Czym jeszcze mogą zaskoczyć nas pszczoły?

Od czasów starożytnych ludzie doceniali wyjątkowe walory smakowe i lecznicze właściwości miodu. Jak się okazuje pszczoły mają nam dużo więcej do zaoferowania.

Brzęczenie relaksuje, a zapach, który towarzyszy wyciąganiu miodu, ma uzdrawiającą123RF/PICSEL

Czy jad pszczeli chroni przed zakażeniem koronawirusem? Trójka badaczy pod kierunkiem chińskiego onkologa Wei Yang, w artykule opublikowanym w sciencedirect.com, przedstawiła interesujące badanie przeprowadzone na pszczelarzach mieszkających w epicentrum COVID-19 w prowincji Hubei. Badani pszczelarze nie zarazili się koronawirusem, podobnie jak i pacjenci stosujący apitoksynoterapię. Apitoksynoterapia wykorzystuje jad pszczół miodnych do poprawy przemiany materii i podniesienia odporności organizmu, leczenia otyłości oraz łagodzenia depresji mentalnej i emocjonalnej wywołanej procesem starzenia się.

Z powodzeniem stosuje się ją w chorobach stawów, regeneracji układu nerwowego oraz w leczeniu ran. Od lutego do marca 2020 roku, przebadano 5115 pszczelarzy, w tym 723 z Wuhan. U żadnego z nich nie stwierdzono objawów typowych dla COVID-19. Przeprowadzono wywiad u pięciu apiterapeutów z Wuhan i 121 pacjentów leczących się w ich klinice apiterapii, którzy korzystali z zabiegów od października do grudnia 2019 roku. Choć terapeuci mieli kontakt z osobami zakażonymi COVID-19, żaden z nich nie został zarażony. Nie zachorował też ani jeden z 121 pacjentów, pomimo że u trzech z nich potwierdzono wirusa u członków najbliższej rodziny. Można powiedzieć, że pszczelarze byli mniej narażeni na SARS-CoV-2, ponieważ żyją na słabo zaludnionych obszarach wiejskich, ale apiterapeuci i ich pacjenci pochodzili z gęsto zaludnionych obszarów Wuhan. To pierwsze takie badanie, stąd, by poprzeć teorię, że terapia jadem pszczelim chroni przez zachorowaniem na koronawirusa, potrzebne są dalsze, zakrojone na szerszą skalę, prace badawcze.

Jak nas oszukują w restauracjach?

Jest źle. Wyniki badań Inspekcji Handlowej raz po raz pokazują, że stołowanie się na mieście, szczególnie podczas wakacji, to opcja dla odważnych. Większość skontrolowanych lokali dopuszcza się uchybień. Podpowiadamy, na co zwracać uwagę, by nie dać się oszukać.

Niejeden turysta o mało nie spadł pod stół, gdy otrzymał rachunek w smażalni ryb po skończonym posiłku. W tych przybytkach w menu podawane są zazwyczaj ceny za 100 g danej ryby. A zatem 14 zł za halibuta? Brzmi dobrze! Osoby nieprzyzwyczajone do tego łatwo połkną haczyk i nie doprecyzują, jakiej wielkości porcję chcą zamówić… Wczasowicz kalkuluje: „14 złotych za rybę, 6 złotych za frytki, 8 złotych za surówki”. Razy dwa, jeśli je w towarzystwie. Dostaje solidny zestaw, zjada, a potem nie wierzy własnym oczom, bo przychodzi mu zapłacić nie 56 złotych (za dwie osoby), ale 140! Okazuje się, że rybne porcje z obu talerzy po ważyły 400 g każda. Cena za gapiostwo? Być może, jednak klient mógłby zostać dopytany, jaka wielkość porcji go interesuje. Cóż, nauczony na błędach będzie już zawsze o to dbał.

Przybranie na talerzu to często rzecz wielokrotnego użytku, która wędruje od klienta do klienta. Mało kto zjada te dodatki, a wyrzucanie i komponowanie kolejnych jadalnych ozdóbek na nowo byłoby dla wielu restauratorów nieekonomiczne i pracochłonne… Koniec końców jest prawdopodobne, że sałata strzępiasta z misternie pociętą rzodkiewką zdobiąca twój talerzyk, wcześniej cieszyła oczy tego pana, z którym minąłeś się w restauracyjnych drzwiach.

Z napojami to już w ogóle jest ciekawa historia. Kranówka udaje wodę z alpejskiego uzdrowiska, tańszy alkohol podszywa się pod ten droższy, a napoje i soki bywają „chrzczone” czyli rozcieńczane wodą. Kawa nierzadko jest podłą lurą, której smak podkręca/uszlachetnia dodatek cynamonu, a herbata pochodzi z supermarketu i kosztowała 3.99 za opakowanie. Ty za filiżankę zapłacisz o wiele więcej.

Zwykle najpewniejsze są napoje otwierane przy tobie, z kapslem, a jeśli niesione z zaplecza, to gazowane. Gdy masz wybór, lepiej zamawiaj takie, wówczas raczej nie będziesz dopijać zlewek po innych klientach.123RF/PICSEL

Jesteś aktualnie nad morzem i naszła cię ochota na oscypki? Żaden problem, w karcie dań pizzerii z pewnością znajdziesz pizzę góralską, pizzę bacy czy innego juhasa. W restauracji przy molo zamówisz nawet oscypki z patelni. Sęk w tym, że w takich okolicznościach zwykły ser wędzony z marketu będzie udawał oryginalnego oscypka. W końcu zapieczony/usmażony oszuka podniebienie wczasowicza. Ser wędzony to i tak opcja „wypas” – w zwykłych zapiekankach często ukrywają się tanie jak barszcz wyroby seropodobne, których składu nie chciałbyś poznać.

Mięso w restauracji to temat-rzeka. Zamawiając steki łatwo naciąć się na numer z wagą, ten sam, w którym wyspecjalizowały się smażalnie ryb. Osobny problem stanowi rodzaj serwowanych mięs. W menu pyszni się dziczyzna, jagnięcina albo baranina? Co z tego, na stół i tak może wjechać drób lub wieprzowina, mocno doprawiona, „ucharakteryzowana”, udająca coś, czym nie jest.

Z wagą mięs czy innych produktów łączy się jeszcze jeden numer. Myślisz, że w barowej kuchni ktoś używa wagi kuchennej i precyzyjne odmierza poszczególne porcje? Ależ gdzie tam! Zwykle wielkość szacuje się na oko i raczej nie są to szacunki na korzyść klienta.

Różne przypadkowe składniki, nierzadko nie pierwszej świeżości, w najczarniejszym wypadku w garnku lądują nawet jakieś resztki. W końcu w mocno aromatycznym, dobrze przyprawionym daniu, podlanym zawiesistym sosem bardzo trudno to wyczuć.

Dany produkt lada chwila się przeterminuje, albo już jest mocno podejrzany? Trzeba się go pozbyć i to szybko! Wątróbka zaraz zacznie „chodzić”? Sprytni restauratorzy wiedzą, że reklama dźwignią handlu i w takich sytuacjach często robią akcję „Szef kuchni poleca” (nie mylić z „daniem dnia”) – i to wystarczy, kłopotliwa wątróbka wyprzedaje się na pniu. Oczywiście nie zawsze tak się dzieje, ale warto mieć to na uwadze i zachować czujność, zwłaszcza w lokalach, w których jesteśmy pierwszy raz – danie polecane przez szefa kuchni (wyeksponowane np. w dziennym menu czy na specjalnej planszy) może być zdecydowanie mniej atrakcyjne, niż się wydaje.

Jak rozładować stres? Bycie strażakiem niesie ze sobą dużą dawkę stresu. Zmaganie się z ludzkim cierpieniem, śmiercią oraz potrzeba narażania życia i praca w toksycznym środowisku, wpływają na poważne obciążenie fizyczne i psychiczne organizmu.

W jednostce straży pożarnej w Celje znaleziono nietypowe rozwiązanie, jak rozładować stres i napięcie po akcji. Strażacy zajmują się hodowlą pszczół, bo kontakt z nimi uspokaja zmysły, a drobne użądlenia są naturalnym lekarstwem na reumatyzm. Brzęczenie relaksuje, a zapach, który towarzyszy wyciąganiu miodu, ma uzdrawiającą moc. Nic dziwnego, że atmosfera w jednostce uległa wyraźnej poprawie.

By poprzeć teorię, że terapia jadem pszczelim chroni przez zachorowaniem na koronawirusa, potrzebne są dalsze, zakrojone na szerszą skalę badania123RF/PICSEL

Brzęczące terapeutki

W Słowenii powstaje coraz więcej tzw. uli terapeutycznych, których rolą jest redukowanie stresu i niepokoju. Zbadano, że dźwięk, który wydaje rój pszczół, ma dobroczynny wpływ na osoby nerwowe, gdyż pozwala im się wyciszyć i zrelaksować.

Andreja Stantovic mówi, że Słoweńcy maja pszczelarstwo w genach. To jeden z najstarszych zawodów na tym terenie - uważany jest za kulturowe dziedzictwo. Przy każdym domu na wsi stoi po kilka uli. Związek pszczelarzy skupia 11 tys. osób w kraju, w którym żyje tylko dwa miliony ludzi. Pszczelarka żartuje, że Słowenia jest jedynym miejscem na świecie, które ma zbyt dużą liczbę pszczół przypadająca na jeden kilometr kwadratowy.

Wiele szkół, po konsultacjach z rodzicami, nauczycielami i psychologami, zdecydowało się na prowadzenie małej pasieki. Pomagają w niej dzieci, które mają problemy z dyscypliną w kasie - mogą ochłonąć i skorygować swoje zachowanie. W dawnych czasach ludzie mieli łóżka na tyłach pasieki. Teraz, kładą materac bezpośrednio na ulach, by poczuć energię pszczelego roju. Mogą się tu relaksować lub nawet spędzić cała noc. Osoba, która poddaje się takiej terapii, czuje się, jakby była w pomieszczeniu pełnym pszczół, czasem z kolei ma wrażenie, jak gdyby leżała pod wodospadem. Co więcej, bzyczenie pszczół pomaga zasnąć osobom cierpiącym na bezsenność.

Pszczołom możemy pomóc, konstruując w ogrodach poidła123RF/PICSEL

***

#POMAGAMINTERIA Pięć rodzin, pięć dni i piętnaście wymagających treningów. Obóz Muay Thai, którego pierwsza edycja odbyła się w zeszłym roku, jest szansą dla młodzieży w spektrum autyzmu na poznanie smaku zdrowej rywalizacji, wygranej, a czasem także porażki. Jak mówią organizatorzy: "To, że nasi podopieczni nie utrzymują kontaktu wzrokowego z rozmówcą, nie znaczy, że nie mają nic do powiedzenia. Sport uczy nas szacunku do siebie i każdego rywala. Jeśli tego nie zrozumiesz, oddalasz się od mety". Organizacja tegorocznej edycji wciąż stoi pod znakiem zapytania, jednak dzięki ludziom dobrej woli szanse na wyjazd z każdym dniem rosną. I ty możesz pomóc! Sprawdź szczegóły!

Jak nas oszukują w restauracjach?

Najnowsze