Miał ukazywać się po śmierci i czynić cuda. Kim był Andrzej Bobola?
16 maja w Kościele Katolickim obchodzony jest dzień św. Andrzeja Boboli, misjonarza i męczennika, będącego jednym z patronów Polski. Kim był św. Andrzej Bobola? Dlaczego nazywano go „łowcą dusz”? Jaka historia wiąże się z jego śmiercią i dlaczego o jego relikwiach w ostatnich miesiącach znów zrobiło się głośno? Tego wszystkie dowiesz się z lektury poniższego tekstu.
Andrzej Bobola urodził się w 1591 roku w rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Leliwa. W wieku lat 15 rozpoczął naukę w kolegium jezuitów w Braniewie, a w 1611 roku wstąpił w szeregi tego zakonu.
Śluby kapłańskie złożył w 1622 roku, później trafił na jakiś czas do Nieświeża, a następnie do Wilna, gdzie pełnił funkcje spowiednika i kaznodziei. Tam podjął starania o koronację Matki Boskiej na Królową Polski.
W kolejnych latach pracował także w Bobrujsku, Płocku, Warszawie, Łomży, a ostatecznie w Pińsku. Lata, które tam spędził, przyniosły mu później tytuł "Apostoła Pińszczyzny".
Zajmował się pracą misyjną, nawracając prawosławnych chłopów i dbając o rozrzuconą na tym obszarze mniejszość katolicką. Bobola przyczynił się do tak wielu nawróceń, że nazywano go "duszochwatem", czyli łowcą dusz.
W 1657 roku, w czasie trwającego powstania Chmielnickiego, Andrzej Bobola wpadł w ręce Kozaków. Zgotowali mu oni męczeńską śmierć.
Później Andrzej Bobola zaczął ukazywać się wielu osobom w widzeniach. W 1702 roku ujrzał go rektor pińskiego kościoła. Przyszły święty nakazał mu odnalezienie jego ciała spoczywającego w podziemiach tej świątyni. Po otwarciu trumny oczom zebranych ukazały się nienaruszone, doskonale zachowane zwłoki bez śladu rozkładu. Niedługo potem rozpoczął się proces beatyfikacyjny, a sam męczennik zaczął być otaczany kultem.
W 1819 roku Andrzej Bobola ukazał się w Wilnie dominikaninowi o. Alojzemu Korzeniewskiemu, zapowiadając wyzwolenie Polski. W 1853 roku został beatyfikowany.
W czasie trwającej wojny polsko-bolszewickiej, w 1920 roku, relikwie Andrzeja Boboli były obnoszone w uroczystych procesjach, a polscy biskupi zwrócili się do papieża z prośbą o kanonizację jezuity i ogłoszenie go patronem Polski.
Dwa lata później relikwie świętego zostały wywiezione z Pińska przez Rosjan i umieszczone jako eksponat na Wystawie Higienicznej w Ludowym Komisariacie Zdrowia. Dopiero dzięki zaangażowaniu samego papieża udało się je w 1924 roku odebrać. Trafiły jednak do Rzymu, gdyż Sowieci nie zgadzali się na oddanie ich Polsce. Do ojczyzny ciało Andrzeja Boboli wróciło dopiero w 1938 roku. W 2000 roku został ogłoszony patronem Polski.
W grudniu 2021 roku relikwie świętego trafiły do Sejmu. "Relikwie zostały złożone w ufundowanym przez pos. Kurowską i pos. Kazimierza Chomę relikwiarzu i wprowadzone do znajdującej się w gmachu Sejmu kaplicy pw. Bogurodzicy Maryi Matki Kościoła" - informuje strona parlamentu.
Niektórzy parlamentarzyści od razu poczuli ich mistyczny wpływ na sytuację państwową, a nawet międzynarodową.
"Proszę zauważyć, od 2 grudnia, od czasu, gdyśmy sprowadzili relikwie św. Andrzeja Boboli do kaplicy sejmowej, zaczęło uspokajać się na granicy. Była już tak napięta sytuacja. Dlatego ja, starając się o te relikwie, bo to ja jestem winowajcą tych relikwii, chciałam, żeby to zrobić szybko, bo widziałam, co się dzieje na granicy, że jest takie napięcie" — mówiła posłanka Maria Kurowska.
***
Tekst pierwotnie opublikowano w lutym 2022 roku. Artykuł został uzupełniony i zaktualizowany
***
Zobacz również:
Rozalia Celakówna: Pielęgniarka, która miała rozmawiać z Jezusem
Czy Nostradamus naprawdę przewidział atak na World Trade Center?
Śląska wizjonerka i Ojciec Pio przepowiedzieli te same wydarzenia. Kiedy nadejdą dni ciemności?
