Gdy buty cisną

Odciski to potoczna nazwa nadmiernie zrogowaciałego naskórka. Są dwa ich rodzaje. Małe, twarde, bezbarwne, o wyraźnie zarysowanych brzegach to nagniotki. Zwykle tworzą się na palcach stóp (często trzecim, czwartym, piątym). Ich powstawaniu sprzyja twardy, za niski i zbyt wąski czubek buta, uciskający palce. Charakterystyczny dla nagniotka jest stożkowaty rdzeń (czop rogowy w środku odcisku). Wierzchołkiem wrasta w głąb skóry. Uciskając zakończenia nerwowe, wywołuje ból.

Modzele to duże, płaskie zgrubienia, nieodgraniczone wyraźnie od zdrowej skóry. O żółtym lub żółtobrunatnym zabarwieniu. Często powstają na śródstopiu, pięcie. Nie mają bolesnego rdzenia, ale gdy są duże, mogą wywoływać piekący ból utrudniający chodzenie. Sprzyja im noszenie butów na wysokich obcasach. Powodują one przeciążenie i ucisk przedniej części stopy. Nie bez znaczenia jest też podeszwa buta. Gdy jest zbyt cienka, np. w balerinach, klapkach, na stopę wywierany jest większy nacisk niż przy grubszej podeszwie. Dolegliwości mogą pogłębiać nadmiernie uciskające stopę rajstopy lub skarpetki.

Skłonność do modzeli zwiększają zaburzenia chodu, deformacje stóp, np. płaskostopie, ostroga piętowa. Nie czekajmy, aż odciski się uformują. Usuwajmy stwardnienia, gdy tylko się pojawią. Najkorzystniej likwidować na bieżąco zrogowaciały naskórek. Zanim sięgniemy po pumeks czy tarkę, powinniśmy wymoczyć stopy przez kilka minut w ciepłej wodzie z mydłem lub sodą oczyszczoną. To zmiękczy naskórek. Po kąpieli warto wykonać gruboziarnisty piling i dopiero po nim tarką do stóp lub pumeksem delikatnie zetrzeć zrogowacenia.

Nigdy nie wycinajmy zrogowaciałej skóry nożyczkami. Na koniec posmarujmy stopy kremem z alantoiną czy mocznikiem - zmiękcza, zmniejsza wrażliwość na ucisk. Możemy też zastosować jeden z aptecznych preparatów na odciski. Jeśli odciski są duże i bolesne, ich usunięcie warto powierzyć podologowi (specjaliście od stóp).