Kim są dziewice konsekrowane? W Polsce jest ich już ponad 350

Są świeckimi kobietami. Decydują się na życie bez seksu i wierzą, że ich mężem jest Jezus. Kim są dziewice konsekrowane? Dlaczego wybierają taką drogę? Jak podchodzi do nich Kościół?

W 2020 roku w Polsce było 329 dziewic konsekrowanych, w 2021 - 353
W 2020 roku w Polsce było 329 dziewic konsekrowanych, w 2021 - 353ADAM WOJNAR/POLSKA PRESS/Polska Press/East NewsEast News

Dziewice konsekrowane to jedna z form życia konsekrowanego, na którą mogą zdecydować się kobiety w Kościele katolickim. W Polsce w 2021 roku zdecydowały się na to 353 kobiety. Najwięcej, bo 53, w diecezji krakowskiej. Oficjalne śluby czystości jako pierwsza złożyła Zofia Prochownik w 1991 roku.


Kim są dziewice konsekrowane?

Kościół oficjalnie zdefiniował "stan dziewic" w Kodeksie prawa kanonicznego:

"Do wspomnianych form życia konsekrowanego dochodzi stan dziewic, które - wyrażając święty zamiar gruntowniejszego naśladowania Chrystusa - są Bogu poświęcone przez biskupa diecezjalnego według zatwierdzonego obrzędu liturgicznego, zostają zaślubione mistycznie Chrystusowi, Synowi Bożemu, i przeznaczone na służbę Kościołowi" (Kanon 604, § 1.)

Najwięcej dziewic konsekrowanych jest w diecezji krakowskiej - w 2020 były to 52 kobiety, w 2021 - 53
Najwięcej dziewic konsekrowanych jest w diecezji krakowskiej - w 2020 były to 52 kobiety, w 2021 - 53ADAM WOJNAR/POLSKA PRESS/Polska Press/East NewsEast News

Ta tradycja ma w Kościele długą tradycję - wywodzi się z samych początków chrześcijaństwa. Wspomnienia o nich i skierowane do nich homilie znajdujemy w dziełach Ojców Kościoła i pierwszych autorów języka łacińskiego. Pisali o nich m. in. św. Hieronim, św. Augustyn, św. Jan Chryzostom czy św. Grzegorz z Nyssy.

Z biegiem lat stan dziewic konsekrowanych miał coraz mniejszą popularność - zaczęły go wypierać powstające zgromadzenia zakonne, lecz nie zanikł zupełnie. Dopiero podczas w 1139 roku Soboru Laterańskiego II postanowiono o zaprzestaniu udzielania konsekracji dziewic. Zmienił to dopiero Sobór Watykański II (1962-1965).

Kto może zostać dziewicą konsekrowaną?

Opisuje to dokument Konferencji Episkopatu Polski pt. "Stan dziewic. Materiały pomocnicze dla Kościoła w Polsce":

"Do konsekracji można dopuszczać dziewice żyjące w świecie, które:

a. Ukończyły 25 rok życia;

b. Nigdy nie zawierały małżeństwa ani nie żyły publicznie, czyli jawnie, w stanie przeciwnym czystości;

c. Według ogólnej opinii przez swój wiek, roztropność i obyczaje dają rękojmię, że wytrwają w życiu czystym oraz poświęconym służbie Kościołowi i bliźnim;

d. Zostały dopuszczone do konsekracji przez biskupa diecezjalnego"

Dziewice konsekrowane składają przysięgę posłuszeństwa biskupowi
Dziewice konsekrowane składają przysięgę posłuszeństwa biskupowiADAM WOJNAR/POLSKA PRESS/Polska Press/East NewsEast News


"Nie wiedziałam, że istnieje konsekracja dziewictwa"

Dlaczego kobiety decydują się, aby zostać dziewicami konsekrowanymi? Swoją drogę opisuje Justyna Kornek OV, pierwsza dziewica konsekrowana w diecezji opolskiej, w wywiadzie dla Katolickiej Agencji Informacyjnej. Podkreśla, że od dzieciństwa chciała powierzyć się Bogu i jako dziewczynka marzyła, żeby zostać siostrą zakonną. I zdecydowała się - wstąpiła do zakonu i żyła w nim przez dwa lata, jednak zachorowała, a jej przełożone postanowiły, że musi opuścić zgromadzenie. Kobieta, już poza klasztorem, zaczęła studia teologiczne.

- Gdy rozpoczęłam pracę jako katechetka, pojawiło się inne pragnienie życia radami ewangelicznymi w świecie. Czułam, że jednak zakon nie jest dla mnie. Chciałam złożyć śluby, ale jednocześnie żyć jako osoba świecka, pracować i pozostać w swoim środowisku. Często mówiłam o tym spowiednikowi. Nawet rozważałam możliwość złożenia ślubów prywatnych. Ciągle mi to nie dawało spokoju. Szukałam takiej drogi, ale nie mogłam jej znaleźć. Nie wiedziałam, że istnieje coś takiego jak konsekracja dziewictwa - opisuje.

Pierwszym krokiem, który podjęła kobieta była rozmowa z biskupem ordynariuszem, który decyduje o dopuszczeniu każdej kandydatki do formacji. "Następnie umówiłam się z księdzem prowadzącym spotkania formacyjne i dołączyłam do grupy pań przygotowujących się do konsekracji dziewic i wdów" - mówi Justyna Kornek OV w wywiadzie dla KAI.

Spotkania grupy odbywały się raz w miesiącu, a mniej więcej po roku przygotowań kobiety składają pierwsze czasowe śluby wobec biskupa i w obecności świadków.

Tradycja dziewic konsekrowanych istniała w Kościele od starożytności
Tradycja dziewic konsekrowanych istniała w Kościele od starożytnościADAM WOJNAR/POLSKA PRESS/Polska Press/East NewsEast News

Inną historię miała Inga Pozorska, która od 2006 roku jest dziewicą konsekrowaną. Swoją opowieścią dzieli się nią na YouTube.

"Pamiętam moment, w którym poczułam bardzo mocno, że jest już czas, żebym zastanowiła się, jak chcę żyć" - podkreśla w swoim nagraniu. - "To było mniej więcej, kiedy miałam 21-22 lata. Modląc się - ponieważ byłam człowiekiem blisko Kościoła - zaczęłam odczuwać zaproszenie Boże do naśladowania Jezusa i wyraźnie przeczuwałam, że chodzi o naśladowanie Jezusa w bezżeństwie. Tak to zrozumiałam" - opowiada.

"Nie było mi to w pierwszym momencie bliskie, bo nigdy o tym nie myślałam. Pochodzę z dobrej rodziny, szczęśliwej i dla mnie naturalne było, że będę miała taką samą rodzinę" - zdradza.

W decyzji ugruntowały ją jednak rekolekcje, na które się zdecydowała. Wtedy postanowiła, że jest to droga dla niej. "To odkrycie spowodowało we mnie ogromną radość. Pamiętam, że to był moment, który przez długi czas uznawałam za najszczęśliwszy w moim życiu" - opisuje Inga Pozorska. Jej przygotowanie do konsekracji trwało od tamtego momentu aż dziewięć lat - składała co roku prywatne czasowe śluby czystości.

Jakie są obowiązki dziewic konsekrowanych?

Opisuje to Justyna Kornek OV w wywiadzie dla KAI, w pierwszej kolejności podkreślając modlitwę: codzienną Liturgię Godzin, jak najczęstszy udział w mszy oraz lekturę Biblii.

"Dziewica konsekrowana musi utrzymać się sama. Nie finansuje nas diecezja czy biskup. Dziewica konsekrowana powinna też mieszkać sama. Nie jest to wymóg, bo można mieszkać z rodziną, ale ze względu na specyfikę tej drogi - taka samotność jest wskazana.

Wielkim przywilejem jest sama łaska konsekracji i błogosławieństwo Boga. Mogę mówić, że On jest moim Oblubieńcem, Mężem. Jestem też zobowiązana do posłuszeństwa biskupowi, który może zlecić mi jakieś zadanie, czy modlitwę w konkretnej intencji. Gdybym chciała zmienić miejsce zamieszkania, to powinnam poinformować o tym ordynariusza miejsca aktualnego zamieszkania i tego, na którego teren chciałabym się ewentualnie przeprowadzić" - opisuje kobieta.

* * *

Czołgistki w męskim gronie. Doświadczenie mężczyzny i spokój kobietyAFP
INTERIA.PL
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd na stronie?
Dołącz do nas