Jestem przede wszystkim...kobietą, która chce być szczęśliwa, która... jest szczęśliwa. Realizuję swoje marzenia. Czuję się spełniona. Kocham i jestem kochana. Mam męża, który widzi we mnie partnerkę. Pomaga mi , dodaje sił i wiary, że mi się uda,że dam sobie radę. Skończyłam wymarzone studia, zostałam lekarzem. Jestem na początku zawodowej drogi, przede mną specjalizacja, być może doktorat. Nie wyobrażam sobie życia bez pracy. Bardzo lubię to, co robię i czuję, że robię to dobrze. Praca sprawia mi wiele radości, daje mnóstwo satysfakcji.
Ale przede mną najważniejsza rola. Za dwa miesiące zostanę mamą!
I oprócz olbrzymiej radości i dumy, które mnie przepełniają nieraz ogarnia mnie strach...Czy dam radę, czy podołam? Czy będę umiała znaleźć złoty środek? Czy bedę potrafiła być równocześnie dobrą mamą, żoną, partnerką i lekarzem, a tym samym szczęśliwą, spełnioną kobietą która odnalazła swoje miejsce w życiu? Czy odrobina egoizmu, aby w tym wszystkim nie zagubić siebie jest wadą, czy zaletą?
Nie znam odpowiedzi na te wszystkie pytania. I wiem, że nie będzie łatwo, że pewnie nieraz się pogubię. Ale otaczają mnie ludzie, którzy mnie kochają i w których mam oparcie. Wiem, że mogę na nich liczyć, że nie zostanę sama. A wrodzony optymizm dodaje mi wiary, że zawsze znajdę siłę i powód, aby się uśmiechnąć, choć pewnie chwilami będzie to uśmiech przez łzy. Wierzę, że przede wszystkim będę spełnioną, szczęśliwą kobietą!
Praca nagrodzona w konkursie "Jestem przede wszystkim..."
