Życie w złotej klatce

Arlington Park malowany jest w szarych barwach, co potęguje padający deszcz i ciemne chmury, które zebrały się nad tym idealnym zakątkiem. Kolory są na zewnątrz zaklętego kręgu Arlington Park. Niczym rajski ptak jawi się w powieści wynajmująca pokój u jednej z bohaterek Włoszka. Jej kobiecość: słoiczki z pachnącymi olejkami do kąpieli, koronki, biżuteria z perłami. Mieszkanki Arlington Park są matowe, bezbarwne i wyblakłe.

W ten sielankowy obraz angielskiego przedmieścia przedzierają się jednak symptomy innego życia. Tego, od którego bohaterki uciekły do Arlington Park.

Na idealnych portretach pań domu pojawiają się rysy, a sprowadzone do rodzenia i opieki nad dziećmi kobiety dostrzegają inne, utracone, przeoczone aspekty życia. Nagłe odkrycie zdegradowanej kobiecości, czy sprowadzenie własnego "ja" do roli matki, budzi w mieszkankach Arlington Park frustrację.

Idealne miejsce na ziemi, które miało być spełnieniem marzeń, ukoronowaniem wieloletnich planów, nie przynosi szczęścia.

Czarne chmury, które zebrały się nad Arlington Park zwiastują nie tylko nadchodzący deszcz, ale także wybuch gniewu i frustracji idealnych pań domu.

"Arlington Park" nieodparcie przywołuje na myśl "Panią Dalloway" Virginii Wolf. To zresztą zamierzony zabieg Rachel Cusk. Mieszkanki Arlington Park to współczesne wcielenie Klarysy Dolloway.

Powieść Rachel Cusk krytycy uznali za jedną z najlepszych książek anglojęzycznych 2007 roku napisanych przez kobietę.
AP
Arlington Park
Rachel Cusk
Wydawnictwo Literackie