Łopian większy leczy skórę
Ziele łopianu stosowano na ziemiach dzisiejszej Polski już w epoce brązu. W Azji jest uprawiany jako warzywo. Łopian jest jadalny, można go spożywać na surowo lub kisić.
Rośnie dziko na terenie całej Polski.
Surowcem zielarskim jest korzeń łopianu, zawiera olejki eteryczne, glikozydy, saponiny, siarkę oraz wit. C. Zwalcza grzyby, bakterie, działa przeciwzapalnie. Łodyga jest jadalna.
Z łopianu można przygotować napar lub odwar do stosowania wewnętrznego i zewnętrznego. Napar do picia zaleca się w nieżycie żołądka, niewydolności dróg żółciowych, w zaburzeniach przemiany materii. Pomocny jest także na reumatyzm.
Zewnętrznie ukoi trądzik, złagodzi świąd skóry, przyspieszy gojenie ran i czyraków. Napar lub odwar można wcierać we włosy – hamuje wypadanie i wal czy z łupieżem spowodowanym łojotokowym zapaleniem skóry. Ostrożnie powinny go stosować kobiety w ciąży.
