Zupa szczawiowa: Jakie ma właściwości?
Tradycyjna zupa szczawiowa to jedno z sezonowych dań, które serwuje się w okresie wiosenno-letnim. Szczaw nadaje potrawie wyśmienity aromat i podkreśla jej smak. Ponadto liście tej rośliny zawierają między innymi potas oraz witaminę C. Spożywanie jej zaleca się osobom cierpiącym na nawracające infekcje dróg oddechowych i zmagających się z trądzikiem. Jakie właściwości ma zupa szczawiowa? Co warto o niej widzieć? Dowiesz się z tego artykułu.
Spis treści:
Co zawiera zupa szczawiowa?
Zupa szczawiowa nazywana potocznie szczawianówką to danie sezonowe o lekko kwaśnym smaku. Na dobre wpisała się w tradycję polskich kulinariów i podawana jest w okresie wiosenno-letnim. Jej podstawowy składnik to szczaw, zawierający wiele cennych witamin i minerałów.
Szczaw stanowi źródło między innymi kwasu foliowego, który ma niebagatelne znaczenie dla kobiet w ciąży. Jego niedobory w tym okresie mogą powodować rozwój wad cewy nerwowej u płodu. Ponadto witamina ta (B9) wspomaga dojrzewanie komórek i chroni przed anemią. Warto też wspomnieć o beta-karotenie, który zapewnia prawidłowe funkcjonowanie wzroku i wspomaga leczenie trądziku.
Dla kogo zupa szczawiowa?
Zupa szczawiowa jest w szczególności polecana osobom cierpiącym na nawracające infekcje dróg oddechowych. To wszystko dzięki zawartym w szczawiu związkom fenolowym, które są przeciwbakteryjne i antyoksydacyjne. Ponieważ wyciągi z tej rośliny mają działanie wykrztuśne, często wykorzystuje się je jako składnik syropów na kaszel.
Natomiast witamina C wspiera pracę układu odpornościowego, zmniejsza ryzyko wystąpienia nawracających infekcji. Trzeba dodać, że w szczególności młode liście szczawiu zawierają dużo potasu. Pierwiastek ten ma wpływ na pracę mięśni, co wynika z faktu, że jest elektrolitem. Reguluje rytm pracy mięśnia sercowego i wspomaga proces dotlenienia mózgu.
Czy wszyscy powinni ją jeść?
Kwas szczawiowy jest jedną ze szkodliwych substancji zawartych w szczawiu. Jest ona szczególnie niebezpieczna dla osób cierpiących na problemy z nerkami. Dzieje się tak, dlatego, że kwas łączy się z wapniem, przez co powstają tzw. złogi szczawianu wapnia. Ich odkładanie się na nerkach powoduje pojawienie się kamieni nerkowych, a nawet kamicy. Kwas szczawiowy szkodzi też pacjentom z reumatyzmem i mającym problemy ze strony układu pokarmowego. Dlatego osobom tym zaleca się niespożywanie dań bogatych w szczawiany.
Zatrucie się tym kwasem powoduje wymioty i biegunkę, a w skrajnych przepadkach drgawki i wysoką gorączkę. Zupę szczawiową nie bez powodu podaje się z jajkiem i śmietaną. Zawarty w tych produktach wapń neutralizuje działanie szkodliwego kwasu.
Jak przygotować zupę szczawiową?
Poza szczawiem do tradycyjnej zupy szczawiowej dodaje się włoszczyznę, a najlepiej smakuje z dodatkiem jajka i grzanek. Przyrządzenie jej jest proste, a do jej wykonania potrzebujesz tych składników:
- 2 litry wody,
- 500 gramów surowych żeberek wieprzowych,
- korpus kurczaka lub 1 szyja indycza,
- włoszczyznę (2 marchewki, 1 pietruszka, kawałek pora i selera),
- 1 cebulę,
- 2 listki laurowe,
- 2 ziela angielskie,
- 300 gramów szczawiu,
- 250 gramów śmietany 18 procent,
- 1 łyżeczkę mąki.
Sposób przygotowania:
- Na początku do garnka z wodą włóż pokrojone mięso. Następnie dodaj pół łyżki soli i zagotuj. Zmniejsz ogień i szumuj zupę, gotuj przez pół godziny.
- Dodaj obraną włoszczyznę, liście laurowe oraz ziele angielskie.
- Szczaw opłucz drobno i posiekaj, następnie dodaj do całości. Gotuj przez 10 minut.
- Mąkę wymieszaj w małym rondelku z dwoma łyżkami wody i śmietaną oraz łyżką zupy. Hartuj dodając pomału stopniowo do garnka. Delikatnie zagotuj na małym ogniu i pozostaw jeszcze przez kwadrans.
- Zupę podawaj z jajkiem, grzankami lub ziemniakami pokrojonymi w kostkę. Smacznego!
Zobacz też:
