Świątynia Opatrzności Bożej
To miejsce wyrasta na jedno z najważniejszych polskich sanktuariów. Znajdują się tu relikwie naszych największych świętych. I stale przybywają kolejne.
Każdego roku w święto Dziękczynienia w uroczystej procesji wprowadzane są kolejne relikwie. W panteonie Świątyni Opatrzności Bożej znajdują się m.in. święci: Jan Paweł II, Faustyna, Andrzej Bobola, Maksymilian Kolbe. To miejsce ma być świadectwem wielkości Polski, dumą i inspiracją dla kolejnych pokoleń.
Budowę świątyni ukończono niedawno, ale idea jej powstania sięga czasów ostatniego władcy Polski - króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Dwa dni po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja w 1791 roku, Sejm Czteroletni w podjętej uchwale wyraził potrzebę wzniesienia narodowego kościoła na pamiątkę podpisania tego pierwszego w Europie doniosłego dokumentu państwowego.
Król przeznaczył na ten cel Skarpę Łazienkowską. Świątynia miała być zwieńczeniem Drogi Krzyżowej wzdłuż Traktu Królewskiego, nazywanej Kalwarią Ujazdowską. Nadworny architekt Jakub Kubicki przygotował projekt, a w pierwszą rocznicę uchwalenia konstytucji wmurowano kamień węgielny.
Dwa tygodnie później rozpoczął się pierwszy rozbiór Polski... Ale rodacy nie zapomnieli o wielkiej idei i wrócili do niej po odzyskaniu niepodległości. Tym razem świątynia miała stanąć na Placu Saskim (dziś Piłsudskiego) lub na Polu Mokotowskim. Prace przerwała II wojna światowa. W PRL ich wznowienie uniemożliwiały władze komunistyczne. Mało kto wierzył, że się uda.
- Nawet prymas Stefan Wyszyński stracił nadzieję, że świątynia powstanie, i poświęcił Opatrzności Bożej kościół przy ul. Dickensa - wspominał kardynał Kazimierz Nycz.
Blask miedzi i złota
Dopiero w 1991 roku, z okazji obchodów 200-lecia uchwalenia Konstytucji 3 Maja, Senat potwierdził przyrzeczenie naszych przodków i prace mogły ruszyć. Jan Paweł II podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1999 roku poświęcił kamień węgielny. Wmurowano aż trzy - jeden z pierwszej budowy świątyni, z Łazienek Królewskich, drugi - z Katedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie i ostatni - z klasztoru jasnogórskiego.
Budowa ruszyła w 2002 roku i trwała 14 lat. Pierwszą mszę świętą odprawiono 11 listopada 2016 roku. Zbieranie funduszy i wznoszenie świątyni budziło kontrowersje. Do momentu jej otwarcia koszty wyniosły niemal ćwierć miliarda złotych, a przecież nie została jeszcze wykończona. Ale kościół robi wrażenie - bryła jest ogromna i widoczna z daleka.
Chociaż z uwagi na charakterystyczny kształt warszawiacy żartobliwie nazywają ją wyciskarką do cytrusów, to każdy element architektury i dekoracji został dokładnie przemyślany. Wysoką na 30 metrów kopułę świątyni pokryto 30 tonami miedzi. Jej zwieńczenie stanowi ważący blisko pół tony pięciometrowy krzyż.
Znajduje się w nim pozłacana szczelina, która przepuszcza światło, co symbolizuje Chrystusa Zmartwychwstałego.
Okazyjne kupowanie marmurów
Centralnym punktem wnętrza jest imponujący ołtarz. To potężny blok białego marmuru, o wymiarach 4,11 m na 1,40 m, który waży ponad 26 ton. Na posadzkę w nawie głównej i prezbiterium położono aż ćwierć hektara marmuru. Ten cenny kamień kosztuje fortunę, ale udało się znaleźć partię, którą ktoś zamówił, a potem nie odebrał. Dzięki temu została kupiona okazyjnie, za 1/3 ceny.
Pod posadzką biegnie 19 kilometrów rurek z ogrzewaniem podłogowym. Dlatego nawet zimą w świątyni panuje przyjemne ciepło... To jednak nie koniec prac i nakładów, bo do tego, żeby ten wyjątkowy kościół zyskał pełny blask, potrzeba jeszcze czasu.
Panteon Wielkich Polaków
Dolna część świątyni przeznaczona została na miejsce pochówku zasłużonych Polaków. Spoczywa tu m.in. ksiądz poeta Jan Twardowski, ostatni prezydent RP na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski. Jest również symboliczny grób Jana Pawła II - płyta z Grot Watykańskich.
Została w nim złożona chusta, którą ocierano twarz papieża w dniu jego śmierci. Znajdują się tu także relikwie bł. ks. Jerzego Popiełuszki, św. Andrzeja Boboli, św. Maksymiliana Kolbego oraz św. brata Alberta Chmielowskiego (przeniesione do nawy bocznej w górnej części świątyni).
Cztery rzeczy, których nie wiesz o włościach króla
Pierwotnie świątynia miała stanąć na Skarpie Łazienkowskiej. Pamiątkowy kamień można oglądać w dzisiejszym Ogrodzie Botanicznym.
Symbol Ducha Św. Promienie wpadające przez świetlik kopuły i nawę główną do sepultorium (miejsca pochówku zasłużonych Polaków) mają symbolizować Ducha Świętego.
Dzieło ludzkiej dobroci. Kosztowną budowę świątyni wsparło ponad sto tysięcy darczyńców z Polski i z zagranicy.
Ofiarami miliardera. Działkę pod budowę świątyni ofiarował miliarder Ryszard Krauze.
