Kwiaty ze świętego drzewa
Kwitnącą właśnie lipę cenimy nie tylko za intensywny, miodowy zapach. Lecznicze właściwości jej kwiatów znane są już od średniowiecza.
W czasach pogańskich Słowianie uważali lipę za drzewo święte. Później tradycja nakazywała posadzić lipę przy domu w dniu narodzin dziecka. W ziołolecznictwie używano zarówno kwiatów jak i kory oraz liści. Z drewna lipowego uzyskiwano środek przeciwdziałający biegunkom.
Surowcem stosowanym w zielarstwie są kwitnące kwiatostany zbierane na przełomie czerwca i lipca. Kwiaty lipy zawierają m.in. flawonidy, garbniki, pektyny, olejki eteryczne, kwasy organiczne, sole mineralne, witaminę C i PP.
Napar z kwiatów lipy jest stosowany jako środek napotny w stanach gorączkowych, poprawia przepływ limfy w układzie obronnym. Ma również działanie uspokajające, przeciwzapalne. Jest stosowany jako środek osłaniający w nieżytach dróg oddechowych, przeziębieniach, grypie, zapaleniu oskrzeli. Ma działanie powlekające błony śluzowe. Zmniejsza napięcie mięśni gładkich, pobudza wydzielania soków trawiennych i moczu, obniża lepkość krwi. Po napar z kwiatów lipy warto też sięgnąć przy nadmiernej pobudliwości nerwowej, problemach w zasypianiu, zaburzeniach trawiennych i profilaktyce miażdżycy. Zewnętrznie stosowany jest do mycia, kąpieli, okładów i irygacji. Znajduje również zastosowanie w kosmetyce - do maseczek i mycia włosów. Doskonale pielęgnuje wrażliwą, suchą skórę.
