Wirusowe zapalenie wątroby typu C: Prawdy i mity
Zapalenie wątroby może być bardzo mylącą chorobą. Prawdopodobnie jest tak dlatego, że występuje wiele odmian tej choroby. Istnieje zapalenie typu A, B, C, D i E. W każdej z tych odmian występują inne wirusy i inne objawy (nie należy mylić tego z alkoholowym zapaleniem wątroby, które nie jest wywołane przez wirusy). Każdy z tych typów wyniszcza wątrobę. To ważne, by znać wszystkie fakty, szczególnie odnoście odmiany typu C. Jest to jedna z najpoważniejszych odmian zapalenia, które może skończyć się koniecznością przeszczepu. Jest to zakażenie wirusowe, głównie przenoszone w kontakcie z krwią. Nieleczona choroba może prowadzić do zakażenia i uszkodzenia wątroby, często prowadzi do marskości wątroby, niewydolności, a nawet raka. Oto kilka mitów i prawd odnośnie zapalenia wątroby typu C:
To błędne myślenie.
Można się zarazić tą chorobą w trakcie seksu, ale musiałoby dość do kontaktu z krwią. Jeśli jesteś w długim, monogamicznym związku z kimś, kto choruje na zapalenie wątroby typu C, nie zarazisz się tak łatwo. Jednakże ryzyko zarażenia jest wyższe, jeśli masz wielu partnerów seksualnych, chorujesz na choroby przenoszone drogą płciową (na przykład HIV) lub uprawiasz brutalny seks. Naukowcy zalecają uprawianie bezpiecznego seksu, szczególnie wśród ludzi, gdzie ryzyko zarażenia jest wyższe.
Początkowym objawem są mdłości. Często pojawiają się dopiero w zaawansowanym stopniu choroby. Większość ludzi nie ma w ogóle objawów, a nawet jeśli, objawy mogą wystąpić nawet po sześciu miesiącach od zarażenia. Wielu ludzi nie wie nawet o zarażeniu, jednak już wtedy mogą zarazić innych. Wirus może atakować twoją wątrobę latami, aż w końcu pojawią się bardzo poważne objawy.
Nieprawda.
Zapalenie wątroby typu C może być wywołane wyłącznie przez wirusa C (HCV), a nie w wyniku picia alkoholu. Ten błąd może wynikać z tego, że zapalenie typu C może prowadzić do marskości wątroby, podobnie jak nadużywanie alkoholu. Rezultat jest podobny, jednak przyczyna inna. Najłatwiej zarazić się poprzez używanie tej samej igły, co osoba chora na zapalenie wątroby. Może to się zdarzyć w trakcie przyjmowania narkotyków (dożylnie) lub podczas piercingu, lub tatuowania sprzętem, który nie został zdezynfekowany.
Nie zawsze.
Około 15-25 % ludzi, którzy zostali zarażeni, wyjdzie z choroby bez leczenia – mogą nawet nie wiedzieć, że w ogóle mieli tę chorobę – jednak większość osób choruje poważnie. Bez odpowiedniego leczenia do 20% zarażonych osób może zachorować na marskość wątroby, a 5% może umrzeć w wyniku choroby.
To mało prawdopodobne.
Ryzyko zarażenia się osobistymi przedmiotami osoby chorej jest bardzo niskie. Jeśli choroba miałaby się rozprzestrzenić wśród domowników, to tylko poprzez kontakt z krwią. Nie można zarazić się poprzez całowanie czy dotykanie. Nie można też zarazić się od nauczycieli, lekarzy czy innych ludzi, jeśli nie występuje kontakt z ich krwią.
Nie.
Od 1992 roku pobierana do transfuzji krew jest dokładnie badana, a więc ryzyko zarażenia w ten sposób (a także poprzez przeszczep narządów) jest znikome.
To bardzo prawdopodobne.
Przez wiele lat leki pomagające w leczeniu zapalenia wątroby typu C nie zbyt skutecznie radziły sobie ze zwalczeniem wirusa, a ich skutki uboczne są bardzo poważne. Aktualnie pojawiają się nowe antywirusowe leki, które potencjalnie mogą wyleczyć chorobę – tak, by we krwi nie pozostał żaden ślad po wirusie – w 90% przypadków.
Niestety, można.
Gdy raz zachorowało się na zapalenie wątroby typu C, nie jest się na to odpornym w przyszłości, chociaż ryzyko wystąpienia choroby po raz drugi jest znacznie mniejsze. Najlepszym sposobem uniknięcia „ponownego zakażenia”, jest unikanie zanieczyszczonych igieł, uprawianie bezpiecznego seksu z nowym partnerem lub unikanie seksu z partnerem, który zażywał narkotyki dożylnie.
