"Syndrom kaczki", który wyniszcza od środka. Czym jest i jak sobie z nim radzić?
W dzisiejszych czasach coraz więcej osób boryka się z ogromnym stresem i presją, które wynikają z wysokich oczekiwań wobec siebie. Perfekcjoniści, którzy nieustannie dążą do doskonałości, często przeżywają wewnętrzną walkę, choć na zewnątrz mogą wydawać się spokojni i szczęśliwi. To zjawisko zyskało swoją nazwę - "syndrom kaczki". Jak go rozpoznać i dlaczego może być tak niebezpieczny?
Spis treści:
Czym jest syndrom kaczki? Takie osoby żyją w ciągłym napięciu
Perfekcjoniści, którzy stale chcą spełniać oczekiwania (swoje i otoczenia), żyją w ciągłym napięciu. Są to osoby niezwykle oddane, sumienne, dbające o każdy detal. Choć te cechy są wysoko cenione przez pracodawców, to często prowadzą do chronicznego stresu. Nawet najmniejszy błąd jest dla nich powodem do głębokiego poczucia porażki. Jeśli czujesz się w ten sposób, a także niezwykle często przepraszasz za drobne niedociągnięcia, które innym mogą wydać się nieistotne, możliwe, że również ty zmagasz się z tzw. "syndromem kaczki".
Spokój i opanowanie? To tylko pozory
Syndrom kaczki to pojęcie zaproponowane przez Carol Susan Dweck, amerykańską psycholożkę, która znana jest ze swoich badań nad perfekcjonizmem.
Obserwując perfekcjonistów, porównała ich do kaczek pływających w wodzie. Te zwierzęta tylko z pozoru wyglądają na spokojne i zrelaksowane, jednak pod powierzchnią wody muszą wykonywać intensywne ruchy, aby móc się przemieszczać, czy też utrzymać na tafli.
Dokładnie w ten sam sposób osoby cierpiące na syndrom kaczki mogą sprawiać wrażenie opanowanych, choć wewnętrznie toczą ciągłą walkę ze swoimi emocjami i stresem.
Dlaczego syndrom kaczki może być niebezpieczny?
Syndrom kaczki to stan trudny do zauważenia przez otoczenie. Z zewnątrz osoby z tym syndromem wydają się szczęśliwe, zadbane i dobrze zorganizowane. Nikt nie dostrzega, że za tym zewnętrznym wizerunkiem kryje się ogromna presja, którą sami na siebie nakładają.
Perfekcjoniści często ignorują swoje podstawowe potrzeby, takie jak sen, odpoczynek czy regularne posiłki, aby nadążyć za swoimi wymaganiami.
Według badaczki dr Valentiny Scoppio, syndrom kaczki często rozwija się już w dzieciństwie, kiedy to młodzi ludzie uczą się, że muszą być perfekcyjni we wszystkim, co robią. Współczesne media społecznościowe dodatkowo wzmacniają to poczucie, promując obraz życia pełnego sukcesu, szczęścia i efektywności. Niektóre osoby czują, że muszą nieustannie spełniać te standardy, co prowadzi do przeciążenia psychicznego.
Syndrom kaczki - jak rozpoznać i przeciwdziałać?
Osoby cierpiące na syndrom kaczki mogą doświadczać różnych objawów, takich jak problemy ze snem, trudności z koncentracją, poczucie nieustannego niepokoju, a także unikanie kontaktów z innymi ludźmi. Często trudno jest im przyznać, że mają problem, ponieważ ich priorytetem jest zachowanie pozorów kontroli i doskonałości.
Kluczowe jest, aby w porę rozpoznać te objawy i nie ignorować ich. Ważne jest, aby zadbać o swoje potrzeby: regularny sen, zdrową dietę, czas na relaks i aktywność fizyczną. W przypadku narastających trudności warto skonsultować się z psychologiem lub psychiatrą, aby zidentyfikować źródło problemu i opracować plan radzenia sobie ze stresem.
Syndrom kaczki może wyniszczać osoby, które starają się być najlepsze za wszelką cenę. Ważne jest, aby pamiętać, że dążenie do perfekcji nie powinno odbywać się kosztem zdrowia i samopoczucia.