdolność wiązania kwasów ma mleko.

Najistotniejszym czynnikiem sprzyjającym jej jest osłabienie mięśni przepony w okolicy wpustu oraz znaczne zwiększenie ciśnienia brzusznego. Choroba ta częściej występuje u osób starszych, zwłaszcza u kobiet. Pojawia się przy otyłości, w czasie ciąży lub z powodu guza w jamie brzusznej.

Objawia się zgagą, dysfagią (utrudnione przechodzenie pokarmu przez przełyk), wymiotami i bólem. Objawy nasilają się podczas schylania się lub dźwigania ciężkich rzeczy.

Leczenie polega na przyjmowaniu leków przyspieszających opróżnianie żołądka oraz hamowaniu wydzielania kwasu solnego. W skrajnych przypadkach przepuklinę przełyku usuwa się operacyjnie.

Mogą mieć charakter wrodzony (rzadko), albo nabyty. Nabyte to skutek tzw. nadciśnienia wrotnego spowodowanego zwykle przez marskość wątroby, np. po zapaleniu typu B i C.

Żylaki przełyku nie wywołują charakterystycznych objawów, ale mogą być powodem groźnych dla życia krwotoków (30 proc. śmiertelności). Rozpoznanie stawia się po wykonaniu endoskopii lub RTG przełyku.

Leczenie polega na zapobieganiu krwawieniom poprzez podawanie leków obniżających ciśnienie wrotne. Możliwe jest też leczenie endoskopowe np. poprzez założenie gumowej opaski lub zastosowanie skleroterapii, czyli ostrzyknięcia żylaków lekami.