Ten szalony Pan Puszkin. Słowo o udręce
Potoczna świadomość powiela pewien mit: wieszcz Adam Mickiewicz przyjaźnił się z rosyjskim poetą narodowym Aleksandrem Puszkinem.
Turczyński jako biograf wyróżnia się tym, że skrupulatnie ogląda i oświetla każde istotne przekłamane lub zinstrumentalizowane słowo. Niepostrzeżenie - z korzyścią dla czytelnika - najważniejsza staje się zagadka samego Puszkina, miotanego na przemian entuzjazmem i zwątpieniem, pragnącego naraz wolności i stabilizacji, zakochanego nieprzytomnie w Natalii-Madonnie i jednocześnie świadomego konieczności walki o honor.
Historia jego pojedynku i śmierci pośród przyjaciół, cynicznych dworskich graczy i intryg totumfackich samego cara jest w tej opowieści dramatyczną puentą. Wzrusza jak dobrze skonstruowana rzecz o upadku łamanej moralnie wielkości, ale też skłania do zadumy nad historycznymi mechanizmami, które wynosiły na piedestał romantycznych geniuszy. Bo dotyczy jednego z nich.
Andrzej Turczyński - wybitny poeta, prozaik, dramatopisarz, eseistai tłumacz, laureat licznych nagród, m.in. Fundacji Kultury (1994), Księcia Konstantego Ostrogskiego (1997), Świętego Brata Alberta (1999). Jego powieść "Znużenie" w 2001 roku była nominowana do Nagrody Nike, a autor do Paszportu Polityki. W 2007 roku wydał książkę "Latopis. Powieść doroczna".
Andrzej Turczyński
Ten szalony Pan Puszkin. Słowo o udręce.
