Zespół SIBO: jak wykryć, zdiagnozować i leczyć?
Według badań i statystyk od pięciu do 15 procent populacji cierpi na syndrom SIBO. Co więcej, osiem na 10 osób z SIBO zmaga się z zespołem jelita drażliwego. SIBO przynosi wiele bolesnych dolegliwości, które mogą doprowadzić nawet do wyniszczenia narządów układu pokarmowego chorego. W wyniku ciągłego namnażania się bakterii, choroba jest wyjątkowo trudna w leczeniu. Sprawdź, czym jest SIBO oraz jak leczyć tę przypadłość.
SIBO, z angielskiego: Small Intestinal Bacterial Overgrowth, to zespół przerostu flory bakteryjnej w obrębie jelita cienkiego. Terminu SIBO używa się w celu opisania nadmiernego rozwoju bakterii w jelicie cienkim. Gdy jelito działa prawidłowo, liczba bakterii, które się w nim znajdują jest niewielka. Gdy jest coraz więcej, zaczynają negatywnie wpływać na pracę jelita, powodując bolesne dolegliwości.
Przerost bakteryjny jelita cienkiego może mieć różne przyczyny. Tą najczęstszą jest nieprawidłowa dieta, niezdrowy styl życia, a w efekcie zbyt mała ilość kwasu solnego w żołądku. Jako czynniki wywołujące SIBO lekarze wskazują także: środki antykoncepcyjne, alkohol, tabletki odchudzające i wszystkie inne preparaty, które mogą zmniejszać ilość kwasu solnego w żołądku. SIBO może rozwijać się również na skutek innych schorzeń, m. in. choroby Leśniowskiego-Crohna czy marskości wątroby.
Objawy
Patologiczny rozrost bakterii w jelicie cienkim skutkuje nieprzyjemnymi dolegliwościami układu pokarmowego. Chory cierpi na bóle brzucha, silne biegunki, gazy, nudności i wymiotuje. Następstwem tych objawów są zgaga, refluks, osłabienie odporności, utrata masy ciała, alergia lub anemia. Silne objawy mogą wywołać u chorego depresję, zespół przewlekłego zmęczenia, a także problemy skórne.
Diagnoza SIBO jest trudna do przeprowadzenia nie tylko ze względu na niespecyficzne objawów, ale również z powodu niewielkiej wiedzy na temat tego schorzenia wśród lekarzy.
Podstawowym testem na obecność SIBO jest test oddechowy, który ma na celu wykazać obecność metanu wodoru, tworzonego przez bakterie, a usuwanego z organizmu przez płuca. W celu przeprowadzenia testu spożywa się płyn oparty na laktulozie. To rodzaj cukru, który potrafi rozpuścić tylko bakterie. Żywione laktulozą bakterie, wytwarzają gaz, który ujawnia obecność metanu oraz wodoru w organizmie.
SIBO można wykryć również poprzez badanie na obecność glukozy w wydychanym powietrzu. Jednak test jest efektywny tylko dla tej części jelita cienkiego, która wchłania glukozę. Metoda ta jest zatem dużo mniej wiarygodna niż test oddechowy.
Leczenie
Leczenie SIBO, podobnie jak jego diagnoza, jest trudne. Konwencjonalne leczenie opiera się głównie na podawaniu choremu antybiotyków. Po antybiotykoterapii zostają zastosowane probiotyki i prebiotyki, których zadaniem jest uzupełnić zniszczony mikrobiom w jelicie grubym. Istotnym elementem leczenia jest uzupełnienie niedoborów potrzebnych wartości, zarówno za pomocą diety, jak i odpowiedniej suplementacji. Alternatywne metody leczenia wykorzystują substancje aktywne, zawarte m. in. w: piołunie, czosnku, oregano czy kokosie. Istnieją również specjalne diety dla osób cierpiących na syndrom SIBO.
Leczenie SIBO jest bardzo długie i zazwyczaj nie prowadzi do całkowitego wyzdrowienia. Jednak odpowiednio dobrane antybiotyki, probiotyki i dieta mogą znacznie poprawić samopoczucie pacjenta i jego jakość życia.
