Postać leku przeciwbólowego
Jest ważna – od niej zależy m.in., jak szybko preparat zacznie uśmierzać ból.
Wchłaniają się przez skórę, działają bezpośrednio w miejscu bólu. Dają ulgę szybko, ale na krótko. Stosowane w bólach o słabym nasileniu.
Substancje przeciwbólowe przenikają z przewodu pokarmowego do krwi. Wraz z nią docierają do miejsca, gdzie hamują działanie bodźca bólowego. Tabletki musujące dają ulgę w kilka, kilkanaście minut po zażyciu, doustne - po 30-60 minutach.
Mogą być podawane domięśniowo, dożylnie lub podskórnie. Lek trafia do krwi, omijając przewód pokarmowy. Zastrzyki stosuje się w silnym bólu. Działają najszybciej z różnych postaci leków przeciwbólowych.
Lek wchłania się stopniowo przez skórę do naczyń włosowatych. Trafia z krwią do miejsc w układzie nerwowym, gdzie hamuje odczuwanie bólu. Stosowane w bólu przewlekłym, o średnim i silnym natężeniu.
Nie. Przy prawidłowo prowadzonej terapii stosowanie leków opioidowych, np. morfiny, nie grozi uzależnieniem. Zwłaszcza leczenie bólu przewlekłego lekami doustnymi wg stałego schematu godzinowego zapobiega rozwojowi uzależnienia - w przeciwieństwie do podawania leku na żądanie dożylnie czy podskórnie. Dawki opioidów powinny być uzależnione od nasilenia bólu, a nie od rodzaju choroby.
Tak. Pod wpływem stresu, złego nastroju czy strachu przed cierpieniem mogą nasilać się bóle brzucha, głowy czy kręgosłupa. Im bardziej skupiamy się na myśleniu o bólu, tym intensywniej go odczuwamy. Osoby z depresją nie dość, że silniej odczuwają ból, to zwykle gorzej reagują na leczenie przeciwbólowe.
Nie. Zażycie większej dawki środka przeciwbólowego (niż podana w ulotce czy zalecona przez lekarza) nie sprawi, że będzie on działał silniej czy szybciej. Zwiększa się natomiast, nawet kilkakrotnie, ryzyko działań niepożądanych. Dlatego tak ważne jest, aby ściśle przestrzegać zalecanej dawki leku.
