Tuczy i rujnuje zdrowie? Fakty i mity na temat cukru
Wraz z pierwszymi wiosennymi dniami coraz częściej trafiamy na inicjatywy zachęcające do całkowitego wyeliminowania cukru ze swojej diety. Zanim ulegniemy chwilowej modzie, warto przyjrzeć się cukrom bliżej. A zamiast realizacji kolejnych diet, opartych na całkowitej eliminacji pewnych grup produktowych, zacząć kierować się zdrowym rozsądkiem.
Węglowodany, czyli inaczej cukry, to organiczne związki chemiczne składające się z węgla, wodoru i tlenu. Węglowodany są niezbędnym składnikiem diety, obok lipidów stanowią główne źródło energii. Cukry to paliwo do życia. Nasz organizm wykorzystuje je przetwarzając do glukozy. Są niezbędne m.in. do prawidłowego funkcjonowania mózgu i układu nerwowego.
Glukoza powstaje z cukru
Jej stały poziom we krwi warunkuje prawidłowe funkcjonowanie centralnego układu nerwowego (mózgu!), krwinek czerwonych, układu mięśniowego, utrzymania stałej temperatury ciała, pracy narządów wewnętrznych oraz pracy każdej tkanki, komórki.
Węglowodany proste i złożone - czyli występowanie cukru w przyrodzie
Węglowodany proste znajdują się naturalnie w przyrodzie: w owocach, warzywach i roślinach pastewnych, najwięcej zawiera go trzcina cukrowa i burak cukrowy. Również mleko zawiera cukier prosty - laktozę - tłumaczy lek. med. Anna Senderska, dietetyk.
Z kolei węglowodany złożone to głównie skrobia obecna w zbożach, ziemniakach, ryżu i kukurydzy, ale też w nasionach roślin strączkowych. Do tej grupy zaliczamy również błonnik pokarmowy - źródło nieprzyswajalnych składników pobudzających perystaltykę jelit.
Oprócz wymienionych powyżej funkcji życiowych, cukier (węglowodany) dostarcza nam przyjemności w postaci walorów smakowych. Szczególnie ten w postaci cukrów prostych -glukozy, fruktozy, sacharozy (tzw. cukier stołowy), zawarty w owocach i innych "słodkich" roślinach.
Jest też niezastąpiony w pieczeniu ciast, nadając im oprócz smaku odpowiedniej tekstury np. objętości czy lekkości. Trudno obejść się bez cukru w przygotowywaniu przetworów owocowych tj. dżemów, konfitur czy powideł. Cukier spełnia tu głównie rolę naturalnego konserwantu - dodaje lek. med. Anna Senderska, dietetyk.
Podsumowując, cukry, tak jak każdy inny składnik odżywczy czy produkt żywnościowy, mogą stanowić część zróżnicowanej diety, gdy spożywane są z umiarem i zgodnie z indywidualnymi potrzebami fizjologicznymi człowieka.
Osoby, które dbają o siebie, są aktywne fizycznie (wystarczy, że nie siedzą przed monitorami telewizora czy komputera, chętnie wychodzą na spacer, czy regularnie uprawiają sport) spokojnie mogą pozwolić sobie na deser, osłodzenie kawy i bynajmniej nie przybliża to widma dodatkowych, niechcianych kilogramów - podsumowuje lek. med. Anna Senderska, dietetyk.
