Mama na dwóch etatach
Kariera czy dziecko? A może jedno i drugie? Wiele kobiet stara się łączyć pracę zawodową z życiem rodzinnym. A to nie lada wyzwanie.
Decyzję o macierzyństwie podejmuje się coraz trudniej. Dla jednych kobiet oznacza ona zahamowanie, jeśli nie koniec, kariery zawodowej, zaprzepaszczenie dotychczasowych osiągnięć, wyrobionych kontaktów, przymusowe przestawienie na "boczny tor" z mniej eksponowanymi stanowiskami i gorszą pensją oraz niepewny powrót do pracy po urlopie macierzyńskim. Dla innych plany powiększenia rodziny kojarzą się z koniecznością ograniczenia wydatków na własne potrzeby i dotychczasowych przyjemności.
"Straty" wynikające z macierzyństwa rekompensuje jednak miłość dziecka i radości związane z życiem rodzinnym. Powrót do pracy - bez względu na to czy wymuszony sytuacją finansową, czy podyktowany aspiracjami zawodowymi - to moment przełomowy. Umiejętność pogodzenia obowiązków matki i pracownika jest bowiem prawdziwą sztuką.
Nieustanne balansowanie między spełnianiem oczekiwań pracodawcy i zaspokajaniem potrzeb dzieci wymaga od kobiety wielkiego wysiłku, który zwykle zostaje nie dostrzeżony i nie doceniony. Warto go jednak podjąć, choćby dla własnej satysfakcji.
Jesteś w ciąży i boisz się o tym powiedzieć szefowi? Zastanawiasz się, w jaki sposób ukryć swój stan jak najdłużej? Nie będziemy Cię oszukiwać - pracodawcy bywają w takiej sytuacji różni. Wielu z nich najchętniej w ogóle nie zatrudniałoby u siebie młodych kobiet.
Niektórzy już na starcie żądają - bezprawnie - od nowej pracownicy deklaracji, że w najbliższym czasie nie zamierza ona zostać matką. Inni pod byle pretekstem zwalniają kobiety, którym udało się powrócić do pracy po urlopie macierzyńskim.
Bez względu na to, na jakiego trafisz szefa, warto wcześniej poznać wszystkie prawa i przywileje przysługujące ciężarnej w pracy. Przepisy dotyczące ochrony pracy kobiet w ciąży znajdziesz w kodeksie pracy.
Oprócz znalezienia opieki dla malucha i ustalenia nowego podziału obowiązków domowych czeka je jeszcze jedno trudne zadanie - muszą uporać się ze swoim poczuciem winy wobec pozostawianego dziecka.
Taka sytuacja może być dla niego korzystna - malec nabywa więcej doświadczeń, staje się bardziej otwary i ciekawy świata, łatwiej nawiązuje kontakty. Są też inne pozytywne aspekty takiej sytuacji - kobieta, która mogła wrócić do pracy, zaczyna odczuwać satysfakcję, że nie jest tylko matką i żoną, ale także dobrym pracownikiem.
Pracodawcy nie przepadają za pracującymi matkami. Tymczasem potrafią być one bardzo zorganizowane, obowiązkowe, zaangażowane i nie zmieniają często pracy.
Ich kwalifikacje nie maleją tylko dlatego, że urodziły dzieci. Nie ma się co oszukiwać - matki robiące karierę zawodową to u nas wciąż rzadkość. Omijają je awanse, podwyżki. Jeśli firma planuje zwolnienia, to z pewnością znajdą się one wśród osób z "czarnej listy".
Może jest mniej dyspozycyjna (choć to też nie bywa regułą, gdy stać ją na zatrudnianie opiekunki do dziecka albo może liczyć na pomoc rodziny, znajomych), ale za to pracuje bardzo wydajnie. Tę samą pracę zwykle wykonuje w krótszym czasie niż jej bezdzietni współpracownicy, szybciej podejmuje istotne decyzje.
Kobiety dzielą się na te, które poświęcają się, bo muszą i te, które robią to, bo lubią. Pierwsza sytuacja dotyczy przede wszystkim kobiet skazanych wyłącznie na siebie. To matki, które wychowują dzieci same, bo ich partner, pochłonięty pracą, jest całymi dniami w domu nieobecny, albo w ogóle zrezygnował z "bycia tatusiem". To one zwykle mają poczucie, że ich własne aspiracje przestały się liczyć, że zmarnowały swoje życie i właściwie nic nowego je już nie spotka.
Kobietom przestała wystarczać rola matki, żony i gospodyni domowej. Chcą realizować się w pracy zawodowej, zaspokajać swoje ambicje, czuć się niezależnie finansowo. Na równi z mężczyznami wdrapują się na kolejne szczeble kariery.
Z powodzeniem opanowują kolejne branże rynkowe, doskonale sprawdzają się w bankowości czy doradztwie personalnym. Z impetem wtargnęły do branży informatycznej, są świetnymi logistykami a nawet... zawodowymi pilotami. Chcą wpływać na politykę, sięgają więc po mandaty poselskie czy teki ministerialne. A że sukces ma niezliczenie wiele twarzy robią też karierę w życiu artystycznym i społecznym.
ANKIETA:
