Skąd te nocne pobudki?

Chroniczne niedosypianie rodzi dolegliwości zdrowotne. Zwiększa tendencję do tycia i stanów zapalnych, osłabia odporność. Podnosi ryzyko chorób serca i udarów, cukrzycy typu 2 i zespołu metabolicznego. Dlatego warto wyśledzić powód kłopotów ze snem, by móc je zlikwidować.Najpierw wyklucz przyczyny zewnętrzne. Należą do nich zbyt twardy materac, światło i hałas z ulicy. Dobry sen wymaga odpowiednich warunków!

Na niewłaściwym materacu obudzi cię ból i uczucie sztywności - ciało broni się w ten sposób przed niewygodą i wymusza zmianę pozycji. Wpadające do sypialni światło zza okna dociera do mózgu nawet przez zamknięte powieki! To wstrzymuje produkcję melatoniny, hormonu snu. Jeśli nie możesz szczelnie zaciemnić pokoju, osłaniaj oczy specjalną opaską. By chronić się przed hałasem z ulicy, po wywietrzeniu sypialni pozamykaj okna.

A może chrapiesz? Zapytaj swego partnera. Jeśli okresy chrapania są przeplatane chwilami ciszy, niewykluczone, że budzi cię bezdech senny. Przy tej przypadłości w czasie snu gardło zapada się tak, że zamyka dopływ powietrza. To cię wybudza i znów bierzesz wdech. Jeżeli chrapiesz, czujesz się ciągle zmęczona, budzisz się rano z bólem głowy i wysuszonymi ustami, poproś lekarza o diagnozę w kierunku bezdechu sennego. Jeśli masz nadwagę, zrzuć ją - czasem to wystarcza, by usunąć problem.

Masz około pięćdziesiątki? Twój organizm przestaje produkować hormony płciowe. Gorsza jakość snu jest dla menopauzy typowa. Podobnie jak poirytowanie i spadek nastroju- a te stany też nie wpływają pozytywnie na sen. Objawy te miną po jakimś czasie. Na razie spróbuj ziołowych środków nasennych i uspokajających, np. z walerianą, dziurawcem, chmielem. Najsilniej działa alkoholowy wyciąg z melisy. Jest prawie tak silny, jak benzodiazepiny (leki na receptę). Pomoże zwłaszcza wtedy, gdy - oprócz wybudzania się - masz problemy z zasypianiem i gonitwę myśli. Melisa je wycisza!

Będziesz też lepiej spała, jeśli porządnie się zmęczysz w ciągu dnia. Przyczyną bywa depresja. Pierwszym typowym jej objawem jest budzenie się nad ranem i niemożność ponownego zaśnięcia. Jeśli zdarza cię to kilka razy w tygodniu, powiedz o tym lekarzowi. Nawet gdy nie masz innych symptomów, np. smutku. Nie ma co czekać na inne sygnały, trzeba leczyć depresję, tym bardziej, że leki zaczną działać dopiero po kilku tygodniach.

Zgaga może budzić. Zwłaszcza gdy cofająca się treść żołądkowa wpadnie do oskrzeli i wywoła atak kaszlu. Jeśli miewasz uczucie palenia w przełyku, bierz przed snem środek zobojętniający treść żołądkową. Kolację jedz na 3 godziny przed snem, nie pij nic na godzinę wcześniej. Śpij na lewym boku, to zapobiega cofaniu się kwasów do przełyku. 

- Cukrzyca: Może być przyczyną wybudzeń na kilka sposobów. Powoduje spadki i skoki cukru we krwi. Obudzić Cię może zarówno za niski, jak i za wysoki poziom glukozy. Spadki są zazwyczaj skutkiem leków przeciwcukrzycowych, branych na noc. Wzrost  stężenia to efekt zbyt obfitej kolacji o złym składzie (za dużo węglowodanów). Poza tym nieleczona cukrzyca zwiększa pragnienie - a to oznacza dużo picia i więcej wizyt w toalecie, także nocą.

- Nadczynność tarczycy: Gruczoł ten reguluje pracę całego organizmu. Kiedy pracuje za szybko, serce częściej bije, ciężko jest Ci się relaksować i jesteś bardziej nerwowa. Sen się spłyca, a Ty gorzej śpisz. Skontroluj poziom hormonu TSH oraz hormonów tarczycy  F3 i F4 we krwi.

***Zobacz także***