Uczulenie na zimno: Przyczyny, objawy i leczenie
Alergia na zimno to rzadka, ale niezwykle uciążliwa przypadłość. Często bywa mylona z alergią pokarmową, jednak przyczyną są niskie temperatury. Osoby zmagające się z tym schorzeniem są nadwrażliwe zarówno na zimne powietrze, ale też kontakt z zimnymi przedmiotami czy napojami. Zazwyczaj wywołują one charakterystyczną pokrzywkę na skórze, ale mogą nawet doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego, który jest zagrożeniem dla życia. Przyczyną jest nadmierne wydzielanie histaminy w organizmie. Sprawdź, czym jest uczulenie na zimno, jak się objawia i na czym polega leczenie.
Alergia na zimno to specyficzna reakcja organizmu na nagłe zmiany temperatury. Najczęściej dochodzi do niej na skutek wyjścia na zewnątrz, gdy panują niskie temperatury. Uczulenie na zimno pojawia się też po kontakcie skóry z bardzo zimnym przedmiotem (np. kawałkiem lodu, zimną blachą itp.) lub spożyciem zimnego pokarmu lub napojów (mrożonej kawy, lodów itp.). Ta dziwna przypadłość może być więc niezwykle uciążliwa, tym bardziej że nie określono, jakie dokładnie temperatury są przyczyną alergii. Wbrew pozorom alergia nie pojawia się jedynie zimą, a jej występowanie jest uzależnione od preferencji konkretnego organizmu.
Podejrzewa się, że przyczyną uczulenia na zimno jest nadmierna reakcja układu odpornościowego i wydzielanie zbyt dużej ilości histaminy w organizmie. Może być to również efekt przebytych infekcji bakteryjnych i wirusowych, kiły czy tocznia układowego.
Alergia na zimno najczęściej ma charakter nabyty i ujawnia się we wczesnym dzieciństwie. Zdarza się jednak, że atakuje dorosłych. Głównym objawem choroby jest pokrzywka, która pojawia się na skórze wkrótce po kontakcie z zimnym powietrzem, przedmiotem czy produktem spożywczym. Zaczerwienieniu i wysypce towarzyszy też uciążliwy świąd, jednak objawy te znikają po kilku godzinach. Schorzenie mija też samoistnie po kilku latach. Nieco gorzej jest w przypadku alergii wrodzonej – objawy utrzymują się dłużej, a choroba może towarzyszyć nam przez całe życie.
Największym zagrożeniem w przypadku alergii na zimno jest obrzęk krtani i jamy ustnej, który może doprowadzić do problemów z oddychaniem, a nawet duszenia się. Najczęściej pojawia się np. po kąpieli w zimnej wodzie. Inne poważne objawy to nagłe obniżenie się ciśnienia krwi, skurcze oskrzeli i omdlenia. W takiej sytuacji należy niezwłocznie wezwać karetkę pogotowia.
Leczenie alergii na zimno ma charakter objawowy. Pacjentom podaje się leki antyhistaminowe i maści łagodzące świąd i wysypkę na skórze. Początkowo zaleca się unikania gwałtownych zmian temperatury, z czasem jednak konieczne jest stopniowe hartowanie organizmu. Najpierw warto więc zacząć od krótkich spacerów w mroźny dzień, które z czasem należy wydłużać. Podobnie należy postępować latem i np. stopniowo schładzać organizm wodą w upalny dzień. Leczenie jest trudniejsze w przypadku alergii wrodzonej. Chory powinien znajdować się pod opieką dermatologa i alergologa. Kluczowe jest, by znał świadomość zagrożeń wynikających ze schorzenia, np. możliwości wystąpienia duszności.
