Co powinien umieć dwulatek?

Drugi rok życia to niezwykle intensywny moment w rozwoju dziecka. To wiek skrajnych emocji. Malec potrafi wyraźnie okazać zadowolenie, czułość, ale też gniew i strach. To również czas zdobywania nowych umiejętności.

Dwulatek każdego dnia uczy się nowych słów. Staje się małym człowiekiem o wyrazistej osobowości. Zdarza się, że czegoś jeszcze nie potrafi. Nie wpadajmy w panikę, że coś jest nie tak. Po prostu spokojnie obserwujmy malucha.

Jak rozwija się motorycznie

Dwulatek przede wszystkim powinien już chodzić. Niektóre maluchy w tym wieku biegają, czasem niezdarnie, z klapnięciem na pupę.

Niektóre samodzielnie wchodzą i schodzą ze schodów, inne jeszcze za rękę z mamą.

Chodzenie do tyłu to już "wyższa szkoła jazdy", ale niektóre dzieci to potrafią. Na trzykołowym rowerku taki maluch odpycha się nogami. Kopie i rzuca piłkę.

• Potrafi jeść łyżeczką, ale nie zawsze trafia do buzi.

Pije z kubka. Najlepszy dla niego to taki z wieczkiem, z którego nie wyleje się płyn. Powinien już umieć zbudować wieżę z czterech klocków (z drewnianych, a nie np. z Lego) i "nakarmić lalkę". Z dużym zacięciem rysuje.

Długopisem, kredkami, flamastrem. Bardzo chętnie na ścianie. Sporo dzieci uczy się w tym wieku korzystać z nocnika.

Dwulatek może już nie używać pieluch, ale może też nie być jeszcze do tego gotowy i po kilku udanych próbach, znów może zacząć moczyć majtki.

Jak rozwija się emocjonalnie

Bywa niezwykle uparty. I wybuchowy. Bo dwulatkiem targają niezwykle silne emocje. Bardzo pragnie być w centrum uwagi.

Nie znosi się niczym dzielić, będzie ostro walczył, by w piaskownicy odebrać koledze swoją łopatkę lub wiaderko. Rzuca i niszczy zabawki. Uwaga! Kiedy się złości, może podrapać, uszczypnąć, ugryźć. Ma poczucie humoru.

Śmieje się przy zabawnych wierszykach, żartach, wygłupach. Potrafi pojąć absurdalność sytuacji typu: "Oj, przez pomyłkę włożyłam buty do lodówki". Lubi być aktorem i rozśmieszać "widownię". Sam też chętnie wymyśla różne zabawy.

Takie na niby. Stopniowo zaczyna się usamodzielniać. Jego ulubionym powiedzonkiem staje się: "ja sam".

Próbuje też sam zakładać i zdejmować ubranka. Z ochotą wykonuje drobne polecenia. Kiedy dzwoni telefon, biegnie, by podnieść słuchawkę.

Dwuletni maluch rozumie już i potrafi adekwatnie zareagować na skierowane do niego podstawowe słowa, polecenia i zakazy. Wskazuje paluszkiem określony przedmiot i niecierpliwie domaga się, aby mu go podać.

• Dwulatek na ogół bawi się sam, obok innych dzieci.

Bardzo rzadko włącza się do wspólnych, grupowych zabaw i bardzo mocno zaznacza swoją odrębność. Najczęściej używane przez niego zwroty to: "nie" i "to moje".

• Jest bardzo przywiązany do swoich opiekunów.

I bardzo potrzebuje ich ciepła. Sam też okazuje swoje uczucia. Przytula się. Gdy mama lub tata są smutni, to ich pociesza. W tym wieku ważne stają się rytuały np.: na dobranoc zawsze ta sama bajka, na śniadanie zawsze płatki kukurydziane z mlekiem.

Jak rozwija się intelektualnie

Najczęściej dwulatek mówi o sobie w trzeciej osobie: "Jaś poszedł, Aga chce jeść."

• Maluch zna około 50 słów i tworzy dwuwyrazowe zdania.

Misiowi, lalce nadaje imiona, ale bawi się nimi zaledwie kilka minut. Zaczyna zwracać uwagę na to, w co jest ubrane. Np. Aga żąda zielonej opaski na włosy, a Jaś czerwonych tenisówek. Jest ciekawskie.

Zadaje pytania: "co to?", zaczyna rozumieć coraz bardziej abstrakcyjne pojęcia, takie jak różnica między więcej a mniej, później-wcześniej. Kiedy z pola widzenia znika mama, często odczuwa lęk i płacze.

Bilans dwulatka - trzeba go zrobić

Żeby mieć pewność, że rozwój twojego malucha przebiega prawidłowo, po ukończeniu drugiego roku życia powinnaś zgłosić się z nim na kontrolne badania.

• Termin badania jest ustalany podczas obowiązkowego szczepienia między 16. a 18. miesiącem życia.

• O co zwykle pyta lekarz? Czy maluch biega, czy chodzi po schodach, czy potrafi wspiąć się na krzesło, czy potrafi zbudować z klocków wieżę, pociąg, czy posługuje się łyżeczką, czy trafia do buzi, czy sygnalizuje potrzeby fizjologiczne.

Sprawdzi też, czy rozumie polecenia. Np. poprosi malca, żeby podał książkę, podszedł do okna, wskazał części ciała.

Prawidłowo rozwijający się dwulatek na ogół potrafi już wykonać te czynności. Jeśli czegoś nie potrafi, nie musi to wcale oznaczać, że ma zaburzenia rozwojowe.

Jeśli pediatrę coś zaniepokoi, skieruje dziecko do specjalisty.

• Lekarz zmierzy i zważy dziecko, a wyniki naniesie na siatkę centylową. W ten sposób sprawdza się, czy maluch rośnie proporcjonalnie.

• Oceni budowę i postawę ciała. Czy dziecko prawidłowo chodzi, czy jest symetrycznie zbudowane, czy jego klatka piersiowa nie jest zniekształcona. U chłopca sprawdzi obecność jąder w mosznie. W tym wieku powinny już być wyczuwalne.

• Zbada też słuch i wzrok malucha. Policzy ząbki.