Andrzejki: Najciekawsze i mniej znane zwyczaje
Andrzejki, zwane również ostatkami, to święto, które już od dawna zagościło w polskiej tradycji. Jest to ostatnia okazja na huczne zabawy przed rozpoczęciem adwentu. Zwyczajowo jest obchodzone w nocy z 29 na 30 listopada. Jego historia sięga już XVI wieku, jednak teraz wgląda ono zupełnie inaczej. Wcześniej miało charakter święta matrymonialnego, kierowanego raczej do niezamężnych kobiet. Obecnie jest to zabawa, w której może wziąć udział każdy, kto ma na to ochotę. Sposobów na świętowanie jest wiele.
Najpopularniejsze zabawy
O laniu wosku przez klucz słyszał chyba każdy. Ta zabawa polega na przelewaniu stopionego wosku do miski z zimną wodą przez klucz oraz odgadywaniu kształtu cienia, jaki rzuca powstała rzecz. Ma ona mieć związek z naszą przyszłością.
Równie popularna zabawa to przekładanie butów. Polega na układaniu ich kolejno od ściany w stronę progu, cały czas przekładając ostatni. Ten, którego but pierwszy dojdzie do końca, pierwszy weźmie ślub.
Równie lubianą zabawą jest przekuwanie kartki w kształcie serca igłą. Wypisane są na niej różne imiona, to wylosowane ma być imieniem przyszłej żony lub męża.
Mniej znane zwyczaje
Znudziły ci się dotychczasowe zabawy andrzejkowe? Może właśnie wśród poniższych znajdziesz coś nowego i ciekawego.
Ta zabawa wymaga trochę czasu i cierpliwości. W dzień świętego Andrzeja należy uciąć gałąź wiśni lub czereśni i włożyć do wody. Jej zakwitnięcie w Boże Narodzenie ma oznaczać szybki ożenek.
Do następnej jedyne, co będzie potrzebne, to kilka jabłek. Należy je obrać ze skórki i rzucić za siebie. Powstały kształt ma być pierwszą literą imienia przyszłego małżonka.
Wróżenie z atramentu również nie jest bardzo wymagające. Na kartkę papieru wylewamy kroplę atramentu i składamy na pół, następnie odczytujemy powstały wzór. Oto kilka najpopularniejszych wyników, razem z ich znaczeniem: motyl – krótki romans, twarz – pojawienie się rywala, drzewo – miłość, na którą trzeba poczekać.
Co warto wiedzieć o andrzejkach?
W Polsce pierwsza wzmianka o święcie świętego Andrzeja pojawiła się w 1557 roku. Marcin Bielski wspomniał o nich w swojej sztuce teatralnej pt. „Komedyja Justyna i Konstacyjej”. Było to święto traktowane bardzo poważnie, początkowo kierowane raczej do młodych, niezamężnych dziewczyn. Popularność zyskało dopiero z czasem. Pochodzenie samego święta nie jest do końca znane. Niektóre źródła wskazują na starożytną Grecję, odwołując się do pochodzenia imienia Andrzej.
