Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Podczas wykonywania pewnych codziennych czynności domowych lub czynności związanych z pracą biurową może pojawić się u nas zespół cieśni nadgarstka, któremu towarzyszy nieprzyjemny ból. W dłoniach, palcach i przedramieniu może wystąpić ucisk nerwów. Przez rękę i nadgarstek przebiega główny nerw, w miejscu, które nazywamy kanałem nadgarstka.
Do objawów zespołu cieśni nadgarstka zaliczamy nie tylko ból w tym miejscu, ale również drętwienie lub mrowienie. Wieczorem, tuż przed położeniem się spać objawy są zwykle najsilniejsze. Mogą także spowodować, że cierpiąca na zespół cieśni nadgarstka osoba budzi się w nocy z powodu bólu. Spowodowane to jest faktem, że większość ludzi śpi ze zgiętymi rękoma.
Powtarzające się ruchy rękami mogą powodować zespół cieśni nadgarstka. Może się to przydarzyć niezależnie od tego, czy obciążenie ręki jest duże czy małe. Innymi czynnikami mającymi wpływ na pojawienie się zespołu cieśni nadgarstka jest ciąża, nadwaga, cukrzyca i nadczynność tarczycy.
Ważne, żebyśmy od razu jak tylko zauważymy objawy podjąć odpowiednie kroki i rozpocząć leczenie. Unieruchomienie nadgarstka może zostać zastosowane w łagodnych i średnio poważnych przypadkach, mogą także zostać wdrożone środki przeciwzapalne.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Leczenie farmakologiczne może zostać zastosowane doustnie lub w formie zastrzyków. Leki te pomogą jedynie zwalczyć ból i stan zapalny, ale nie usuną samego problemu. To samo tyczy się zastosowania kortykosteroidów. Niechirurgiczne rozwiązania są zwykle skuteczne tylko wtedy, kiedy zostaną wdrożone w przeciągu 10 miesięcy od pojawienia się objawów łagodnych lub o średnim natężeniu.
W przypadku ostrych objawów zespołu cieśni nadgarstka najprawdopodobniej konieczna będzie operacja. Są dwa sposoby postępowania chirurgicznego w przypadku zespołu cieśni nadgarstka. Lekarz wykonujący operację zadecyduje, który z nich będzie najodpowiedniejszy.
Jedno z tych rozwiązań chirurgicznych wymaga otwarcia całego nadgarstka, a drugie wiąże się jedynie z wykonaniem dwóch niewielkich nacięć.
Po operacji okolica nadgarstka może być opuchnięta i osłabiona. Może zostać zastosowana fizjoterapia w celu przywrócenia ręki do sprawności sprzed operacji. Niektórzy po operacji mogą ciągle odczuwać niektóre z objawów, jeśli przed ingerencją chirurgiczną występowały u nich ostre symptomy zespołu cieśni nadgarstka.
