Jak zapisać dziecko do przedszkola

Na początku marca ruszyły zapisy do większości państwowych przedszkoli. Chętnych często bywa więcej niż miejsc, dlatego rekrutacja wzbudza emocje wśród rodziców.

Dowiedz się, jakie dokumenty trzeba przygotować i kto ma największe szanse znaleźć się na liście przyjętych. O miejsce w przedszkolu dla swego brzdąca trzeba starać się zawczasu!

Aby zgłosić dziecko do przedszkola, w sekretariacie wybranej placówki musisz złożyć wypełniony wniosek o przyjęcie (w dokumencie trzeba podać m.in. PESEL dziecka, adres zamieszkania, możesz też wskazać kolejność wybranych publicznych przedszkoli: od najbardziej do najmniej preferowanych).

Wzór wniosku jest dostępny na stronie internetowej przedszkola, możesz go także otrzymać w sekretariacie. W wielu miastach działa elektroniczny system naboru: wniosek możesz wypełnić na specjalnej stronie internetowej, wydrukować go i dostarczyć do przedszkola pierwszego wyboru (możesz zgłosić dziecko do trzech przedszkoli).

Jeśli w wybranej placówce nie będzie miejsc, system elektroniczny automatycznie prześle wniosek do przedszkola wskazanego jako drugie lub trzecie.

Weryfikacji zgłoszonych wniosków dokonuje komisja rekrutacyjna, która w wyznaczonym wcześniej terminie wywiesza listy dzieci przyjętych do przedszkola.

Jeśli twój maluch nie znajdzie się na nich, w ciągu siedmiu dni od jej ogłoszenia masz prawo odwołać się od decyzji komisji. Dyrektor przedszkola ma tydzień na ustosunkowanie się do twojego odwołania.

W pierwszej kolejności do przedszkola przyjmowane są dzieci z gminy, na terenie której znajduje się placówka. Jeśli maluchów jest więcej niż miejsc, przeprowadza się rekrutację.

Najnowsza nowelizacja do ustawy o rekrutacji określa ogólnopolskie kryteria, którym przyznaje się odpowiednią ilość punktów. Im punktów jest więcej, tym większe są szanse na przyjęcie malca do wybranej placówki.

Dodatkowe punkty dostaną dzieci niepełnosprawne oraz te, które mają niepełnosprawnego rodzica (rodziców) lub niepełnosprawne rodzeństwo. Dostaną je również dzieci z rodzin wielodzietnych (z minimum trójką dzieci).

Przywileje będą miały także maluchy z rodzin zastępczych oraz pociechy samotnego rodzica. Spełnianie wymienionych kryteriów trzeba jednak potwierdzić, dołączając do wniosku o przyjęcie do przedszkola stosowne dokumenty.

Podczas naboru do przedszkoli pod uwagę brane są także zasady, które ustalają władze samorządowe.

Dodatkowe punkty mogą zostać przyznane np. maluchom, których rodzeństwo uczęszcza do tej samej placówki albo dzieciom rodziców pracujących zawodowo.

Czasem pod uwagę brany jest też dochód rodziny na osobę. W każdej miejscowości dodatkowe kryteria rekrutacji mogą być inne, więc warto spytać o nie wcześniej.

Jestem samotną matką, pracuję zawodowo. Chciałabym zapisać trzyletnią córkę do przedszkola. Czy w przypadku samotnych rodziców prawdopodobieństwo przyjęcia dziecka do przedszkola jest większe?

Tak, zgodnie z głównymi, ustawowymi kryteriami rekrutacyjnymi, wniosek rodzica samotnie wychowującego dziecko jest dodatkowo punktowany, a to może zwiększyć jego szanse na przyjęcie do przedszkola.

Składając wniosek, powinna pani złożyć oświadczenie o samotnym wychowywaniu dziecka (oświadczenie musi zawierać klauzulę: „jestem świadomy odpowiedzialności”) oraz, jeśli pani posiada, prawomocny wyrok sądu rodzinnego orzekającego rozwód lub separację lub akt zgonu ojca dziecka (w oryginale lub kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem).

Warto przypomnieć, że określenie „samotny rodzic” zostało w ustawie doprecyzowane. Zgodnie z jej zapisem to panna, kawaler, wdowa, wdowiec, osoba w separacji lub rozwiedziona (z prawomocnym orzeczeniem sądu).

Samotnym rodzicem nie jest więc osoba żyjąca w konkubinacie. Rodzice, którzy wychowują dziecko razem, ale nie zawarli związku małżeńskiego, w tym roku nie dostaną dodatkowych punktów podczas rekrutacji.

Jeśli zachodzi podejrzenie, że rodzic nie wychowuje dziecka sam, może to zostać zweryfikowane. Przewodniczący komisji rekrutacyjnej może zażądać okazania dokumentów potwierdzających samotne wychowywanie dziecka lub też zwrócić się o weryfikację stanu rzeczy do odpowiednich urzędów.